ماهنامه پژوهش های نوین علوم مهندسی
پیاپی 33 (بهار 1400)

تکنولوژی در فرهنگ لغات، ابزاری تکنیکی برای رسیدن به اهداف عملی است. در دنیای امروز بشر با استفاده از این تکنولوژی به اهداف زیادی دست مییابد که مهمترین آنها کاهش مصرف انرژی است. در دنیای پیشرفتهی امروز صنعت ساختمان، سرمایه گذاری کلان، درازمدتی بوده و میبایست این صنعت را با کمک تکنولوژی و فناوریهای روز جهان از کهنگی دورنگه داشت. هزینه ی یک ساختمان تنها هزینه ی طراحی و ساخت نبوده بلکه هزینه ی نگهداری و استفاده از آن را نیز شامل میشود. اغلب ساختمانها فاقد امکانات لازم برای مدیریت انرژی میباشند و نمیتوانند پاسخ گوی تحولات محیط، نیازهای جدید باشند. امروزه از تکنولوژیهای جدید ساخت خانه های هوشمند بهمنظور ایجاد آسایش و امنیت بیشتر و صرفه جویی در هزینه ها بو کاهش در مصرف منابع انرژی بهره ساختمان استفاده میکنند. هدف این تحقیق بررسی مفاهیم و خواستگاه تکنولوژی ساختمانهای هوشمند با تاکید بر استفاده از فناوریهای نوین کاهش انرژی ساختمان است. روش تحقیق اسنادی و روش توصیفی باهدف کاربردی است که از ابزار مطالعات کتابخانه ای و اسناد و مدارک موجود در سایتها و درگاه های اینترنتی و مطالعات نظری در این رابطه بهره برده است. همچنین از روش فرا تحلیل در جمعبندی مطالعات و مبانی نظری و روش تحلیلی در تحلیل دیدگاه ها و افکار، پیرامون برهمکنش ارتباط »تکنولوژی، معماری و خانه هوشمند و انرژی ساختمان«، استفادهشده است. روش فرا تحلیل با جمعبندی مبانی نظری و تحقیقات انجامشده درباره ماهیت تحقیق، ابعاد مرتبط با موضوع را مورد ارزیابی قرارداده و لذا در این مقاله به ارتباط فیمابین انرژی ساختمان، تکنولوژی و زمینه های فیزیکی ساختمان هوشمند پرداخته شده است.

مدلهای نظری و تجربی موجود برای توصیف رسوب آسفالتین در واسطه های متخلخل، ساختار پیچیده از شبکه حفره ها را در نظر نمیگیرند. کاهش میزان نفوذ پذیری به دلیل رسوب آسفالتین عمدتا به دلیل کاهش حجم حفره ها بوده است (کاهش نسبت خلل و فرج به حجم). با این حال، ذرات آسفالتین نیز میتوانند دهانه حفره ها را متوقف میکنند که باعث کاهش شدید نفوذپذیری میشود، حتی اگر مقدار زیادی از حجم کل حفره ممکن است هنوز هم دست نخورده باقی بماند بنابراین، نیاز به یک مدل های نفوذ پذیری وجود دارد که به صراحت به صورت اتصالاتی از حفره / هیدرولیک عمل کنند. این مقاله به بررسی مدلهای موجود و به بررسی مدل نفوذپذیری می پردازد که میزان اختلالات میزان نفوذپذیری به دلیل رسوب آسفالتین است. در این مطالعه، ما یک مدل نفوذپذیری جدید مبتنی بر تحلیل بحران را (CPA) ارایه میکنیم که یک تابع از میانگین تعداد هماهنگی (میانگین تعداد حفره های همسایه در دسترس / متصل) است. علاوه بر این، داده های تجربی در ادبیات مربوط به نمونه های سنگ آهک، سنگ ماسه و کربنات (دولومیت) به درک اثرات ترکیبی از سطح رسوب و اتصالات ضعیف به دلیل انسداد حفره با کاهش میزان نفوذ پذیری است. ما مشاهده کردیم که سطح رسوب یک مکانیسم برتر در نمونه های سنگ آهک مورد مطالعه در اینجا با نسبت اندازه بزرگ از دهانه حفره در مقایسه با اندازه ذرات است. در نمونه های سنگ ماسه، هر دو سطح رسوب و مکانیزم اتصاالت دهانه ی حفره نسبتا سهم یکسانی در کاهش میزان نفوذ پذیری دارند. برای نمونه های کربنات (دولومیت)، مکانیسم انسداد حفره یک روش برتر است که منجر به کاهش شدید سریع نفوذ پذیری می شود. انتظار می رود که نتیجه این کار پیش بینی از رسوب آسفالتین را در منطقه نزدیک چاه بهبود دهیم.

ارزیابی ستونهای هیدروکربنی، نوع سیال مخزن، سطوح تماس سیال و شاخص تولید در شرق آسیا بخصوص در مواجه به مشکالت چاه های تکمیل حفره باز یکی از مباحث چالش برانگیز بوده است. تالش های اولیه فعلی در زمینه اثبات پتانیسل دخایر هیدروکربنی عمدتا به دلیل هرزروی بالا، اختلاف فشار بالا و یا شرایط بد چاه ناموفق بوده اند. برای ارزیابی توسعه، نیاز به داشتن داده های مطمین و حیاتی است که تهیه این داده ها نیاز به یک استراتژی برای ارزیابی سازند دارد. مقصود نهایی علاوه بر تایید حضور سیال هیدروکربنی در ستون سیال، بهینه سازی حفاری با در نظر داشتن مسایل ایمنی و زمان پروژه است. علاوه بر مشکالت هرزروی، مشکل ناپایداری دیواره چاه همراه با شیل تحت فشار اضافی و احتمال حضور H2S ،که درجه و مقادیر آن باید در محل برای برنامه تکمیل چاه اندازه گیری شود نیز باید درنظر گرفته شود. برای رسیدن به اهداف در نظر گرفته شده برای چنین چاه هایی یک روش جایگزین تست سازند و نمونه گیری استفاده شد. ارزیابی سیال مخزن در پایان عملیات جداره گذاری انجام شد. ارزیابی سازند در دو مرحله انجام شد. مرحله اول برای کسب اطمینان از ایزوله بودن سیمان در بازه هیدروکربنی و مرحله دوم با مشبک کاری لوله جداری برای اطمینان از وجود سیال هیدروکربنی بوسیله آنالیز سیال درون چاهی و نمونه گیری ته چاهی انجام شد. این مطالعه موردی مربوط به ارزیابی سنگ وسیال مخزن با استفاده از WFT در یک چاه با لوله جداری می باشد. مخازن مورد نظر با موفقیت ارزیابی شده اند و نمونه های بیانگر مخزن بدون مشکل اجرایی بدست آمد. روش ارزیابی پیشنهادی و بهترین روش مبتنی بر داده های میدان در این مقاله بیان شده اند.

ریزپوشانی نوعی تکنولوژی برای به دام انداختن ترکیبات غذایی، آنزیمی در غشایی از جنس مواد غذایی مجاز درون کپسولهای کوچک می باشدکه محتویات خود را تحت سرعت کنترل شده با یک تحریک خاص و در یک زمان مشخص رها می سازد. این تکنولوژی به علت کاهش سرعت تبخیر و انتقال مواد هسته به محیط خارج، حفظ طعم و مزه هسته در صنعت غذا استفاده می شود و اکسیداسیون مواد در مدت تولید و نگهداری، ایجاد بو و طعم نامطلوب جلوگیری کرده و مانع از دست رفتن ارزش تغذیه ای و متابولیکی آن میشود. در فرایند الکتروریزپوشانی از نیروهای الکترواستاتیکی جهت ایجاد جتهای باردار الکتریکی از محلولهای پلیمری حاوی ترکیبات زیست فعال استفاده میشود که پس از تبخیر حلال، ساختارهای فوق العاده نازک و کوچکی تولید میگردد که در صورت اتمایز شدن قطرات در میدان الکتریکی و تشکیل کپسول، این فرایند الکتروپاشش و در صورت تشکیل نانوالیاف و تشکیل جت پایدار این فرایند الکتروریسی نامیده میشود. نانوالیاف دارای ویژگیهای برجسته ای مانند نسبت بالای سطح به حجم، اندازه منافذ کوچک با تخلخل زیاد میباشد. این ویژگیها باعث شده است که از نانوالیاف برای دارو رسانی، فیلتراسیون، مهندسی بافت، ریزپوشانی ترکیبات زیست فعال یا غذا-داروها، تثبیت آنزیم، طراحی سنسورهای هوشمند و بسته بندی مواد غذایی استفاده گردد.

در این مطالعه به منظور تعیین درجه مواجهه جهت برآورد سطح ریسک مخاطرات بهداشتی از نتایج اندازه گیری عوامل زیان آور محیط کار موجود در شرکت ذوب آهن پاسارگاد مورد بررسی که یک بار در سال انجام شده بود، استفاده گردید. با توجه به اینکه یک بار اندازه گیری در طول سال ممکن است نماینده میزان مواجهه کارکنان در طول سال نباشد، این احتمال وجود دارد که تعیین درجه مواجهه با عوامل زیان آور با میزانی از عدم قطعیت همراه باشد؛ از این رو ضروری است تعداد دفعات اندازه گیری عوامل زیانآور براساس استراتژیهای بهداشت حرفه ای به صورت دقیقتر تعیین گردد. باید خاطرنشان ساخت که در مورد برخی از خطرات شغلی از جمله نوبت کاری، عوامل بیولوژیکی و غیره ممکن است روش های استاندارد اندازه گیری وجود نداشته باشد که در این موارد میبایست از روش های اختصاصی برای ارزیابی ریسک استفاده گردد. نتایج نشان داد که از بین مخاطرات مورد بررسی ریسک صدا، روشنایی و ارتعاش در سطح بالا، استرس حرارتی و پوسچر نامناسب در سطح متوسط و بقیه عوامل در سطح پایین ارزیابی گردیده اند. در مجموع مشاغل مورد بررسی 2/92 درصد از ریسکها در سطح پایین، 0/92 درصد در سطح متوسط و درصد در سطح بالا قرار دارند. براساس نتایج حاصل از ارزیابی ریسک به ترتیب 3/2 و 2/61 درصد از مشاغل اداری و عملیاتی مورد بررسی از نظر ریسک صدا در سطح باال قرار داشتند. در مورد روشنایی نیز 39 درصد از مشاغل اداری و 39 درصد از مشاغل عملیاتی دارای ریسک در سطح باال بودند. همچنین در 60 درصد از مشاغل عملیاتی، سطح ریسک مواجهه با ارتعاش در حد متوسط ارزیابی شد. در مورد استرس حرارتی که تنها در مشاغل عملیاتی مشاهده میشود، 6/92 درصد دارای سطح ریسک متوسط و 9/06 درصد دارای سطح ریسک بالا بودند. سطح ریسک مخاطرات ارگونومیک در حد متوسط ارزیابی شد.