بررسی اپیدمیولوژیک افسردگی در دانشجویان پزشکی

هدف از انجام این پژوهش یافتن درصد فراوانی افسردگی، شدت آن و نیز ارتباط آن با استرس های حاد ومزمن، سابقه بیماری های عصبی-روانی و برخی از شاخص های جمعیت شناختی در میان دانشجویان پزشکی دانشگاه بندرعباس در سال 74-1373 بود.
تعداد 300 پرسشنامه بر اساس نمونه گیری طبقه ای-تصادفی و با رعایت تناسب بین دوجنس در جمعیت دانشجویان در میان آنان توزیع شد و تحت بررسی قرار گرفت.
در این تحقیق درصد فراوانی افسردگی و شدت آن در 271 نفر از دانشجویان دانشکده پزشکی بندرعباس با استفاده از آزمون یک مورد بررسی قرار گرفت. %1/44 از دانشجویان، افسردگی نشان دادند. شدت افسردگی در %3/26 خفیف، در %4/10 متوسط و در %4/7 شدید ارزیابی شد. فراوانی افسردگی در دانشجویان سال سوم و پنجم بیشتر بود. میزان افسردگی با متاهل بودن، تجربه استرسهای حاد، ابتلا به بیماری های مزمن و ابتلای قبلی به افسردگی و سایر اختلالات روانی، همبستگی آماری معنی دار مثبتی داشت عدم علاقه به رشته پزشکی و نارضایتی از شرایط فعلی نیز همبستگی مشخصی با افسردگی نشان دادند اما سن، جنس، بومی بودن، استرسهای مزمن و سابقه خانوادگی مثبت افسردگی، رابطه معنی داری با افسردگی نداشت.
با توجه به درصد بالای افسردگی در دانشجوین پزشکی، ضرورت توجه خاص به این گروه از لحاظ پیشگیری، شناسایی به موقع، و درمان مشخص می شود. کاهش استرس های تحصیلی از طریق زمان بندی مناسب دروس و امتحانات، بازنگری به روش تدریس و مطالب آموزشی و ایجاد مراکز فعال مشاوره دانشجویی می تواند در این راستا مثمر ثمر واقع شود. تغییر درسیستم پذیرش دانشجو، ایجاد تسهیلات رفاهی بیشتر برای دانشجویانی که ازبیماری های مزمن رنج می برند و نیز بالابردن سطح آگاهی علاقه مندان به تحصیل در رشته پزشکی در مورد آینده شغلی خود از دیگر مواردی است که می تواند تاثیر به سزایی در این زمینه داشته باشد.