مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد
سال بیست و هفتم شماره 3 (پیاپی 54، پاییز و زمستان 1382)

به همان اندازه که بهداشت عمومی در سلامت افراد جامعه تاثیر دارد, بهداشت دهان زنان حامله نیز می تواند روی سلامت مادر و کودک مؤثر باشد. اثرات رژیم غذایی و رفتارهای بهداشتی مادر بر سلامت دهان در جوامع مختلف بطور مکرر در منابع علمی مورد بررسی قرار گرفته, معذالک اینگونه بررسی ها کمتر روی گروه های اقلیت نژادی صورت گرفته است. هدف این پژوهش, بررسی تغییرات رژیم غذایی در زمان بارداری در مقایسه با قبل از آن و میزان آگاهی مادران از وضعیت بهداشت دهان خود, در گروهی از زنان آسیایی مقیم انگلستان بوده است.
در یک مطالعه توصیفی, تعداد 54 زن حامله آسیایی از بین مراجعین به بیمارستان عمومی شهر نیوکاسل انگلستان با تکمیل یک پرسشنامه حاوی اطلاعاتی راجع به بهداشت دهان, مورد مصاحبه قرار گرفتند. آزمون آماری Chi Square جهت تجزیه و تحلیل پاسخ ها مورد استفاده قرار گرفت.
حدود 72% زنان مصاحبه شونده رژیم غذایی خود را در زمان حاملگی در مقایسه با قبل از آن تغییر داده بودند. حدود 63% مصرف مواد غذایی قندی و حدود 56% از زنان مصرف شیر را در دوران حاملگی افزایش داده بودند. حدود 65% از زنان حامله یک بار در روز مسواک زده بودند و حدود 59% از زنان در هنگام مسواک زدن با مشکل خونریزی از لثه مواجه بوده اند. حدود 61% در مورد فواید استفاده از خمیر دندانهای حاوی فلوراید آگاهی داشتند. اکثریت زنان (حدود 0 8%) از رایگان بودن معالجه دندانپزشکی در طی دوران حاملگی مطلع بودند. حدود 78% زنان حامله بطور مرتب به دندانپزشک مراجعه کرده بودند. اکثریت زنان (83%) در دوره های آموزش بهداشت شرکت نکرده بودند. 93% زنان باردار غیر سیگاری بودند.
افزایش مصرف مواد قندی و خونریزی لثه در بیش از نصف زنان حامله و عدم شرکت اکثر آنها در دوره های آموزش بهداشت از جنبه های منفی در سلامت دهان و دندان در مطالعه حاضر بود. از طرف دیگر مسواک زدن مرتب, آگاهی داشتن افراد از فواید فلوراید در سلامت دندانها و رایگان بودن درمانهای دندانپزشکی در دوران بارداری, عدم اعتیاد به سیگار و مراجعه منظم به دندانپزشک از جمله موارد مثبت در گروه زنان تحت بررسی بود.

از زمانی که تلاشهایی برای جایگزینی دندانهای از دست رفته آغاز شد، اکلوژن این دندانها نیز موضوع مورد تحقیق و پژوهش بوده است. هدف از این تحقیق، تعیین موفقیت سوبژکتیو سه روش چیدن دندانها است که در پروتز کامل مورد استفاده قرار می گیرد.
10 بیمار با ریج و رابطه فکی نرمال انتخاب شدند. برای هر بیمار سه دست دندان با اکلوژن معمولی، منوپلن و لینگوالی ساخته شد.
در ابتدا دست دندانها به طور تصادفی به بیماران تحویل داده می شد. و راجع به متغیرهای غذا خوردن، ثبات، زدگی، صحبت و زیبایی سوالاتی پرسیده و ثبت می شد. این سوالات در 24 ساعت، 48 ساعت، 15 روز و یک ماه بعد از تحویل از بیمار پرسیده می شد. بعد از یک ماه، دست دندان دوم به طور تصادفی و سپس سومین دست دندان به بیمار تحویل داده می شد. بعد از سه ماه و استفاده از دست دندانها بیمار پرسشنامه مقایسه ای را پر می کرد.
نتایج نشان دادند که اکلوژن لینگوالی مزایای مهمی دارد و این شایستگی را دارد که بیشتر مورد استفاده قرار گیرد.
بر خلاف تصور قبلی که اکلوژن بالانس شده دو طرفه بهترین اکلوژن موجود می باشد این مطالعه نشان داد که در خیلی از موارد اکلوژن منوپلن و لینگوالی بهتر از اکلوژن بالانس شده دو طرفه بودند و دارای مزایای مهمی هستند.

در این تحقیق که برای نخستین بار در مشهد صورت گرفت هدف تهیه تمپلیت سفالومتری جانبی برای دختران و پسران مشهدی دارای اکلوژن نرمال و نهایتا استفاده از آن در تشخیص و طرح ریزی درمان بیماران ارتدنسی بود.
از بین دانش آموزان مدارس راهنمایی تحصیلی شهر مشهد 29 دختر و 25 پسر 11 تا 13 ساله دارای اکلوژن نرمال انتخاب و پس از تشکیل پرونده و تهیه قالب مطالعه، از آن ها سفالوگرام جانبی به روش "استقرار سر در وضعیت طبیعی " تهیه و پس از انجام فرایند تحقیق و ارائه روشی نو برای ترسیم محور مختصات، تمپلیت های مورد نظر تهیه گردید.
حاصل این تحقیق استخراج 4 تمپلیت شفاف می باشد: 2 تمپلیت برای دخترها، یکی برای گروه سنی 11ساله و دیگری برای گروه سنی 12 ساله، و 2 تمپلیت برای پسرها، یکی برای گروه سنی 12 ساله و دیگری برای گروه سنی 13ساله.
استفاده از تمپلیت روشی سریع و با اطمینان بالا در تشخیص و طرح ریزی درمان ارتدنسی است و تمپلیتهای حاصل این مطالعه میتواند برای این منظور در کودکان واقع در گروه های سنی مورد نظر بکار گرفته شود.

بیماری پمفیگوس ولگاریس و لیکن پلان از بیماری های مهم پوستی همراه با ابتلاء مخاط دهان می باشند. بیماران اکثرا از وجود زخم های گسترده و فزاینده مخاط دهان، که به درمان های رایج مقاومند، رنج می برند. کورتون سیستمیک به عنوان درمان اصلی این بیماران همواره با عوارض گسترده ای مثل: پرفشاری خون، هیپرگلیسمی، استئوپورز، ناراحتی های گوارشی، ... همراه بوده است.هدف از این تحقیق بررسی اثرات همراه کردن کورتن موضعی با مصرف سیستمیک آن در بهبود سریعتر ضایعات دهانی و کاهش نیاز به کورتن خوراکی می باشد.
در این تحقیق پس از سفارش ساخت دهان شویه دگزامتازون 1/0% به دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، اثر درمانی این دارو در درمان ضایعات دهانی تعداد 20 بیمار مبتلا به پمفیگوس ولگاریس و لیکن پلان مورد مطالعه قرار گرفت و با روش های درمانی رایج برای ضایعات دهانی آنها مقایسه شد.
با توجه به آنالیزهای آماری، بین 2 گروه مورد و شاهد در دو بیماری مذکور داروی صناعی این طرح توانست،درد و سوزش بیماران پمفیگوس را به صورت معناداری کاهش دهد(02/0=P) و از این نظر موجبات رضایت آنان را فراهم نماید ولی در مورد بیماری لیکن پلان این تفاوت معنادار نبود. در مورد کاهش مدت زمان حضور زخم ها این دهانشویه در هر دو بیماری تاثیرمعناداری نداشت. با توجه به اینکه کاهش درد و سوزش زخم ها و اروزیونهای مخاطی خود مقدمه کاهش التهاب و شروع پدیده التیام آنها می باشد انجام تحقیقی مشابه را با غلظت های بیشتر و یا مصرف طولانی تر توصیه می نماییم

اهمیت کلینیکی کنترل درد در حین درمانهای دندان پزشکی (خصوصا در جراحی دهان و فک و صورت) هنگامی پر رنگ تر می شود که بدانیم انجام درمانهای مناسب و صحیح، بدون انجام تکنیکهای بی حسی موضعی غیر ممکن می باشد. چنانچه این تکنیکها به صورت نا مناسب(چه از نظر روش انجام، محل تزریق، مدت زمان به درازا انجامیدن تزریق و...)صورت پذیرد، حوادث و عوارض نا خواسته و غیر قابل پیش بینی را به دنبال تزریق سبب خواهد شود. هدف از این تحقیق، اندازه گیری مدت زمان به درازا انجامیدن تزریق بی حسی موضعی به روش بلاک عصب دندانی– تحتانی توسط سه تن از جراحان فک و صورت دانشکده دندانپزشکی و مقایسه آن با میزان توصیه شده جهانی آن می باشد.
مواد و در این مطالعه مدت زمان تزریق 1200 کارپول 8/1 میلی لیتری محلول بی حسی موضعی (لیدوکائین + اپی نفرین80000⁄1 ساخت شرکت دارو پخش) برای بلاک عصب دندانی– تحتانی به روش مستقیم به توسط 3 جراح دهان و فک و صورت (هر کدام 400 تزریق) در بخش جراحی دهان و فک وصورت دانشکده دندانپزشکی ثبت گردید.
یافته های حاصل با استفاده از آنالیز میانگین و با استفاده از نرم افزار SPSS(11.5) مورد ارزیابی قرار گرفت.
براساس یافته های به دست آمده، میانگین مدت زمان تزریق بی حسی مورد نظر 32 ثانیه به دست آمد.
نتایج حاصله نشانگر اختلاف معنی داری (p<0/05) با میانگین استاندارد زمان قابل قبول (60 ثانیه)می باشد. و بدین ترتیب با کاهش این زمان شانس بروز واکنشهای ناخواسته دارویی و عوارض ناشی از تزریق سریع محلول بی حسی موضعی افزایش خواهد یافت

درمان ارتودنسی اکثرا نیاز به کشیدن دندان دارد و بیشترین دندانی که کشیده می شود پرمولر های اول دائمی هستند.به دلیل مشاهده برجسته شدن لبها و بهتر شدن یک سوم تحتانی در دختران با صورتهای مقعر (Concave) بدنبال درمان ارتودنسی با کشیدن پرمولرهای اول بالا و پایین بر آن شدیم تا تحقیقی در این مورد داشته باشیم. هدف از این تحقیق بررسی تغییرات قدامی خلفی لب بالا وپایین بدنبال عقب بردن(Retraction)انسیزرهای بالا و پایین در بیماران با کشیدن دندانهای پرمولر اول بود.
مواد و این تحقیق نظر به اینکه بر روی بیماران خاصی در یک مقطع زمانی شروع شده است (Cross sectional) محسوب می شود و از طرفی چون موارد مورد بررسی در طی مدتی تحت درمان قرار گرفته اند longitudinal نیز محسوب می شود و تکنیک تحقیق استفاده از رادیوگرافی سفالومتری لترال قبل و بعد از درمان و ترسیم آنها بود. در این تحقیق 20 بیمار با ناهنجاری Class II Div 1 انتخاب شدند که میانگین سنی شروع درمان در پسران 2/12 سال، در دختران 8/11 سال و طول متوسط درمان 9/2 سال بود. تمام این بیماران با روش استاندارد edgewise درمان شده و بطور متوسط اورجت 5 میلیمتر بود. و در همه آنها دندانهای پرمولر اول بالا و پایین جهت درمان کشیده شده بود.
برای تجزیه و تحلیل آماری از نرم افزار آماری SPSS استفاده شد و روش های آماری در این تحقیق t-test جفت شده (Paired t-test) و آزمون ضریب همبستگی (correlation coefficient test)بود.
در مورد لبها بدون حذف رشد:در دختران به ازای 39/3 میلیمتر عقب رفتن انسیزورهای بالا 32/0 میلیمتر لب بالا به طرف جلو آمد که نسبت معکوس و بسیار ضعیفی بین آنها وجود داشت.
در پسران نسبت بین عقب رفتن انسیزورهای بالا و لب بالا 1: 4/ 4 بود که در حقیقت به ازای 83/8 میلیمتر عقب رفتن انسیزورهای بالا لب بالا 2 میلیمتر عقب رفت.
در دختران و پسران به ازای 02/5 میلیمتر عقب رفتن انسیزورهای بالا، لب بالا 37/0 میلیمتر عقب رفت که این ارتباط مستقیم ولی بسیار ضعیف بود.
در دختران به ازای 1/0 میلیمتر عقب رفتن انسیزورهای پائین، لب پائین 7/0 میلیمتر جلو آمد که نسبت عکس دارند.
در پسران در فک پائین به ازای 75/5 میلیمتر عقب رفتن انسیزورهای پائین، لب پائین 16/5 میلیمتر عقب رفت که این ارتباط مستقیم بوده و نسبت بین آنها1:1/1 بود.
ولی با حذف رشد میزان عقب رفتن لب بالا با دندانهای انسیزور بالا در دختران ارتباط مستقیم داشت و نسبت بین آنها 1: 3/3 بود. یعنی اگر 3/3 میلیمتر انسیزورها عقب برود 1 میلیمتر لب بالا عقب می رود و در پسران این نسبت 1: 7/2 و درمجموع دختران و پسران 3:1 بود.
در دختران و پسران لب پائین نیز به دنبال عقب رفتن دندانهای قدامی بالا عقب میرفت که ضریب همبستگی آنها 5/97r= و نسبت بین آنها 2:1 بود.
ارتباط عقب رفتن انسیزورهای پائین و لب پائین مستقیم و ضریب همبستگی بین آنها 1/82r= و نسبت بین آنها در دختران 1:1، در پسران 1:1 و در مجموع دختران و پسران 1:1 بود.
در این تحقیق به این نتیجه رسیدیم که پاسخهای بافت نرم نسبت به تغییرات بافت سخت متفاوت بوده و دقیقا از آن تبعیت نمی کند بعبارت ساده تر بافت نرم سایه به سایه بافت سخت حرکت نمی کند. و تغییرات در پسران و دختران متفاوت می باشد. میزان اورجت، ضخامت لبها و اتصال لب بالا به کلوملای بینی در این تغییرات نقش دارند با عقب رفتن دندانهای انسیزور بالا لب پائین بیشتر از لب بالا عقب میرود. رشد روی تغییرات مؤثر می باشد. در دختران لبها کمتر از پسران تحت تاثیر عقب رفتن انسیزورها می باشد.

ترمیمهای چینی- فلز با آلیاژهای بیس متال از رایج ترین ترمیمهای دندانپزشکی است و تاکنون تحقیقی در رابطه با محل ختم چینی در سطح اکلوزال این ترمیمها انجام نشده است. هدف اصلی این طرح یافتن مناسبترین محل اتصال چینی- فلز در سطح اکلوزال، در رابطه با محل تماس اکلوزالی، در ترمیمهای چینی فلز با آلیاژ Base Metal می باشد.
75 مدل فلزی تهیه و بر روی هر کدام یک روکش چینی- فلز ساخته شد. روکشها، روی مدلهای مربوطه با سمان زینگ فسفات چسبانده و به سه گروه 25 تایی تقسیم شدند. محل تماس اکلوزالی در گروه های مختلف به ترتیب زیر تعیین گردید:گروه اول (A)، در محل اتصال چینی فلزگروه دوم (B)، 2 میلیمتر دورتر از محل اتصال چینی فلز و روی چینیگروه سوم (C)، 2 میلیمتر دورتر از محل اتصال چینی فلز و روی فلزتمام نمونه ها برای انجام تست فشار آماده گردید و توسط دستگاه اینسترون تست فشار انجام شد.
پس از ثبت نیروی لازم برای شکست چینی در هر نمونه، تحلیل آماری با استفاده از آنالیز واریانس یک عاملی (ANOVA) و تست دانکن انجام شد.
متوسط نیرو در هر سه گروه با همدیگر اختلاف معنی داری داشتند. گروه B کمترین نیرو در حدود kg290 و گروه C بیشترین نیرو یعنی در حدود kg713 را نشان دادند. گروه A حدود kg529 حد واسط این دو بود.
1- در ترمیمهای چینی فلز بهترین محل برای تماس اکلوزالی فلز می باشد.
2- خطر شکست چینی در ترمیمهای چینی فلز، هنگامی که تماس اکلوزالی روی چینی قرار دارد بیشتر از زمانی است که تماس در محل اتصال چینی فلز می باشد

یکی از مشکلاتی که ممکن است بعد از درمان ریشه دندان در بعضی از بیماران ایجاد شود، دردهای بعد از درمان است. هدف از این مطالعه ارزیابی تاثیر تجویز خوراکی بتامتازون بصورت تک دوز قبل از شروع درمان در میزان درد بعد از معالجه ریشه بود.
در این مطالعه 100 بیمارکه دندان های تک کانال دارای پالپ زنده داشتند انتخاب گردید. بیماران یک ساعت قبل از شروع درمان بطور تصادفی mg4 دارو یا دارونما را که قبلا بصورت یک شکل در دو عدد کپسول تهیه شده بود، دریافت می کردند. درمان ریشه دندان بطریقه استاندارد انجام و ارزیابی میزان درد به روش Visual analog scale و در فواصل زمانی 2، 4، 6، 8، 10، 12، 24، 36 و 48 ساعت بعداز درمان ریشه صورت گرفت.
نتایج مطالعه نشان داد که تجویز خوراکی بتامتازون در تمام فواصل زمانی از نظر آماری اختلاف معنی داری در کاهش درد بعداز درمان نسبت به دارونما داشت.
برطبق یافته های بالا تجویز تک دوز خوراکی بتامتازون بصورت پیش درمانی میتواند بطور معنی داری دردهای بعداز درمان ریشه را در دندانهای زنده کاهش دهد.

یکی از عوامل مهم در درمان ریشه موفق، ایجاد سیل آپیکالی مناسب می باشد که بوسیله گوتاپرکا و سیلر بدست می آید. نظر به اینکه مطالعات مربوط به قدرت سیل کنندگی سیلرها دارای نتایج ضد و نقیض می باشد و درباره سیل آپیکالی سیلر Roth ارائه شده در بازار ایران تاکنون تحقیقی به عمل نیامده است، برآن شدیم که میزان سیل آپیکالی این سیلر با سیلرهای رایج Tubli-seal, ZOE و AH26 مقایسه نمائیم.
در این مطالعه از 100 دندان تک ریشه انسان که بتازگی کشیده شده بودند استفاده گردید. پس از قطع تاج از ناحیه CEJ و تعیین طول کارکرد، آماده سازی کانالها بروش passive-step back و استفاده از فایل patency انجام شد. دندانها بطور اتفاقی به 4 گروه 20 تایی از نظر نوع سیلر و 2 گروه ده تایی جهت کنترل مثبت و منفی تقسیم شدند. برای همه کانالها گوتای اصلی مناسب انتخاب گردید. در گروه های 20 تایی در هنگام پرکردن بطریق تراکم جانبی، 4 نوع سیلر Tubli-seal, ZOE و AH26 و سیلر Roth ایرانی استفاده گردید. قسمت کرونالی با تهیه حفره دو میلیمتری با آمالگام پرشد. در گروه کنترل مثبت از سیلر استفاده نگردید. تمام دندانها پس از آماده شدن، بمدت 72 ساعت در حرارت 37 درجه سانتیگراد و رطوبت 100% در انکوباتور نگهداری شدند و پس از خشک شدن تمام سطح آنها به جز 2 میلیمتری آپیکال توسط دو لایه لاک ناخن و سپس موم چسب پوشانده شد. در گروه کنترل منفی تمام سطح دندان با این مواد پوشانده شد. جهت آزمایش نشت از ناحیه آپیکال از جوهر هندی با PH 2/6 استفاده گردید. پس از برش طولی دندانها در جهت طولی و خارج کردن گوتاپرکا، اندازه گیری نفوذ رنگ توسط استریومیکروسکپ با دقت صدم میلیمتر انجام شد.
یافته ها نشان داد که در گروه کنترل مثبت نفوذ رنگ بطور کامل انجام گرفته بود و در گروه کنترل منفی هیچگونه نفوذ رنگ مشاهده نگردید که صحت آزمایش را تائید می نماید. با استفاده از آنالیز واریانس یکطرفه و تست دانکن میزان نفوذ رنگ در گروه کنترل مثبت تفاوت معنی داری با سایر گروه ها نشان داد(P<0.05). همچنین کمترین میزان نفوذ رنگ در گروه آزمایشی سیلر Roth بود که با سایر گروه ها تفاوت معنی دار داشت ((P<0.05). سه گروه دیگر از نظر نفوذ رنگ با یکدیگر تفاوت معنی داری نشان ندادند.
سیلر Roth ارائه شده در بازار ایران می تواند سیل نهایی مناسب جهت یک روت کانال تراپی موفق نسبت به سه سیلر دیگر ایجاد نماید. با توجه به نتایج این تحقیق می توانیم سیلر Roth ایرانی را از نظر میزان سیل جایگزین سیلر Roth خارجی که بسیار گران می باشد نماییم. مطالعه هیستولوژیکی این سیلر برای اطمینان خاطر بیشتر توصیه می گردد

ارتباط میان اندودنتیک و پریودنتیک از طرق مختلف ایجاد می شود. بسیاری از محققین معتقدند که بیماری های پریودنتال می تواند سبب آماس پالپ گردند. هدف از این مطالعه ارزیابی هیستولوژیک پالپ دندانهای مبتلا به بیماری های پریودنتال بود.
در این مطالعه از 32 دندان که مبتلا به بیماری های پریودنتال بوده و جهت کشیدن به یکی از درمانگاه های مشهد مراجعه نموده بودند، استفاده شد. دندانها همه تک ریشه بوده و پوسیدگی و پرکردگی نداشتند. پس از انجام معاینات کلینیکی و رادیوگرافیکی و تایید وجود بیماری پریودنتال (براساس شاخصهای استاندارد) توسط دستگاه پرس ترکهای کوچکی در دندانها ایجاد شده و سپس در محلول فرمالین 10% قرار گرفتند. پس از فیکس شدن بمدت سه ماه در محلول EDTA جهت عمل دکلسیفیکاسیون قرار داده شدند. سپس برشهای 6 میکرونی تهیه و توسط هماتوکسیلین و ائوزین رنگ آمیزی شده و توسط میکروسکوپ نوری مورد بررسی هیستولوژیک از نظر وضعیت پالپ دندان قرار گرفتند.
طبق نتایج بدست آمده، با افزایش میزان لقی و عمق پاکت پریودنتال، افزایش محسوسی در تعداد سلولهای آماسی دیده شد. همچنین با افزایش عمق پاکت پریودنتال، عروق پالپ به سمت آتروفیه شدن گرایش یافته و افزایش همگنی نیز در کلسیفیکاسیون پالپ دندانها دیده شد.
با توجه به وضعیت هیستولوژیک پالپ دندانهای مبتلا به بیماری پریودنتال می بایست به هنگام انجام درمانهای بعدی بر روی این دندانها این مسئله در نظر قرار گیرد.

برای جبران انقباض ناشی از انجماد فلز و انبساط گچ ریختگی ترمیم های ریختگی روش های مختلفی پیشنهاد شده است. از این میان می توان به سیلندر فلزی و نیز استفاده از مقوای نسوز داخل سیلندر اشاره نمود. هدف این تحقیق بررسی اثر سیلندر فلزی و مقوای نسوز بر تطابق مارژین روکشهای بیس متال است. 30 دای فلزی تهیه و به سه گروه 10 تایی تقسیم شدند. گروه اول کوپینگ ها با استفاده از سیلندر فلزی و مقوای نسوز، گروه دوم با استفاده از سیلندر فلزی و بدون مقوای نسوز و گروه سوم بدون استفاده از سیلندر فلزی، ساخته شد. کستینگ ها بر روی دای مربوطه سمان و گپ افقی و عمودی در ناحیه مارژین به کمک میکروسکوپ، اندازه گیری و نتایج با آزمون ANOVA یکطرفه و دوطرفه آنالیز شدند.
بین سه گروه مورد مطالعه، گروه استفاده از سیلندر با مقوای نسوز از جهت تطابق مارژین (عمودی و افقی) بهترین وضعیت و گروه بدون استفاده از سیلندر بدترین وضعیت را دارا بود(001/0p=). با توجه به نتایج بدست آمده، برای ساخت و تهیه روکش های بیس متال بهتر است از روش استفاده از سیلندر همراه با مقوای نسوز استفاده شود.

هدف اصلی از این تحقیق بررسی ریز نشت کامپازیتهای ایده آل ماکو تتریک فلو با استفاده از دو ماه باندینگ عاجی (SBMP) Scotch Bond Multipurpose و Excite در مارجینهای اکلوزالی و جینجیوالی بود.
60 دندان پره مولر به چهار گروه 15 تایی تقسیم شدند. در تمامی دندانها حفرات کلاس V در CEJ تعبیه شد. گروه اول با SBMP و ایده آل ماکو (IS)، گروه دوم با SBMP و تتریک فلو (TS)، گروه سوم با Excite و ایده ال ماکو (IE) و گروه چهارم با Excite و تتریک فلو (TE) ترمیم گشتند...

هدف از این تحقیق ارزیابی کلینیکی تاثیر یک لایه نازک آمالگام در کف سرویکال ترمیم های کلاس II کامپازیت در مولرهای شیری در جهت رفع مشکل ریزنشت و حساسیت پس از ترمیم بوده است.
در این بررسی 30 مورد ترمیم Class II در دندانهای مولراول و دوم شیری 18 دختر 8 -6 ساله انجام شد(14 ترمیم در گروه شاهد و 16 ترمیم در گروه آزمایش). در گروه شاهد، تمامی حفرات پس از توتال اچ و استفاده از ماده باندینگ عاجی Scotchbond MP با کامپازیت رزین خلفی به روش لایه ای ترمیم شدند و در گروه آزمایش یک لایه آمالگام به ضخامت 1 میلی متر در کف سرویکال حفره گذاشته شد و بقیه حفره با کامپازیت رزین خلفی به روشی مشابه ترمیم گردید.
ترمیم های انجام شده پس از یک هفته، یک ماه و شش ماه بعد در کلینیک و بلافاصله پس از ترمیم و شش ماه بعد با رادیوگرافی مورد ارزیابی قرار گرفت.
میزان موفقیت ترمیم ها از لحاظ فرم آناتومیکی، هماهنگی رنگ و تغییر رنگ لبه ای در هر دو گروه صددرصد بود اما از نظر تطابق لبه ای پس از شش ماه این میزان در گروه شاهد6/84% و در گروه آزمایش 6/86%بود. پوسیدگی ثانویه و حساسیت پس از عمل مشاهده نشد و موفقیت رادیوگرافیکی ترمیم ها 100% بود.
در صورتیکه مطالعات بالینی طولانی مدت و نیز مطالعات آزمایشگاهی بیشتری موفقیت ترمیم های توام آمالگام – کامپازیت کلاس II را گزارش نمایند میتوان کاربرد این ترمیم ها را در حفرات کلاسII مولرهای شیری توصیه نمود و بدین ترتیب از ظاهر مطلوب کامپازیت رزین و سیل خوب آمالگام به صورت همزمان بهره جست.

ریز نشت کف جینجیوال حفرات کلاس دو کامپازیتی مشکل بالینی مهمی است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر وج های هادی نور داخل ترمیم در کاهش ریز نشت کف جینجیوال یک میلیمتر بالای محل اتصال مینا و سمان حفرات کلاس دو کامپازیتی است..
60 دندان مولر اول بالا بطور تصادفی در 6 گروه ده تائی قرار گرفتند. حفرات Proximal slot کف جینجیوال یک میلیمتر بالای محل اتصال مینا و سمان در تمام نمونه ها پس از آماده سازی توسط کامپازیت Brilliant با رنگ A3 به 6 روش زیر ترمیم شدند. :A رزین آنفیلد چسباننده مینائی (EBA) + روش قرار دادن یک مرحله ای کامپازیت: B رزین آنفیلد چسباننده مینائی (EBA) + روش قرار دادن یک مرحله ای کامپازیت + وج هادی نور داخل ترمیمی(Light Conducting Intrawedge = LCIW): C عامل چسباننده عاجی(DBA) + روش قرار دادن یک مرحله ای کامپازیت + وج هادی نور داخل ترمیمی (LCIW): D رزین آنفیلد چسباننده مینائی (EBA) + روش قرار دادن لایه لایه ای کامپازیت: E رزین آنفیلد چسباننده مینائی (EBA) + روش قرار دادن لایه لایه ای کامپازیت + وج هادی نور داخل ترمیمی (LCIW): F عامل چسباننده عاجی (DBA) + روش قرار دادن لایه لایه ای کامپازیت + وج هادی نور داخل ترمیمی (LCIW)از استوانه Bioglass به قطر 2 میلیمتر، اچ و سیلانت شده در داخل کامپازیت به عنوان LCIW استفاده شد. پس از 2500 بار ترموسایکلینگ (oc 55- oc 5)، نمونه ها رنگ آمیزی شدند و پس از قرار گرفتن در اپوکسی رزین برشهای مزیودیستالی در دو محل یکی در وسط کف جینجیوالی و دومی در کناری ترین محل کف جینجیوالی (باکال یا لینگوال) انجام گرفته و میزان نفوذ رنگ مورد بررسی میکروسکپی قرار گرفت. داده ها توسط آنالیز واریانس یکطرفه و آزمون دانکن مورد بررسی آماری قرار گرفت. میانگین نفوذ رنگ در برش وسط و کناری در گروه C به ترتیب (8/0و1) و کمترین مقدار بود و پس از آن در گروه F به ترتیب (2/1و3/1) بود. این موضوع نشان می دهد چون وج هادی نور پس از سخت کردن لایه یک میلیمتری در کف جینجیوالی حفرات ترمیم شده به روش های E و F در حفره قرار داده شدند، اثر کاهنده آن در کاهش ریز نشت (آنطورکه در گروه C دیده شد) کمتر است. وجود وج هادی نوردر داخل ترمیم می تواند مشکلات ناشی از قرار دادن توده ای کامپازیت را به حداقل برساند

هدف از این بررسی آماری شناخت وضعیت پریودنشیوم و تعیین نیاز درمانی دانشجویان دانشکده دندانپزشکی مشهد بر اساس اندکس CPITN بود. 301 نفر دانشجوی پسر و دختر (97 دختر و 204 نفر پسر) بین سنین 37-19 سال در تحقیق 5 ماهه شامل دانشجویان سالهای سوم و چهارم و پنجم و ششم دندانپزشکی مورد بررسی قرار گرفتند. و بر اساس اندکس CPITN معاینه شدند. میانگینCPITN در دختران 447/0، و در پسران 912/0 بود در دختران فک بالا 22/0 و فک پایین 674/0بود. در فک بالای پسران672/0و فک پایین پسران 152/1بود در رده سنی 25-19 این اندکس 546/0 و در رده سنی 30-26 مقدار آن 970/0و در رده سنی بالای 30 سال 213/1بود. میانگین CPITN در دانشجویان سال سوم 715/0, سال چهارم 696/0, سال پنجم 827/0 و سال ششم 784/0 بود. وضعیت پریودنشیوم دختران بهتر از پسران است، سال چهارم بهتر از سال پنجم و سال سوم در مرحله بعد از سال چهارم قرار دارد، نیاز درمانی دانشجویان دندانپزشکی کلا کم است. وضعیت پریودنتال فک بالا بهتر از فک پایین بوده و شایعترین حالت ابتلاء gingivitis می باشد.

هیپرپلازی زائده کرونوئید فک تحتانی نادر بوده و ممکن است یکطرفه یا دوطرفه باشد.اغلب اوقات رشد غیر معمول کرونوئید یکطرفه بعلت استئوکندروما یا استئوما ایجاد می گردد. هدف از گزارش مورد، غیر معمول بودن جایگاه ضایعه و نادر بودن آن است. هیپر پلازی زائده کرونوئید باعث محدودیت حرکتی فک، آسیمتری صورت،خوردگی و شکستگی قوس زایگومای طرف مبتلا گردیده است. بیمار مورد معرفی تحت بیهوشی عمومی و کرونوئیدکتومی از طریق داخل دهانی جراحی گردید.
در نتیجه هیپرپلازی زائده کرونوئید و ایجاد محدودیت حرکتی فک تحتانی،یکی از تشخیص های افتراقی محدودیت حرکتی فک محسوب می گردد. درمان هیپرپلازی کورونوئید شامل برداشتن جراحی زائده کورونوئید بزرگ شده که معمولا از طریق داخل دهانی انجام می شود، می باشد تا محدودیت حرکتی فک برطرف گردد.
کلیشه های پرتو نگاری رایج قادر به تشخیص برجستگی قارچی شکل هیپرپلازی شده کرونوئید نیست بنابراین رادیوگرافی سی تی اسکن و توموگرافی پیشنهاد میگردد.