نظریه پایه توسعه ملی

این مقاله، به اهمیت و ضرورت توجه به مقوله نظریه پایه توسعه ملی و جایگاه آن درنظام برنامه ریزی و به ویژه نقش آن در فرایند تهیه طرح پایه آمایش سرزمین می پردازد. مقاله، باارائه تعریفی از نظریه پایه توسعه ملی و محتوای مقوله و ترتیب بندی منطقی آن آغاز می شود وآن را به عنوان چارچوبی مرجع برای اتخاذ استراتژی های توسعه در زمینه های مختلف معرفی می نماید.
مقاله با مروری اجمالی بر مبنای نظری خط مشی های توسعه در برنامه های میان مدت کشوردر قبل و بعد از انقلاب بر ضرورت و اهمیت تدوین چنین چارچوبی تاکید می نماید. بحث محوری این مقاله، طرح سناریوهای اساسی برای انتخاب نظریه پایه درازمدت کشور می باشد.این بحث، ابتدا چند سناریوی ناظر بر پیش بینی روندهای محتمل بر چشم اندازهای اقتصادی، سیاسی و زیستمحیطی جهان را مرور می کند تا زمینه را برای طرح نظریه پایه توسعه فراهم سازد.
آن گاه نظریه پایه توسعه ملی را در سه وضعیت یا سناریوی متفاوت که براساس سه دیدگاه درونگرایی، برونگرایی و میانه روی می باشند مورد بحث قرار می دهد.
در بخش پایانی تمرکز مقاله بر بحث در مورد مفروضات اساسی نظریه پایه پیشنهادی نویسنده می باشد. در قسمت اجمالی در مورد اینکه چگونه دیدگاه های مختلف در زمینه های توسعه درازمدت کشور بر شکل بندی سازمان فضایی کشور و مبانی آمایش سرزمین اثر خواهدگذاشت، گفتگو خواهد شد.