استفاده از ناپلیوس آرتمیا ارومیانا Artemia urmiana غنی شده با روغن های حاوی HUFA در پرورش لارو تاسماهی ایرانی (Acipenser persicus)

هدف از مطالعه حاضر بررسی مقایسه ای تاثیر آرتمیا ارومیانا غنی شده با سطوح مختلف روغن های حاوی اسیدهای چرب فوق اشباع بلند زنجیره (HUFA) داخلی و امولسیون وارداتی متفاوت بر رشد و بازماندگی لارو تاسماهی ایرانی (Acipenser persicus) می باشد. روغن تخمدان ماهی خاویاری، روغن کبد ماهی کاد، روغن بذر کتان و یک نوع امولسیون تجاری ICES (ساخت بلژیک) در سه غلظت (100، 200 و 300 واحد در میلیون) و طی دو زمان 12 و 24 ساعت برای غنی سازی ناپلیوس آرتمیا ارومیانا استفاده گردید و به مدت بیست روز به عنوان غذای زنده در اختیار لارو تاسماهی ایرانی قرار گرفتند. طول کل، وزن کل بدن، SGR، CF و FCR، همچنین آنالیزهای بیوشیمیایی روی لاروها شامل اندازه گیری پروفیل برخی اسیدهای چرب و مقادیر چربی و پروتئین کل اندازه گیری گردید. میانگین (± انحراف معیار) بیشترین طول کل 3/2±9/43 میلیمتر، وزن خشک برابر با 7/8±9/34 میلی گرم و کمترین ضریب تبدیل غذایی معادل 21/0±15/1 مربوط به تیمار روغن تخمدان ماهی خاویاری ppm200-12 ساعت؛ بیشترین رشد ویژه (6/0±4/13) در تیمار روغن تخمدان ماهی خاویاری 300-12، فاکتور وضعیت در تیمار روغن بذر کتان 300-12 (03/0±47/0) وICES 300-12 (05/0±47/0)، میزان بازماندگی (2/0±1/94 درصد) در تیمار امولسیون ICES 200-24، درصد پروتئین (05/70 درصد) درتیمار امولسیون ICES 200-12، چربی کل (14/21 درصد) در تیمار روغن تخمدان ماهی خاویاری 300-24، میزان آراشیدونیک اسید (22/0±54/1 میلی گرم در گرم وزن خشک) در تیمار روغن کبد ماهی کاد 300-24، میزان EPA (36/0±53/3 میلی گرم در گرم وزن خشک) در تیمار روغن ماهی کاد 100-24 و میزان DHA در امولسیون ICES و روغن بذر کتان 200-24 (09/0±22/3 میلی گرم در گرم وزن خشک) بدست آمد. نسبت DHA/EPA در لارو تغذیه نشده (75/1) تفاوت معنی داری با امولسیون ICES در دو سطح 100-24 و200-24 و روغن بذر کتان در دو سطح 100-24 و200-24 را نشان نداد. آنالیز واریانس گروه های تیماری نشان داد تنها در رشد طولی، فاکتور وضعیت، بازماندگی، چربی کل،ARA، EPA و DHA اختلاف در سطح اطمینان 5 درصد معنی دار است (05/0P<).