رشد اقتصادی، الزامات سیاستی و ثبات سیاستهای اقتصادی: مطالعه ای براساس شاخصهای کلان اقتصادی گروه کشورهای منتخب

هدف این مقاله، شناسایی و تحلیل عوامل مؤثر در رشد اقتصادی در دو گروه ازکشورهای با درآمد متوسط پایین (LMI) و کشورهای عضو سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD) با استفاده از تلفیق آمارهای سری زمانی و مقطعی برای کشورهای مختلف می باشد.در این خصوص، ابتدا با توجه به مبانی نظری و ادبیات موضوع، شش عامل نرخ تورم، رشدسرمایه گذاری خصوصی، نرخ رشد سرمایه گذاری دولت، درجه باز بودن اقتصاد و سهم مخارج مصرفی دولت از تولید ناخالص داخلی، که به اعتقاد اقتصاددانان می توانند به عنوان متغیرهای توضیحی، نقش تعیین کننده ای در رشد اقتصادی داشته باشند، وارد معادله رشد شده اند. درمرحله بعد، با توجه به محدودیتهای آماری، 17 کشور از گروه کشورهای با درآمد متوسط پایین و 14 کشور از گروه کشورهای او.ای. سی. دی. انتخاب شده اند. سپس آمار سری زمانی سالانه برای متغیرهای مورد مطالعه از سال 1980 تا 1996 برای گروه کشورهای با درآمد متوسطپایین و از سال 1980 تا 1995 برای گروه کشورهای او.ای. سی. دی، از نرم افزار کامپیوتری شاخصهای توسعه جهانی استخراج شده است. در ادامه، با استفاده از مدلهای پانل دیتا، تحت فرضیات اثرات مشترک، اثرات ثابت و اثرات تصادفی، به تخمین توابع رشد اقتصادی برای هریک از گروه های دوگانه فوق پرداخته ایم. نتایج تجربی اقتصادسنجی به دست آمده، نشان می دهد که افزایش سهم مخارج مصرفی دولت از تولید ناخالص داخلی در هر دو گروه کشورها،اثر منفی بر رشد اقتصادی دارد. از سوی دیگر، مطابق نتایج به دست آمده، رابطه مستقیم معناداری بین نرخ رشد صادرات و نرخ رشد اقتصادی در بین هر دو گروه کشورها قابل مشاهده است. نکته مهم دیگر، اثر تورم به روی رشد اقتصادی می باشد. مطابق نتایج به دست آمده، هنگامی که نرخ تورم در سطح پایینی قرار دارد (نرخهای یک رقمی) تورم اثر معناداری بر رشدندارد، در حالی که وقتی نرخهای تورم در کشورها بالاست، افزایش آن موجب کاهش رشداقتصادی می گردد. از نتایج دیگر این مطالعه، این است که اگرچه نرخ رشد سرمایه گذاری خصوصی و دولتی در گروه کشورهای با درآمد متوسط پایین هر دو اثر مثبتی بر رشد دارند، امااثر سرمایه گذاری های بخش خصو