تشخیص افتراقی لکنت اولیه و ناروانی طبیعی در کودکان

تشخیص و مداخله زود هنگام لکنت اولیه، کلید پیشگیری از لکنت رشدی مزمن است. یکی از موارد مهم تشخیص افتراقی لکنت اولیه، ناروانی طبیعی کودکان زیر 5 سال است. هدف از تحقیق حاضر تعیین صحت و سقم تشخیص های داده شده در مورد کودکان مراجعه کننده به کلینیک گفتاردرمانی به عنوان ناروانی طبیعی و معرفی روش های دقیق تر تشخیص افتراقی است.
مواد و روش تحقیق: روش تحقیق حاضر از نوع پژوهشی است که طی آن با استفاده از روش نمونه گیری آسان تعداد 10 کودک لکنتی مراجعه کننده به بخش گفتاردرمانی کلینیک توان بخشی صبا در سال های 1382 و 1383 مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار تحقیق و روش جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه، ضبط نمونه گفتار خود به خودی و به دست آوردن زمان VOT با استفاده از دستگاه لارنگوگراف بود. لازم به ذکر است که با توجه به عدم وجود داده های هنجار در مطالعه VOT کودکان لکنتی، داده های VOT کودکان عادی همتا شده با آنان نیز مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت.
بر اساس یافته های این تحقیق که فقط یک مورد از کودکان بر اساس شاخص کمی محاسبه شده ناروان طبیعی محسوب شد و سایر کودکان همگی مبتلا به لکنت اولیه بودند. همچنین داده های VOT کودکان لکنتی با کودکان عادی همتا شده مورد مقایسه قرار گرفت و تحلیل آماری نشان داد که VOT کودکان لکنتی به طور معنی دار (05/0 >P) از کودکان عادی طولانی تر است.
یافته های تحقیق حاضر شاخص کمی و کلینیکی مناسبی را در اختیار آسیب شناسان گفتار و زبان قرار می دهد تا به کمک آن بتوانند به طور معتبر بین لکنت اولیه و ناروانی طبیعی تشخیص افتراقی دهند. همچنین می توان از یافته های VOT کودکان در تکمیل تشخیص افتراقی بهره گرفت.