بررسی تنوع ژنتیکی توده های گیاه سنگینک (Lathyrus sativus L.) ایران از لحاظ صفات زراعی و پروتئین های ذخیره ای دانه

با توجه به کاهش تعداد گونه های زراعی قابل دسترس برای اصلاح کنندگان نباتات، بررسی گیاهان زراعی غیر مشهور مانند گیاه سنگینک (Lathyrus sativus) ضروری به نظر می رسد. در این تحقیق به منظور بررسی تنوع صفات زراعی و ریخت شناختی بین توده های بومی سنگینک ایران، 26 توده در قالب یک طرح حجیم شده به صورت بلوک های کامل تصادفی با پنج تکرار و سه شاهد در مزرعه کاشته شدند. صفات زمان رسیدگی، تعداد نیام در بوته، تعداد دانه در نیام، بیوماس خشک، وزن صد دانه و عملکرد دانه در بوته مورد ارزیابی قرار گرفتند. تجزیه های آماری داده ها نشان داد که بین توده ها از لحاظ صفات زراعی اختلاف معنی داری وجود دارد. در این آزمایش، تعداد نیام در بوته، تعداد دانه در بوته و وزن هزار دانه، همبستگی بالایی را با عملکرد دانه در بوته داشتند. تجزیه کلاستر توده ها بر اساس صفات زراعی به روش UPGMA، توده های مورد مطالعه را به سه گروه جدا گانه تقسیم نمود: الف) توده های تبریز1و2، ب) توده اراک -246 و ج) سایر توده ها. تنوع پروتئین های کل ذخیره ای دانه در این 26 توده سنگینک و دو گونه Lathyrus cicer و L. ochrus با استفاده ازروش الکتروفورز SDS-PAGE مورد مطالعه قرار گرفت و در مجموع تعداد 19 نوار پروتئینی برای آن ها تشخیص داده شد. تجزیه کلاستر توده ها و گونه ها بر اساس وجود و عدم وجود نوارهای پروتئینی به روش UPGMA وبا معیار فاصله ضریب تطابق ساده توانست توده سنگینک تبریز و دو گونه دیگر را از بقیه توده ها تفکیک نماید وسایر توده ها در یک خوشه جداگانه قرار گرفتند.