بایواستراتیگرافی و محیط دیرینه مرز پرمین - تریاس در سازندهای دالان و کنگان، میدان گازی پارس جنوبی، جنوب غرب ایران

توالی پرمین – تریاس ایران مشتمل بر سازندهای کربناته دالان و کنگان در میدان گازی پارس جنوبی حوضه خلیج فارس، گسترش دارد. در منطقه مورد مطالعه در چاه SPD12C-08 توالی پرمین (سازند دالان) مشتمل بر سه عضو K3، K4 و نار، از سنگ آهک، دولومیت، به همراه کمی انیدریت و رگه های شیلی و توالی تریاس (سازند کنگان) مشتمل بر دو عضو K1 و K2، در قسمت تحتانی (K2) از تناوب آهک دولومیتی، آهک و دولومیت و در قسمت فوقانی (K1) از تناوب آهک و دولومیت های متبلور کرم تا خاکستری روشن، تشکیل شده است. در این پژوهش تعداد 95 گونه متعلق به 49 جنس از فرامینیفرای بنتیک و شش گونه جلبک از 850 مقطع نازک متعلق به مغزه های چاه SPD12C-08 به منظور بررسی میکروفونای سنگ های پرمین و تریاس در میدان گازی پارس جنوبی مطالعه و شناسایی گردید. تعداد 447 مقطع نازک مربوط به سازند دالان و 403 مقطع نازک مربوط به سازند کنگان می باشد. در نهایت در این حوضه 4 بایوزون برای سازند دالان و یک بایوزون برای سازند کنگان به شرح ذیل معرفی شد:بایوزون های سازند دالان مشتمل بر:1) Shanita amosi Range Zone 2) Paraglobivalvulina mira Range Zone 3) Paradagmarita monodi Range Zone 4) Charliella altineri Interval Zone بایوزون معرفی شده برای سازند کنگان:1) Spirorbis phlyctaenae Range Zone با توجه به بایوزون های معرفی شده سن سازند دالان در این مطالعه Late Midian – Late Djulfian و سن سازند کنگان آنیزین (تریاس میانی)، معرفی می گردد. رسوبات آشکوب دورآشامین (پرمین بالایی) و آشکوب اسکیتین (تریاس زیرین) در چاه مورد مطالعه به دست نیامد که می تواند به دلیل عدم رسوب گذاری و یا عملکرد عامل فرسایش باشد. نتیجه بررسی های محیط رسوبی، شناسایی یازده ریزرخساره اصلی مربوط به پنج کمربند رخساره ای (محیط بالای پهنه جزر و مدی، پهنه جزر و مدی، کولاب، سد و دریای باز) برای سازندهای دالان و کنگان می باشد که با توجه به ریزرخساره های رسوبی شناسایی شده به نظر می رسد که طبقات مورد مطالعه در یک سکوی کربناته کم عمق از نوع رمپ نهشته شده اند.