فهرست مطالب

نشریه زبان و ادب فارسی
پیاپی 6 (بهار 1390)

  • تاریخ انتشار: 1390/03/01
  • تعداد عناوین: 9
|
  • عسکری ابراهیمی جویباری* صفحات 1-28

    واژه ها، اصطلاحات، تعبیرات، کنایات، ضرب المثل ها و عباراتی را که در بین عامه ی مردم در کوچه و بازار رواج دارد، در اصطلاح زبان محاوره می گویند. در آغاز ادب فارسی از آن جا که شعر، ویژه ی دربار بود و با نقادی و ژرف بینی ملک الشعرای دربارها مواجه می شد و برخی از امیران و وزرای آنان، شاعر و نویسنده نیز بوده اند، شعرا سعی در ویرایش کلام داشته و در آرایش سخن، هر چه تمام تر می کوشیدند، طبیعی است که ورود تعبیرات عامیانه در شعر با دقت و ظرافت خاصی همراه بوده است. شاعر که در بین همین مردم کوچه و بازار عمر خود را سپری می کند، خزانه ی اصطلاحات و ضرب المثل های عامیانه است، از این ابزارها در شعر به فراوانی بهره می گیرد. نگارنده در این تحقیق در پی آن است تا نشان دهد که قدرت بیان خاقانی در پیوند زبان رسمی و محاوره خارق العاده است و جست و جو در دیوان او به منظور یافتن شواهدی که مصداق این ارتباط باشد، ضروری می نماید.

    کلیدواژگان: زبان محاوره، مصداق ها، خاقانی
  • رضا برزویی*، ناصرالدین شاه حسینی، مظاهر مصفا صفحات 29-60

    هدف از انجام این مقاله، معرفی تحولات اجتماعی و رویدادهای اساسی ایجاد شده در جامعه ی ایران، پس از به قدرت رسیدن صفویان از دیدگاه یکی از سخنوران نامی این عصر به نام  کلیم همدانی است که با بررسی اشعار او می توان دریافت که شئون مختلفی از زندگی ایرانیان، از جمله فرهنگ، ادب، هنر و بسیاری دیگر از اصول و نگرش های ارزشی دیرینه و رایج در این سرزمین، دگرگون شده و در بسیاری از موارد به ضد ارزش بدل گشته اند.
    هدف ثانی آن است که با بررسی اشعار این شاعر و دنبال کردن مسائل اجتماعی در شعر او، در یابیم که کلیم در روزگار رواج «سخن فروشی»، قصد اندوختن ثروت و دریافت صلات بی کران داشته و از زمره ی شاعرانی است که بر پایه ی اغراق و غلو، «گوهری در لفظ دری» را نثار بی ادراکان خالی از معرفتی کرده که خواهان ستایش خود یا دیگران بوده اند؟ یا برای رنج ها و دردهای مشترک انسانی اهمیت قائل بوده و دیده بر دیدار مصائب و آلام همنوعانش نبسته است؟ و اینکه آیا او رسالت شاعری خود را در بیان حقایق اجتماعی ادا کرده است؟ که در خواهیم یافت؛ جامعه ی انسانی و دردهای مشترک بشری از دید و نگاه تیز بینانه ی او پنهان نمانده و به طرق مختلفی از آنها سخن گفته است و در این نوشتار برآنیم تا با جستار در اشعار وی که ملقب به «خلاق المعانی ثانی» است، شرایط اجتماعی خاص عصر صفوی را معرفی نماییم. بعد از این بررسی خواهیم دید که تشنج، ریا، تحقیر شریفان، بی اعتباری سخنوری، جلای وطن و مهاجرت به هندوستان، شش شیوه و شکل از اوضاع و احوال اجتماعی عصر صفوی است که در اشعار وی بازتاب دارد.

    کلیدواژگان: صفویان، کلیم همدانی، ریاکاری دینی، جلای وطن، هند دوستی
  • سیداحمد پارسا* صفحات 62-80

    هدف از این پژوهش پاسخ به این پرسش بود که آیا بین دو روش تدریس در متن (کل به جزء) و تدریس انتزاعی (جزء به کل) در درس دستور زبان فارسی و میزان یادگیری آزمودنی های پژوهش، رابطه معنی داری وجود دارد یا نه؟ در این راستا تعداد 51 نفر از دانش آموزان پسر نظام جدید، در دبیرستان شبانه ی ولی عصر شیراز، در دو کلاس اول به طور تصادفی انتخاب شدند. موضوع درس «دستور زبان فارسی» بود که به مدت یک ترم تحصیلی در این دو کلاس تدریس شد. در پایان ترم آزمودنی های پژوهش به وسیله 40 سوال معلم ساخته مورد ارزیابی قرار گرفتند. روش پژوهش نیمه تجربی است و داده های پژوهش با استفاده از «آزمون تی» و «ضریب همبستگی پیرسون» تجزیه و تحلیل داده شده است. نتایج پژوهش بیانگر این است که در تفهیم بخش هایی از کتاب که برای فراگیران تازگی دارد، روش تدریس در متن موفق تر است، اما در تفهیم بخش هایی که فراگیران از آن ها سابقه ی ذهنی دارند، بین دو روش تدریس، رابطه معنی داری مشاهده نشد.

    کلیدواژگان: دستور زبان فارسی، روش تدریس در متن (کل به جزء)، روش تتدریس انتزاعی (روش جزء به کل)، یادگیری، گروه شاهد، گروه تجربی
  • منصوره ثابت زاده* صفحات 81-102

    این پژوهش تاثیر موسیقی در دیوان اشعار امیرخسرو دهلوی، شاعر مشهور پارسی گوی هند را بررسی می کند و در نظر دارد از طریق ارائه بسامد و کیفیت کاربرد لغات و اصطلاحات موسیقی و نقد و بررسی ارای موسیقایی در خصوص امیرخسرو جایگاه موسیقی در دیدگاه این شاعر را معلوم کند.  
     بسامد موسیقایی دیوان اشعار وی نشان می دهد که وی 129 لغت و اصطلاح موسیقی نظیر اصطلاحات خاص (رهاوی) لغات  عام (عشاق) انواع سازها (بربط) را در 281 بیت به کار برده و آنها را در 421 بیت تکرار کرده است. شاعر در غزلیات با 245 بیت موسیقایی بیشترین بسامد را برای بیان مضامین ستایش، توصیف و بیان احوالات خود و حالات قلندری، رد زهد ریایی و دعوت به شادی و طرب  اختصاص داده است.
    اگرچه شاعر با موسیقی هندی و موسیقی مقامات (سنتی) رایج در ایران آشنایی داشته، فقدان کاربرد اصطلاحات موسیقی هندی و حضور اندک اصطلاحات خاص موسیقی (موسیقی مقامات ایرانی)  بیانگر توجه شاعر به معنای کلام است. امیرخسرو موسیقی دان بوده و در شناسایی سنت های ادبی-موسیقایی ایرانی در محیط هنری هند سهم به سزایی داشته است.

    کلیدواژگان: کاربرد موسیقی، اصطلاحات خاص، اصطلاحات عام، انواع سازها، ویژگی، بسامد
  • محمدرضا حصارکی*، محمدعلی گذشتی صفحات 103-126

    درطی قرون متمادی، بشر در پی کشف و شناخت حقیقت جهان هستی بوده است و در این میان فلاسفه و عرفای غرب و شرق هرکدام راه و روشی را برای رسیدن به شناخت به کار گرفته و معرفی کرده اند. یکی از عرفای بزرگ شرق، مولاناجلال الدین محمد است که به این مهم پرداخته و روش تضاد را برای رسیدن به شناخت برگزیده است. به نظر مولانا جهان بر مبنای اضداد آفریده شده و شناخت انسان، طبیعت، حتی خدا از طریق اضداد میسر است. پس اضداد وسیله ی شناخت جهان هستی می باشند. شب نبد نوری ندیدی رنگ را     پس به ضد نور پیدا شد ترا بدون وجود تاریکی معنی روشنی درک نمی شود، بدون فقر، ثروت؛ بدون درد، درمان؛ بدون ممات، حیات و. . . بنابراین وجود اضداد ما را به شناخت و معرفت حقیقی رهنمون می سازد. بر اساس نظریه ی مولانا، ظهور موجودات در عالم هستی بدون وجود اضداد امکان پذیر نیست؛ وی هم چنین معتقد است این تضاد ها که اساس شناخت هستی هستند؛ تعارضشان تنها در ظاهر امر است، اما در باطن یکی هستند و تقویت کننده ی یکدیکر می باشند:  زندگانی، آشتی ضد هاست    مرگ، آن کاندر میانشان جنگ خاست غوره و انگور ضدان اند، لیک    چون که غوره پخته شد، شد یار نیک یعنی از نظر مولانا اساس نظام هستی بر پایه ی همین اضداد است و اگر اضداد نبود هستی ای نیز وجود نداشت. به باور مولانا جهان سراسر عرصه ی تضاد است و تخالف. و خداوند با دو صفت متضاد قبض و بسط در جهان تجلی می کند و آن را متعادل نگه می دارد. این دنیا هر لحظه در حال تبدل و تحول است و صورت نوی جایگزین کهنگی می گردد. او معتقد است بقای جهان به این جنگ و تضاد وابسته است و اضداد از دل هم بیرون می آیند و در نهایت به سوی یک آشتی و سازش پیش می روند و این سازش و آشتی دوام و استمرار هستی را تضمین می کند:جنگ های خلق، بهر خوبی است   برگ بی برگی، نشان طوبی است خشم های خلق، بهر آشتی است   دام راحت، دایما بی راحتی است

    کلیدواژگان: تضاد، حقیقت، مثنوی، مولانا، شناخت
  • حسن حیدریان* صفحات 127-159

    مقامات و احوال طریقت از آغاز پیدایش تصوف، بنا بر شیوه ی سلوک فرقه های گوناگون صوفیه تقسیم بندی هایی دارد که گاه هم از جهت تعداد و هم از جهت تقدم و تاخر با هم اختلاف هایی دارند. اما تقریبا تمامی فرقه ها، توبه را اساس و اولین مرحله ی سلوک به شمار آورده اند. مثنوی مولانا نیز از ابتدا که با « نی نامه» آغاز می شود، تا انتها که با حکایت ناتمام «دژ هوش ربا» سرانجام می پذیرد، قصه ی جدایی ها و دوری از نیستان و برانگیختن انسان- انسان اسیر در چنبره ی نفس اماره و حبسگاه خاک - در طلب اصل خویش است و سیر استکمالی انسان بدون توبه در ابتدای سلوک میسر نیست. بنابراین مولانا در جای جای مثنوی بنده را به توبه تشویق و تحریک می کند. این مقاله کوششی است در بررسی موضوع « توبه » از نگاه مولانا که پس از مقدمه و نظر تعدادی از مشایخ صوفیه در این مورد، دیدگاه خاص مولانا را در ارتباط با این مقوله پی گیری می کند. منابع مورد استفاده در این پژوهش در درجه ی نخست آثار مولانا به ویژه « مثنوی» و سپس امهات آثار عرفانی مرتبط با این موضوع است. نوع روش پژوهش در این مقاله عمدتا تجزیه و تحلیل عقلانی و به صورت کتابخانه ای است. نتیجه ای که از این پژوهش به دست آمده آن است که: چون مولانا مثنوی را در حالت شور و سماع و مستی می سروده نکات عرفانی، به صورت پراکنده در خلال حکایت های آن بیان شده است و برای دریافت دیدگاه مولانا در خصوص هر کدام از آنها ناگزیر باید شش دفتر مثنوی را با دقت هر چه تمام تر جست و جو کرد. این پژوهش تلاشی برای تدوین دیدگاه مولانا در زمینه ی «توبه» به گونه ای منظم و منطقی است. با این هدف که پژوهندگان نکات عرفانی مثنوی برای بررسی این مقوله، نیازی به مطالعه ی تمام مثنوی نداشته باشند.

    کلیدواژگان: توبه، مولانا، سالک، عرفان، تصوف
  • هادی رضوان* صفحات 159-178

    ادبیات مقاومت در نیمه دوم قرن بیستم و به طور مشخص پس از جنگ های 1967 میان اعراب و اسرئیل شایع شد. شاعرانی چون محمود درویش، سمیح القاسم و دیگران به شاعران مقاومت مشهور شدند و این اصطلاح به دنیای اسلام وارد شد. اما ادبیات مقاومت که ترجمان خود آگاهی و هویت بوده و به دنبال آزادی می گردد به این مقطع منحصر نمی شود و ریشه در ادبیات گذشته دارد. قصیده میمیه زهیر بن ابی سلمی و نیز معلقه او از نمونه های بارز ادبیات مقاومت در میراث عرب به شمار می آیند. اما در صدر اسلام و در سایه ی تعالیم حیات بخش قرآن و رهنمودهای نورانی پیامبر عظیم الشان این ادبیات در میان مسلمانان رنگ دیگری به خود گرفت. شاعران مسلمان در دفاع از ارزش های اسلامی و پیامبر اسلام (ص) در میدان جنگ حضور می یافتند و با سلاح زبان و به کارگیری ذوق و هنر شعری خود در کنار مجاهدان ادای تکلیف می کردند. شاعرانی چون حسان بن ثابت، کعب بن مالک و عبد الله بن رواحه را می توان از پیشتازان ادبیات مقاومت در دنیای اسلام دانست که البته از تاییدات قرآن کریم و توجیهات پیامبر اسلام نیز برخوردار بودند و این شاید از مهم ترین خصوصیات ادبیات مقاومت در این دوره به حساب می آید. نویسنده در این مقاله می کوشد که زوایای مختلف شعر مقاومت در صدر اسلام را مورد بررسی و پژوهش قرار دهد.  تاثیر قرآن کریم و سنت نبوی در تقویت ادبیات مقاومت اسلامی، اثرگذارترین شاعران مقاومت در صدر اسلام و سبک شناسی ادبیات مقاومت در این دوره از مهم ترین مسائلی است که این پژوهش به آن پرداخته است.

    کلیدواژگان: ادبیات مقاومت، شعر صدر اسلام، قرآن، سنت
  • بدریه قوامی* صفحات 179-206
    راز زیبایی غزل های مولوی تا حد بسیاری مرهون زبان شاعر است که نوگرایی و کثرت لغات و ترکیبات، چهره ای ویژه به آن بخشیده است. تجربه های تازه ی مولوی سبب شده که وی به شناخت ظرفیت های مختلف زبان دست پیدا کند و با استفاده از همین آگاهی از ظرفیت های مختلف زبان، به زبانی مناسب برای شعرهای خود دست پیدا کند. این پژوهش حاصل نگرشی است نو به کلیات شمس از نظرگاه زبانی؛ در این مقاله تلاش شده تا در حد توان زبان مولوی بررسی شود. زبان نیز مانند عناصر دیگر شعر (معنا و صورت) از چند دستگاه تشکیل شده است؛ دستگاه آوایی، دستگاه واژگانی و دستگاه دستوری. قصد نگارنده در این تحقیق، بررسی دستگاه واژگانی زبان مولوی در کلیات شمس است.کلیات شمس به لحاظ گستردگی واژگان در میان آثار غزل سرایان بی نظیر است. این گسترش و تنوع ناشی از وسعت دامنه ی اندیشه ها و عواطف مولوی است. توجه مولوی به مفهوم، در کاربرد واژه ها تاثیر گذاشته است، آن چنان که واژه ها و ترکیبات عامیانه، نامانوس و نوادری که در زبان غزل سرایان دیگر به ندرت می توان یافت، در دیوان شمس به وفور یافت می شود. هنر اصلی مولوی در ساخت کلمات تازه است، مولوی به اقتضای تجارب خود و هم چنین بر اساس نیاز عاطفی، کلمات و ترکیباتی ساخته است که پیش از مولوی سابقه ندارند؛ حتی الگوی ساخت برخی از این کلمات با قواعد آوایی و دستوری هم خوانی ندارد. همین عوامل نه تنها به زبان مولوی زیان نرسانده، بلکه هنر زبانی شاعر را برای مخاطبان آشکار می سازد.
    کلیدواژگان: زبان، هنر زبانی، کلمات مرکب، کلمات مشتق، مولوی و کلیات شمس
  • فاطمه مدرسی، فوزیه فتاحی قاضی* صفحات 207-226
    یکی از بارزترین ویژگی های سبک آذربایجانی- که خاقانی از نامدارترین شعرای این سبک است - انعکاس معلومات و معارف گویندگان در آثار آنهاست. نمایندگان این سبک عموما افرادی آگاه و مطلع از علوم و هنرهای متداول در روزگار خویش بوده اند و به نظر می رسد خاقانی از این نظر سرآمد شاعران دیگر باشد. عشق و اشتیاقش به درج تمامی دانسته هایش در شعر خویش، دیوان او را به صورت دایره المعارفی از علوم و فنون گوناگون درآورده است. کمتر قطعه شعری از دیوان حجیم خاقانی می توان یافت که از نام بیماری ها و گیاهان دارویی و شیوه های درمانی آن ها اعم از خرافی و یا علمی خالی باشد، چنان که اطلاعات خاقانی از مسایل پزشکی و درمانی روزگار خود بسیار بالاتر و وسیع تر از سایر شاعران بوده است. هدف از نگارش این مقاله آن است تا به این واقعیت پی ببریم که گذشتگان ما تا چه اندازه به طبیعت و درونمایه ی آن که شامل درختان و گل ها و گیاهان می شود توجه کرده اند، و از آن بهره گرفته اند و به این نتیجه برسیم که خاقانی نیز هم چون دیگر شعرای معاصر خود به علوم و فنون زمان خود وقوف کامل داشته و به راستی لقب حکیم برازنده اوست. این مقاله برآن است تا شمه ای از اطلاعات خاقانی را در مورد گیاهان دارویی برشمارد.
    کلیدواژگان: خاقانی، گیاهان دارویی، طب، درمان
|
  • Askari Ebrahimi Juybari * Pages 1-28

    Words, idioms, expressions, proverbs, ironies and the phrases that are commonly used among the public samples of colloquial language from the begining of Persian titeratune, since poem be longed to the court and faced with critiques of laureates and because some emirs and ministers were also poets who looked at poems eritically, for this reason , poets made great effort to edit their poems and tried their best to use eloquen in their works. Naturally, the use of slang colloquial expressions in poem required specid delicacy and exactness. A poet who lives a mong the public and spends his life time with such people is a reper toire of popular idioms and proverbs and is able to use such devices abun dantly in his works. One of the great poets in whose poetical works, we cam abun dantly find colloquial language is khghani sharvani. He employed popular works, compounds and expressions so skifully that most readers are not able to distinguish them at the first glance.

    Keywords: Colloquil Language, referents, Khaghani
  • Reza Borzuyie *, Nasser Al Din Shah Hosseini, Mazaher Mosafa Pages 29-60

    This paper aims at introducing social reforms and major events in Iran's society in the time of Safvaid Dynasty through the looking glass of a well-known Iranian orator, Kalim-e Hamedani. Safavaid Kings were responsible for altering in values respected by Iranian culture and believes from different aspects. Principles in culture, manners, art, traditional and common values not only had to be shifted, but also in some cases upturned and considered as anti-value. The secondary aim of this investigation is to study the poems of  Kalim-e Hamedani and searching for social norms in his time. Studying his poetry, the researcher strives to know if his verse has ever been used to approve or admire the rulers of his time or his oratory skill in Dari dialect, which is based on overstatement and exaggeration, ever turned to an instrument to receive praise and tribute for himself or kin. The paper tries to find how the pains and troubles of poet's fellow citizens have been considered, as well as underscoring his poetic responsibility to express social concerns. The results show that he had had sharp eyes to see common anxieties of human beings and had uttered his objections in many different ways. This investigation aims at studying his poetry from different perspective and reveals the special situation of his dynasty in his poem which is known as Khalaghol Maani Saani (innovator of the meanings, the second). The results show that social situation in Safavid Dynasty has echoed in seven ways criticizing the common worries and pains of this period of time.

    Keywords: Safavid, Kalim-e Hamedani
  • Pages 62-80

    This is a research on the effectiveness of the two methods of teaching, namely inductive and deductive ways, In the process of teaching Persian grammar to L1 high school learners in Shiraz. The aim of this research was to answer to the following questions: is there any significant difference between the inductive method of teaching Persian grammar and teaching it in deductive way? In this respect fifty one students from valise night high school were randomly selected the were divided in to two groups and were taught person grammar for one semester, At the end of the semester all of the students were evaluated by a teacher – made test containing forty items. The test had been certified by five teachers in teaching Person in other high schools. Then T.test and Pearson product – moment correlations were conducted on the data. The research methodology was quasi – experimental.

    Keywords: Persian grammar, Inductive method of teaching, Deductive method of teaching, Learning, Control group, Noturd Sciense
  • Mansooreh Sabetzadeh * Pages 81-102

    This reaserch is studing  on  influence  and effect  of music in the poetry of Amir Khusrow  Dehlawi ,The famous   and well known Persian  poet of India. He used musical skills in his pomes  very well. With 129 words and terms such as , Certain specific(Rahavi) and general terms(oshagh) ,expression  phrases and different instruments (Barbat)  have  been used by  him in expressing  general themes, such as praise and worship of the beloved  and  lover, the self-description  of the   very poet , the status of  musicians and invitation to happiness and joy. Musical  verses in Amir Khusrow poems Divan are amounted to 281  verses where  421 music terms  and expression have been frequently repeated  and his Ghazals have had the most frequencies with 245 verses.     Although He is also credited with enriching Hindustani classical music by introducing Persian and elements in it ,He haven’t  used Indian and turkish music terms  in his  poems.  He had been influenced by Iranian  poets and poetry music tradition  and had spread the same  in India.

    Keywords: application, music, special, general terms, a variety of instruments, characteristics, frequency
  • Mohammad Reza Hesaraki *, Mohammad Ali Gozashti Pages 103-126

    During successive centuries, human being was tryingo to find out the truth of cosmos and to do this successfully, the philosophers and mystics have taken a new approach. One of the most eminent mystics of the East is Molavi who chose an opposite way for perceiving facts. The best way to know human, nature and even God is obtained by an opposite way.Without darkness no one can perceive the lightness and this difference is seen superficially.In his idea,the word is composed of opposite and God can appear by every opposite way life is reconciliation of opposites, with its death ,its wars.In other words,the appearance of creatures is only possible in the heads of opposites. He belives that the existence of Cosmos depends on the war between these opposites. On the other hand, in his idea, the synthesis of the world is different from the afore- mentioned facts and the paradise is free from this opposite. The wars of human is for God       / The trees without leaves is a sign of paradise Human anger is in the pursuit of peace/Comfortable life is usually uncomfortable The next word is for good,  /  because it is free of opposites

    Keywords: contradiction, Fact, Mathnavi, Molana, Truth
  • Hassan Heidaryan * Pages 127-159

    From the very beginning of Sufism existence, Mystic's Stations and affections of observance have divisions according to ways of the Sufis conduct orders which at times have differences with regard to number as well as priority and posteriori. Yet all orders have considered Repentance as the first and the base of conduct.Molana's Mathnavi also begins with Nei Name from the beginning and ends with an incomplete story called "Deje Hooshroba" a story of separation and aloofness from Neystan and excitation of man, captured in the evil prompting self and soil prison, in seeking his origin while his perfection is not possible without Repentance in start of the conduct. Therefore, Molana encourages man to repent through pages of Mathnavi. This essay tries to investigate the" repentance" subject from Molana's point of view and after the introduction and the ideas of some Sufi masters, Molana's special belief in this regard is discussed. The references used in this research, in the first place are Molana's works especially, Mathnavi, as well as the most important mystical works related to this issue. The manner of researching in this essay is mainly rational analysis and library method. The conclusion of this research is: because Molana has composed Mathnavi, being full of emotions, mystic singing and dancing, mystical points have been interpreted and scattered among his stories. So to find out Molana's point of view in each of them one cannot help searching all six volumes of Mathnavi in great detail and care. This research is an effort to collect Molana's view points regarding repentance in logical and systematic method to leave no need for researchers of Mathnavi's mystical ideas to go through all six volumes of Mathnavi for this topic.

    Keywords: Repentance, Molana, Mystic seeker, mysticism, Sufism
  • Hadi Rezwan * Pages 159-178

    Literature in the second half of the twentieth century and particularly after the 1967 war between Arabs and Israel were common. Poets like Mahmoud Darwish, Smyh Alqasm and others were famous poets of the term entered the world of Islam. Ode Mymyah Zuhair bin Abi Salma Venice outstanding example of his literary legacy of the Arabs are. But in light of the teachings of Islam and life in the light of Quran and Prophets guidance Alshan enormous literature among the Muslims took a different hue.is considered. In this article the author tries Islam for different angles of poetry and research will be reviewed.

    Keywords: Resistance Literature, poetry, Islam, Quran, Sunnah
  • Badriyah Ghavami * Pages 179-206
    The secret of beauty of Molavi 's Ghazals is to a large extent due to the poet 's language to which innovation and affluence of words and combinations has given a particular appearance. Molavi 's new experiences have caused him to find out various delicacies of language and via this very realization find an appropriate language for his own poems.This survey is the outcome of a new attitude at Kolliyaat-e- Shams from a lingual viewpoint. An attempt has been made in this article to observe Molavi 's language as far as possible. Language is like other components of poems made of some units: Phonic unit, lexical unit and structural unit. The writer intends in this to observe Molavi 's lexical unit in Kolliyaat-e- Shams.Kolliyaat-e- Shams is unique among Ghazal poets due to extent of dictions. This extensiveness and variety is because of broad range of Molavi 's thoughts and emotions. Molavi 's attention to meaning has affected the application of dictions in a way that informal words and combinations are rare.Particular dictions which are rare in other Ghazal poet 's languages are affluently seen in Divaan-e- Shams. Molavi 's main art is innovating new words. Due to his experiences and based on emotional needs, Molavi has innovated new words and combinations which have not been used before him. Even the structural patterns of some of these words do not follow phonic and structural rules. These very agents not only have no harm to Molavi 's language but also clarify Molavi 's lingual art to the audience.
    Keywords: language, Lingual art, compound words, Derived words, Molavi, Kolliyaat-e- Shams
  • Fatemeh Modarresi, Foziyah Fattahi Ghazi * Pages 207-226
    One of the most striking features of Azerbaiejani - the Khaghani famous poets of this style - a reflection of knowledge and education in their speakers. People are generally aware and informed representatives of this style of Arts and Sciences have been common in his time , Khaghani and seems to be the opinion of other prominent poets. For all the love and passion to his knowledge in his poem, The Encyclopedia of Science and Technology as he has many. Khaghani A poem can be found below the Great Court that is empty is name of the disease and its treatment plants and methods of science and superstition. Khaghani about the health issues of their time is much higher and wider than other poets, The purpose of this article is to realize the fact that the nature of how our predecessors have and have used it. and to reach the conclusion that Khaghani as other contemporary poets science of his time to be fully aware and truly deserves his nickname is wise. This article is intended to provide some information, Khaghani in the case of medicinal plants.
    Keywords: Khaghani, Medicinal Plants, Medicine, therapy