ارزیابی عملکرد و شاخص های سودمندی در کشت مخلوط جو و ماشک گل خوشه ای

این تحقیق به منظور بررسی اثر آرایش های مختلف کشت بر عملکرد علوفه ای جو و ماشک گل خوشه ایدر کشت مخلوط و کشت خالص و ارزیابی سودمندی زراعی و اقتصادی کشت مخلوط اجرا شد. آزمایش به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با هشت تیمار و سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز واقع در اراضی کرکج در هشت کیلومتری تبریز در سال 1388 به اجرا در آمد. تیمارهای آزمایش شامل کشت خالص جو و ماشک گل خوشه ای، کشت مخلوط افزایشی به ترتیب ماشک گل خوشه ای: جو در نسبت های 100:15، 100:30 و 100:45 و کشت مخلوط جایگزین به ترتیب ماشک گل خوشه ای: جو در نسبت های 2:1، 3:1 و 4:1 بودند. نتایج نشان دادند که بیش ترین میزان عملکرد علوفه خشک مربوط به تیمار افزایشی 100:15 بود. بیش ترین سودمندی کشت مخلوط (IA) متعلق به تیمار افزایشی 100:15 برابر 41/4 بدست آمد. محاسبه نسبت برابری زمین (LER) نشان داد که در کشت مخلوط 100:30 میزان عملکرد محصول 32 درصد بیشتر از تک کشتی است (32/1=. (LERبالاترین مجموع ارزش نسبی (RVT) نیز در تیمار کشت مخلوط افزایشی 100:30 برابر 14/1 بود. همچنین بیشترین مقدار علوفه خشک از تیمار افزایشی 15: 100 به دست آمد که به مقدار 7030 کیلوگرم در هکتار بود. با استفاده از نتایج این آزمایش می توان گفت که برای تولید علوفه خشک، روش کشت مخلوط افزایشی بر روش کشت مخلوط جایگزینی و کشت خالص جو و ماشک گل-خوشه ایبرتری دارد.