فهرست مطالب
مجله علمی شیلات ایران
سال بیست و هفتم شماره 6 (پیاپی 110، بهمن و اسفند 1397)
- تاریخ انتشار: 1397/12/10
- تعداد عناوین: 16
-
-
صفحات 1-12در این آزمایش، تاثیر سطوح مختلف اسید مالیک (صفر، 5/2، 5، 5/7 و 10 گرم در کیلوگرم جیره) بر عملکرد رشد و ترکیب لاشه بچه تاسماهی سیبری (Acipenser baerii) بررسی شد. بدین منظور، تعداد 375 قطعه بچه ماهی با میانگین وزن اولیه 60/0±72/33 گرم (میانگین ± خطای استاندارد) به طور تصادفی در حوضچه های بتونی گرد (با قطر 85/1 و عمق 25/0 متر) به تعداد 25 عدد در هر کدام، در 5 تیمار و با 3 تکرار توزیع و به مدت 8 هفته تغذیه شدند. نتایج اندازه گیری شاخص های رشد نشان داد که سطوح مختلف اسید مالیک در جیره غذایی بچه تاسماهیان سیبری سبب تاثیر معنی دار بر عملکرد رشد و کارایی غذایی نشد. میزان غذای مصرفی در تیمار تغذیه شده با جیره غذایی 5/2 گرم در کیلوگرم بیشتر از سایر گروه های آزمایشی بود و نیز شاخص تولید چربی تیمار 5/7 گرم در کیلوگرم کم تر از سایر تیمارهای آزمایشی بود (05/0>p). پایین ترین مقدار چربی و خاکستر لاشه در تیمار 5/7 گرم بر کیلوگرم اسید مالیک مشاهده شد و اختلاف معنی داری با سایر تیمارها داشت (05/0>p). بر اساس نتایج به دست آمده، استفاده از اسید مالیک با مقادیر مذکور طی این مطالعه در تغذیه بچه ماهیان سیبری تاثیری بر عملکرد رشد نداشت، اما در آنالیز ترکیبات لاشه تاثیر داشته است.کلیدواژگان: رشد، ترکیب لاشه، بچه تاسماهی سیبری، اسید مالیک، ماهیان خاویاری
-
صفحات 13-24در این پژوهش، مقالات نمایه شده اعضای هیات علمی و پژوهشگران موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور بر اساس شاخص های کمی و کیفی علم سنجی در پایگاه اطلاعاتی ISI Web of Science بررسی شده است. به منظور انجام پژوهش از روش های علم سنجی و تحلیل استنادی استفاده شده است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که از ابتدا تا پایان سال 2015، 498 مقاله که نویسنده مسئول یا نویسنده همکار آن به موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور وابسته است، در این پایگاه اطلاعاتی نمایه شده است. 189 مقاله (95/37 درصد) در نشریه Iranian Journal of Fisheries Sciences منتشر شده است. میانگین کل استناد به هر مقاله 39/6 و میانگین استناد به هر مقاله بدون احتساب خوداستنادی 71/5، شاخص فوریت 147/0، میانگین ضریب تاثیر 804/0 و شاخص هرش 26 بوده است. میزان خوداستنادی حدود 11 درصد بوده است. بیشترین مقالات در حوزه موضوعی زیست شناسی آب های شیرین و شور با 364 مقاله است. در مجموع، هزینه پژوهش 57/40 درصد از مقالات توسط سازمان های داخلی و خارجی تامین شده است. که از این میزان، 73/31 درصد سهم سازمان های داخلی و حدود 84/8 درصد سهم سازمان های خارجی بوده است. پژوهشگران موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور بیشترین هم تالیفی و همکاری بین المللی را به ترتیب با همتایان خود در کشورهای مالزی، آمریکا، و کره جنوبی مقاله داشته اند. از 20 مقاله پراستناد فقط نویسنده مسئول/اول 6 مقاله از موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور بوده است. اعضای هیات علمی و پژوهشگران موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور تعداد نسبتا قابل توجهی از مقالات خود را در نشریه نشریه انگلیسی موسسه شیلات منتشر می کنند. این امر باعث بروز 2 پیامد متفاوت و متضاد شده است. از یک سو، باعث شده تا وضعیت مقالات از نظر کمیت و تعداد مقاله افزایش و رشد یابد؛ ولی از سوی دیگر، باعث کاهش وضعیت کیفی مقالات، از جمله: میانگین استناد به هر مقاله، میانگین شاخص فوریت، و میانگین ضریب تاثیر شده است.کلیدواژگان: پایگاه اطلاعاتی ISI Web of Science تحلیل استنادی، مقالات، علم سنجی، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور
-
صفحات 25-34دیکلوفناک، دارویی ضد التهاب و ضد درد غیر استروئیدی است که در سرتاسر دنیا به مقدار زیادی تولید و مصرف می گردد. راهیابی این دارو از طریق پساب های صنایع دارویی و شهری و مواجهه با آبزیان منجر به ایجاد تغییراتی در فیزیولوژی در این جانداران غیر هدف می شود. هدف از انجام این پژوهش ارزیابی اثر دیکلوفناک بر میزان فعالیت دو آنزیم آنتی اکسیدانی سوپراکسید دیسموتاز و کاتالاز ماهی کپور به عنوان یک گونه اقتصادی دریای خزر بود. جهت انجام این تحقیق، دو گروه شاهد 1 (آب) و شاهد 2 (DMSO) و سه تیمار با غلظت های 25/1، 5/2 و 5 میلی گرم دیکلو فناک بر لیتر انتخاب شدند. نمونه برداری از تیمارها با سه تکرار و در فواصل زمانی 7، 14 و 21 روز انجام شد. پس از خونگیری از نمونه ها و تهیه سرم خون با استفاده از کیت Zellbio با استفاده از الایزا ریدر با روش رنگ سنجی میزان فعالیت های آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز و کاتالاز تعیین گردید. نتایج آماری این پژوهش نشان داد که دو متغیر مستقل زمان و غلظت مواجهه تاثیر معنی داری بر تغییرات متغیرهای وابسته کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز داشتند (05/0˂p). تغییرات در میزان فعالیت سوپراکسید دیسموتاز در هفته دوم و سوم تیمارهای 5 و 5/2 میلی گرم بر لیتر با مقدار U/ml 26 دارای اختلاف معنی داری با تیمار شاهد بود (05/0˂p). شدت تغییرات ایجاد شده مرتبط با غلظت دارو بوده است. مابین تغییرات فعالیت آنزیمهای سوپراکسید دیسموتاز وکاتالاز بترتیب همبستگی معنی دار با غلظت و زمان مواجهه با دیکلوفناک مشاهده شد. این تغییرات در کلیه تیمارها در مقایسه با دو تیمار شاهد روند افزایشی داشتند. بیشترین فعالیت آنزیم های سوپراکسیداز دیسموتاز و کاتالاز متعلق به تیمار 5 بود و بترتیب U/ml 26 و3/15 در هفته سوم رخ داد.کلیدواژگان: دیکلوفناک، ماهی کپور، کاتالاز، سوپراکسید دیسموتاز
-
صفحات 35-46در این پژوهش تاثیر افزودن سطوح مختلف کانی مونت موریلونیت بر شاخص های رشد و برخی فاکتورهای خونی ماهی قزل آلای رنگین کمان بررسی گردید. تحقیق با 3 تیمار آزمایشی شامل افزودن سطوح مختلف کانی مونت موریلونیت به جیره غذایی تجاری با 4 تکرار در هر تیمار به مدت 123روز انجام شد. در هر تکرار از هر تیمار تعداد 45 قطعه بچه ماهی با میانگین وزن 35/0±500 میلی گرم نگهداری شد. جهت انجام تحقیق از تانکهای فایبر گلاس مکعب مستطیل، با حجم 300 لیتر استفاده شد و هر یک با 200 لیتر آب، آبگیری شدند. تغذیه بچه ماهیان 8 بار در روز انجام گرفت. اندازه گیری وزن ماهیان هر 15 روز یکبار و نمونه گیری خون از سیاهرگ دمی یک بار در پایان دوره آزمایشی انجام شد. نتایج حاصله نشان دهنده بهبود معنی دار وزن نهایی، درصد افزایش وزن، افزایش وزن روزانه، نرخ رشد ویژه و ضریب تبدیل غذایی تیمارهای آزمایشی در مقایسه با تیمار شاهد بود (05/0(p<. از نظر ضریب کارایی پروتئین و شاخص کبدی اختلاف معنی دار آماری بین تیمارهای آزمایشی و شاهد وجود نداشت(05/0(p˃. بالاترین افزایش وزن و بهترین ضریب تبدیل غذایی در تیمار آزمایشی با 2% مونت موریلونیت در غذا و بیشترین افزایش وزن روزانه و بالاترین نرخ رشد ویژه در تیمار آزمایشی با 4% مونت موریلونیت در غذا مشاهده شد. در مورد شاخص های خونی، اختلاف معنی دار آماری بین تیمارهای آزمایشی و شاهد مشاهده نگردید(05/0(p˃. بر اساس نتایج حاصله، استفاده از 2% کانی مونت موریلونیت به عنوان افزودنی غذایی در تغذیه بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان، برای بهبود شاخص های رشد، بدون تاثیر منفی بر فاکتورهای خونی پیشنهاد می گردد.کلیدواژگان: بچه ماهی قزل آلای رنگین کمان، جیره غذایی، شاخص های رشد، فاکتورهای خون، مونت موریلونیت
-
صفحات 47-56یکی از مشکلات صنعت آبزی پروری پساب آمونیاکی ناشی از فعالیت های آبزی پروری است که موجب پر غذایی آبهای دریافت کننده آنها می شود (فرهنگی و حاجی مرادلو، 1390). آمونیاک حتی در غلظت های پایین ممکن است اثرات منفی بر بافت ها و پارامترهای فیزیولوژیک ماهی قزل آلای رنگین کمان داشته باشد. در این بررسی از ترکیب جاذب های فیزیکی همراه با بیوفیلم های جلبکی در بیوراکتور سینوسی (دورانی) استفاده گردید. جاذب ها داخل توری از جنس پلی وینیل کلرید در بیوراکتور قرار گرفتند. به مدت ده روز محیط کشت زایندر به سیستم ترزیق گردید تا بیوفیلم بر جاذب تشکیل گردد. سپس حجم ذخیره ای بیورکتور توسط پساب کارگاه پرورش قزل آلای رنگین کمان واقع در هراز تعویض شد. هر 12 ساعت فاکتورهای آب اندازه گیری و ثبت شد. هدف این پژوهش کاهش بار آمونیاک با استفاده از زغال لیلکی، اسکلت مرجان و پشم فولادی بود که توسط بیوفیلم جلبکی-باکتریایی پوشیده شده است تا بستری مناسب برای حذف فیزیکی و بیولوژک مهیا کند. غلظت اولیه آمونیاک در بیوراکتور 50/2 میلی گرم در لیتر در نظر گرفته شد و هر یک از جاذب ها به طور جداگانه مورد آزمایش قرار گرفتند. نرخ کاهش آمونیاک در زغال لیلکی، اسکلت مرجان و پشم آهن طی دوره 72 ساعته آزمایش بترتیب 5/91%، 1/82%، 8/78% بدست آمد. راندمان حذف آمونیاک در بیوراکتور بر اساس فعالیت متقابل جاذب ها با بیوفیلم در جهت حذف فیزیکی، شیمیایی و زیستی تلقی گردید که نسبت به سیستم های مشابه در زمان کمتری به راندمان مطلوب رسید.کلیدواژگان: آمونیاک، پشم فولاد، زغال لیلکی، قزل آلا، اسکلت مرجان
-
صفحات 57-65نیتروژن به عنوان یکی از عناصر مهم موثر بر متابولیسم لیپید و پروتئین در ریزجلبک ها شناخته شده است. در این پژوهش به منظور بهینه سازی میزان زیتوده جلبک Spirulina platensis و همچنین میزان پروتئین آن، از منابع مختلف نیتروژنی همچون KNO3،NH4NO3 و اوره استفاده گردید. جلبک اسپیرولینا در محیط کشت زاروک محتوی منابع مختلف نیتروژن در ارلن های 3 لیتری محتوی 5/2 لیتر آب دریای استریل شده تحت شرایط یکسان با درجه حرارت °C25-22، شوری ppt 30، قلیائیت 8 و دوره نوریh 12:12 (تاریکی: روشنایی) کشت گردید. مطابق با نتایج، جلبک اسپیرولینا بطور موفقیت آمیزی در محیط کشت زاروک حاوی منابع مختلف نیتروژنی رشد نمود و با وجودیکه بیشینه زیتوده جلبکی در محیط کشت حاوی NH4NO3 بدست آمد، ولی اختلاف معنی داری با سایر منابع نیتروژنی نشان نداده است (05/0
کلیدواژگان: نیتروژن، پروتئین، زیتوده، ریزجلبک، Spirulina platensis
p). همچنین، بیشترین و کمترین مقدار کلسترول سرم خون به ترتیب در تیمار شاهد (47/1±3/279 میلی گرم بر دسی لیتر) و تیمار 2 (47/1±3/173 میلی گرم بر دسی لیتر) ثبت شد (05/0>p). نتایج نشان داد که با افزایش سطوح ریزجلبک تا 15 گرم در کیلوگرم غذا آنزیم های کبدی شامل الانین آمینو ترانسفراز، آسپارتات آمینو ترانسفراز و آلکالین فسفاتاز نسبت به سایر تیمارها به طور معنی داری کاهش پیدا می کنند (05/0>p). بیشترین مقدار لیپوپروتئین با چگالی کم در تیمار شاهد (75/0±68 میلی گرم بر دسی لیتر) و کمترین آن در سرم خون ماهیان تیمار 2 (72/0±20/25 میلی گرم بر دسی لیتر) مشاهده شد (05/0>p). بنابراین افزایش ریزجلبک نانوکلروپسیس تا 15 گرم در کیلوگرم در خوراک احتمالا سبب بهبود شاخص های خونی و عملکرد کبد ماهیان قزل آلای رنگین کمان می شود.
کلیدواژگان: گیاه سیر، ماهی زبرا دانیو، شاخص های رشد، شاخص های بیوشیمیایی، آنزیم های گوارشی