مطالعه اثر زانو بند نئو پرنی و بانداژ کشی بر روی درد و حس وضعیت مفصلی در بیماران مبتلا به استئو ارتریت زانو

هدف از این پژوهش تعیین تاثیرزانوبند نئوپرنی بر روی حس وضعیت مفصلی ودرد بیماران استئوارتریت یک طرفه زانو و مقایسه میزان تاثیر آنها بود. در یک مطالعه شبه تجربی 30 نفر(11مرد،19 زن) از افراد مبتلا به استئوارتریت یکطرفه زانو با سنین 33-75 سال مورد تست قرار گرفتند. درد بیماران بر اساس VAS قبل از تست می بایست cm2 از cm10 باشد. مواد و روش تحقیق: پای بیماران در حالت نشسته به طور فعال در زاویه بین 30 -60 درجه قرارگرفت(زاویه هدف) و بعد از 5 ثانیه مکث با چشمان بسته و دست به سینه این زاویه را چهار مرتبه بازسازی کردند. بازسازی اول جهت آشنایی بیمار بود. تفاضل میانگین سه دفعه بعد با زاویه هدف جهت مقایسه استفاده شد. برای تعیین میزان درد بیماران از معیار سنجش بصری (VAS) استفاده شد. (بدون درد=cm0 و درد شدید=cm10). یکی از مداخله ها بطور تصادفی بر روی پای بیماران بسته شد و مراحل فوق قبل وبعد از 20 دقیقه تکرار گردید. یک هفته بعد مداخله بعدی انجام شد.

با استفاده از آزمون t زوج شده، علامتهای رتبه دار ویلککسون و ضریب هم پیرسون داده ها مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفته و نشان داد که میانگین خطای زاویه ای قبل وبعد از بستن زانو بند نئو پرنی تفاوت معنی داری دارد(037/0p=) وزانو بند حس وضعیت مفصلی را افزایش داده است ولی بانداژ اثری روی حس وضعیت مفصلی نداشته(631/0=p). در مورد درد بیماران، هم بانداژ و هم زانوبند درد را به طور معنی دار کاهش دادند (000/0=p): این اثر در مورد زانو بند بیشتر بوده (001/0= p)

در این مطالعه میزان اثر زانو بند نئوپرنی بر حس وضعیت ودرد بیماران مبتلا بیشتر از بانداژ کشی بوده است. جهت تعیین تاثیر بانداژ پیشنهاد می شود که انواع دیگر بانداژ مورد بررسی قرار گیرند.