بررسی تاثیر روش درمانی تعدیل شده معکوس سازی عادات در درمان لکنت زبان در خانه، مدرسه و کلینیک

لکنت زبان اختلالی است که می تواند سبب ایجاد مشکلات فردی، عاطفی و اجتماعی زیادی شود. بر مبنای پاتوفیزیولوژی های مطرح شده برای لکنت، در مورد درمان لکنت نظرات متعددی وجود دارد. در این بین درمان های رفتاری از اثرات مثبتی در درمان لکنت برخوردار بوده اند. هدف این بررسی تاثیر روش درمانی تعدیل شده معکوس سازی عادات (Habit-reversal Simplified) به عنوان یک روش رفتاری در درمان لکنت زبان در کودکان ایرانی است.

12 دانش آموز از تعداد 350 دانش آموز دوره دبستان و راهنمایی شهر کرمان که مبتلا به لکنت بودند، در این بررسی شبه تجربی شرکت کردند. پس از ارزیابی اولیه در مورد شدت لکنت کودکان در خانه، مدرسه و کلینیک روش درمانی تعدیل شده معکوس سازی عادات برای این افراد انجام شد. جلسات پی گیری ارزیابی در سه محیط خانه، مدرسه و کلینیک در ماه های 12،6،3،2،1 و 13پس از درمان انجام شد. از آزمون های آماری اندازه های تکراری و آزمون تعقیبی آزمون تی زوج جهت آنالیز آماری استفاده شد.

میزان لکنت در ارزیابی های مختلف در محیط خانه نسبت به ارزیابی پایه، کاهش معنادار نشان داد(0٫33 >P). میزان لکنت در ارزیابی های مختلف در محیط مدرسه (0٫025>P) و کلینیک(0٫035> P) نسبت به ارزیابی پایه نیز، کاهش معنادار نشان داد. تغییرات لکنت در محیط های مختلف رابطه معناداری با یکدیگر نداشتند(0٫73 =P). کاهش لکنت با متغیر های دموگرافیک ارتباطی نداشت.

به نظر می رسد روش تعدیل شده معکوس سازی عادات در درمان لکنت زبان در کودکان ایرانی و در تمام محیط های خانه، مدرسه و کلینیک موثر می باشد، اگرچه مطالعات بیشتر در موقعیت های مختلف درمانی و نیز سایر اختلالات روانی همراه توصیه می شود.