تجارب و دیدگاه های کاردرمانگران از حرفه کاردرمانی

توسعه و ارتقا هر حرفه ای، ارتباط مستقیم با شناخت تجارب و دیدگاه های افراد شاغل در آن حرفه دارد. این تحقیق در راستای شناخت دیدگاه ها و تجارب شغلی، آموزشی و بالینی شاغلین رشته حرفه کاردرمانی انجام گردیده است.
این مطالعه با رویکرد کیفی از نوع تحلیل محتوا است. مشارکت کنندگان آن 15 کاردرمانگر شاغل در کلینیک های سطح شهر تهران در سال 1387بودند. روش جمع آوری داده ها استفاده از مصاحبه عمیق نیمه ساختار یافته بود. جهت تحلیل داده ها از روش تحلیل محتوای کیفی و بصورت مقایسه ای مداوم استفاده شد.
در انالیز اولیه 170 کد اولیه بدست آمد که در 15 زیر مضمون و 5 مضمون اصلی یا درونمایه از بین آنها شامل: «عدم شناخت متقابل جامعه و کاردرمانگران از یکدیگر و نگرش فرهنگی-اجتماعی مبهم»، «عدم رضایتمندی از حرفه»، «داشتن نگاهی نو و خلاقانه به حرفه کاردرمانی» گستردگی و بین حرفه ای بودن ماهیت درونی رشته «،»سیستم آموزشی نامتناسب، غیریکپارچه و غیر محرک«استخراج شد. تجارب کاردرمانگران نشان داد. که شاغلین این حرفه ضمن مهم و سودمند دانستن حرفه خود، از هم گسیختگی، نامتناسب بودن، و گسترده بودن آموزشها و شرح وظایف، عدم شناخت مردم از حرفه، آزردگی خاطر دارند. و همچنین تجارب آنها تحت تاثیر شدید عکس العمل و نگاه اطرافیان و اساتید نسبت به انها دارد. بطوریکه اگر نگاه اساتید و همکاران مثبت باشد، دانشجویان امیدوارتر نسبت به رشته خود بوده و نسبت به آن افتخار می کنند و در نهایت خواهان حمایت مسئولین و سازمان های مرتبط هستند تجارب و دیدگاه کاردرمانگران در رابطه با حرفه شان مثبت بوده و متاثر از نگرش دیگران، شامل: اساتید، همکاران حرفه ای و مردم می باشد. تجارب آنها نشانگر عدم محتوای آموزشی متناسب با نیازهای جامعه و فرهنگ مردم ایران بوده و بین آموزش و بالین از نظر آنها شکاف وجود دارد، انها خواستار افزایش آگاهی جامعه از حرفه شان و حمایت مسئولین می باشند. شناخت بدست آمده از یافته های این تحقیق به مدیران و دست اندرکاران کمک می نماید تا در برنامه ریزی آموزشی و اصلاحات و تجدیدنظرهای آتی برنامه های درسی از این یافته ها استفاده نمایند.