بررسی مقایسه ای نقش ابعاد جهت گیری مذهبی و ابعاد شخصیت در پیش بینی سبک های مقابله مادران کودکان با و بدون ناتوانی ذهنی

هدف از پژوهش حاضر بررسی مقایسه ای نقش ابعاد شخصیت و ابعاد جهت گیری مذهبی در پیش بینی سبک های مقابله با استرس در مادران با و بدون کودک دارای ناتوانی ذهنی بود.

در این مطالعه توصیفی از نوع تحلیل همبستگی، 124 مادر دارای کودک ناتوان ذهنی و 124 مادر دارای کودک بدون ناتوانی ذهنی به صورت نمونه گیری تصادفی خوشه ایاز بین مراکز آموزشی منطقه 5 و 6 تهران انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های مذهب گرایی اسلامی، پنج عامل شخصیت و سبک های مقابله بود و از آزمون های آماری تحلیل همبستگی و رگرسیون برای تحلیل داده ها استفاده شد.

مقایسه دو گروه نشان داد که باورهای مذهبی خصوصا مذهب گرایی و ارزنده سازی مذهبی نقش مهمی در پیش بینی سبک مقابله مسئله محور در مادران دارای کودک ناتوان ذهنی نسبت به مادران دارای کودک بدون ناتوانی ذهنی دارند، و از بین ابعاد شخصیت، بعد روان نژندی نقش بیشتری در پیش بینی سبک های مقابله هیجان محور در مادران دارای کودک ناتوان ذهنی دارد (0٫019= P). اما باورهای مذهبی در مادران دارای کودک ناتوان ذهنی در قیاس با مادران دارای کودک بدون ناتوانی ذهنی نقش معناداری در پیش بینی سبک مقابله هیجان محور نداشت.

در قیاس با مادران دارای کودک بدون ناتوانی ذهنی، باورهای مذهبی پیش بینی کننده های خوبی برای سبک مقابله مسئله محور و ابعاد شخصیت (عمدتا روان نژندی) پیش بینی کننده های خوبی برای سبک مقابله هیجان محور در مادران دارای کودک ناتوان ذهنی هستند.