فهرست مطالب

فصلنامه لیزر در پزشکی
سال هجدهم شماره 3 (پیاپی 81، پاییز 1400)

  • تاریخ انتشار: 1400/10/04
  • تعداد عناوین: 5
|
  • بهنام جواهری، غلامرضا اسماعیلی جاوید*، کاظم پریور، آزاده حکمت صفحات 1-11
    مقدمه

    سرطان دهانه رحم و تخمدان از علل شناخته شده مرگ در بین زنان است. پلی فنول ها گروهی از متابولیت های ثانویه بوده و دارای خاصیت آنتی اکسیدانی بوده و نقش به سزایی در درمان سزطان ایفا می کند . سیننستین یکی از اعضاء خانواده پلی فنل های متیله شده بوده که در مرکباتی نظیر پرتقال و گریپ فروت یافت می شوند. در این مطالعه استفاده همزمان لیزر کم توان و پلی فنل متیله شده مورد ارزیابی قرار گرفت.

    روش

    سلول های CHO و Hela در پلیت های مشخصی کشت داده شدند. پس از رسیدن سلول ها به زمان مناسب رشد، توسط سیننستین با غلظت 0.1-1-10-50.150 میکرومولار به مدت 24 ساعت تحت تیمار قرار گرفتند. گروهی دیگر در تابش لیزر کم توان در مدت 90 ثانیه(با انرژی J/cm23) و گروه آخر تحت درمان همزمان لیزر کم توان و سیننستین قرار گرفتند. برای تعیین میزان شکست احتمالی DNA از روش کامت استفاده شد و به منظور بررسی فعالیت گونه های فعال اکسیژن درون سلولی از DCFH-DA استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS،(ANOVA) و برای مقایسه بین گروه ها از آزمون t استفاده شد. کلیه آزمایشات به صورت سه گانه انجام شد.

    نتیجه

    نتایج ما نشان داد که زمان دو برابر شدن سلول های CHO و Hela به ترتیب 7/20 و 7/27 ساعت بوده است. میزان غلظت مهاری 50 درصدی CHO 10 و برای سلول های Hela 50 میکرومولار است.نتایج MTT نشان داد که که پیش درمان با لیزر کم توان و سیننستین می تواند مرگ سلولی را در مقایسه با سیننستین و لیزر کم توان به تنهایی افزایش دهد. تولید ROS در سلول های درمان شده با لیزر کم توان و سیننستین افزایش یافت. در هر دو رده سلولی که تنها با لیزر کم توان و لیزر کم توان - سیننستین تحت درمان قرار گرفتند تغییرات DNA به صورت جزیی رخ دادند.

    بحث و نتیجه گیری

    این مطالعه نشان داد که استفاده همزمان لیزر کم توان و پلی فنل سیننستین درمان کارآمد برای درمان سلول های CHO و Hela هستند.

    کلیدواژگان: لیزر کم توان، سیننستین، آنتی اکسیدان، اثر ضد سرطان، ترکیب درمان، سلول های CHO و Hela
  • محیا قنبری زرندی، مینا سادات نادری، سید مهدی طبایی*، سعید حسامی تکلو صفحات 12-22
    زمینه و هدف

    امروزه از لیزرهای کم توان می توان برای از بین بردن سلول های سرطانی پوست به دلیل افزایش در القاء اپپتوز و افزایش میزان ROS استفاده کرد. ویتامین D در پوست مسیر سیگنالینگ های سرطانی را مهار کرده و رشد تومور را سرکوب می کند. در این مطالعه اثر تابش لیزر کم توان و همچنین نقش ویتامین D در سلول های سرطان ملانومای پوست انسانی رده A375 مورد بررسی قرار گرفت. مطالعات نشان می دهد استفاده از پرتودرمانی با نور لیزر کم توان همراه با ویتامین D می تواند نفوذ سلولی را بهبود بخشد و در نتیجه اثرات ضد سرطانی آن را از طریق القاء اپپتوز افزایش دهد.

    روش و بررسی

    مطالعه آزمایشگاهی مداخله ای و در محیط in vitro آزمایشگاه کشت سلولی سازمان جهاد دانشگاهی علوم پزشکی تهران در سال 1399-1400 انجام شد. ابتدا کشت سلول های سرطان پوست A375 در محیط کشت +10% FBS DMEM انجام شد. تیمار های ویتامین D در غلظت های مختلف (10،25،35 و50 میکرومولار) و تیمار لیزر کم توان با دوز های انرژی مختلف (1،2،5،10 ژول بر سانتی متر مربع) بررسی شد و سپس اثر همزمان ویتامین D با غلظت بهینه و لیزر کم توان با دوز بهینه انجام شد و با روش تست MTT و فلوسایتومتری به ترتیب میزان زنده مانایی و میزان اپپتوز در اثر این تیمارها بررسی شد.

    یافته ها

    نتایج تیمار ویتامین D با غلظت های مختلف) 10،25،35و50 میکرومولار) در سلول های سرطان پوست رده سلولی A375 نشان داد که تیمار ویتامین D با غلظت 35 میکرومولار کمترین زنده مانایی و بالاترین میزان اپپتوز دارد و همچنین دوز 2 و 5 ژول بر سانتی متر مربع نیز کمترین زنده مانایی و بیشترین میزان اپپتوز را دارد و استفاده همزمان این تیمارها با یکدیگر اثر هم افزایی را نشان داد.

    نتیجه گیری

    به طور کلی می توان گفت که ویتامین D و لیزر کم توان باعث کاهش بیشتر بقای سلول های سرطانی می شود. بنابراین استفاده از درمان ترکیبی لیزر کم توان و ویتامین D در غلظت و دوز انرژی موثر و بهینه اثرات ضد سرطانی را دارد و نتایج این تحقیق می تواند در درمان سلول های سرطان پوست ملانوما موثر باشد.

    کلیدواژگان: ویتامین D، لیزر کم توان LLLT، سرطان پوست، ملانوما، فاکتورهای سلولی، رده سلولی A375
  • فاطمه اسلامی قرائتی، فهیمه شهابی پور، زهره تهرانچی نیا* صفحات 23-28
    زمینه و هدف

    جوانسازی پوست و کاهش چین و چروک های ناشی از افزایش سن همواره مورد توجه بوده است. روش های مختلفی از قبیل لیزرهای تهاجمی و غیرتهاجمی برای جوانسازی و کاهش آثار افزایش سن بر پوست انسان ابداع شده است. روش های تهاجمی از قبیلResurfacing با لیزرهای Co2 و Erbium می باشند و در این بین، روش های غیرتهاجمی از قبیل لیزرهای تابش نور لیزر Intense pulsed Light (IPL) و Pulsed Dye Laser (PDL) برای جوانسازی پوست مورد استفاده قرار می گیرند. در این مطالعه کارایی اثر نور قرمز بر جوانسازی پوست صورت بیماران مبتلا به پیری خفیف تا متوسط پوست مورد ارزیابی قرار گرفت.

    روش اجرا

    10 بیمار مبتلا به علایم بالینی پیری خفیف تا متوسط پوست که توسط درماتولوژیست ویزیت شده بودند، وارد مطالعه شدند. دستگاه PDT که در این مطالعه مورد استفاده قرار گرفت از نوع Waldmann بود که قادر به تولید طول موج 633 نانومتر می باشد. بیماران مدت 36 ساعت بعد از هر جلسه درمانی از یک مرطوب کننده و یک پاک کننده هیپوآلرژیک ملایم استفاده کردند و به منظور پرهیز از نور UVA و UVB از یک ضد افتاب مناسب با SPF بالا استفاده کردند. همچنین از بیماران خواسته شد تا در طول درمان از مصرف کرم و سایر محصولات ضد چروک خودداری کنند. در ماه 4 بعد از درمان درجه بهبودی توسط مقیاس درجه بندی Fitzpatrick و براساس مقایسه عکس های گرفته شده از بیماران مورد ارزیابی قرار گرفت.

    یافته ها

    فتوگراف های بیماران قبل و بعد از درمان براساس میزان چروک های صورت در ناحیه پیشانی، دور چشم، پل بینی، دور لب و گونه و با استفاده از معیار Fitzpatrick مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج آماری حاکی از کاهش میزان چین و چروک های صورت با استفاده از Red Light PDT بوده است.

    نتیجه گیری

    درمان چین و چروک های صورت با استفاده از تابش نور قرمز روشی مناسب برای برطرف کردن آثار استرس های فیزیکی و شیمیایی وارد شده بر سلول می باشد و می تواند با تحریک تولید بافت های الاستیک باعث بهبود قوام و به دنبال آن کاهش چروک های پوست گردد.

    کلیدواژگان: تابش نور لیزر، Intense pulsed light (IPL)، Pulsed Dye Laser (PDL)، جوانسازی پوست، کاهش چروک صورت
  • معصومه قراگوزی، سمیرا فتحی زاده*، فاطمه نعمتی صفحات 29-37
    مقدمه

    دانش اسپینترونیک توانایی تزریق، تشخیص و دستکاری اسپین الکترون به سیستم های حالت جامد می باشد. در سال های گذشته تلاش های زیادی برای تولید سیستم های اسپینترونیک در مقیاس نانو براساس مواد مولکولی شده است. دستگاه های اسپینترونیک مولکولی می توانند دریچه های اسپین آینده و دستگاه محاسباتی کوانتومی را تولید کنند. اخیرا انتشار جریان خالص اسپینی توسط تغییر شکل های مکانیکی تحت عنوان اثر پیزواسپینترونیک، توجه دانشمندان زیادی را به خود جلب کرده است. این اثر به دلیل اندرکنش اسپین - مدار ناشی از فشار (تنش) بوجود می آید. ما در این کار نشان می دهیم که جریان قطبیده اسپینی می تواند توسط اثر پیزواسپینترونیک در اتصالات مولکولی زنجیره DNA تولید شود.

    روش بررسی

    یکی از مهمترین کاربردهای فناوری لیزرها در پزشکی بوده است. این مقاله با هدف بررسی جریان اسپینی بر روی زنجیره مولکول DNA می پردازد، چون سیستم مورد مطالعه یک ماده بیولوژیک می باشد، در این راستا برای اعمال حمام حرارتی و دما بر روی سیستم از تابش لیزر استفاده شده است. همچنین از یک رویکرد هامیلتونی مبتنی بر مدل محدود کننده اتصال همراه با درجه آزادی اسپین مورد بررسی قرار گرفته است و به منظور اعمال تنش مکانیکی به سیستم، ثابت جهش الکترون و انرژی در سایت، از طریق پارامتر تنش تصحیح گردیده است.

    یافته‏ ها

    سری زمانی جریان اسپینی در حضور و عدم حضور تنش مکانیکی، نقش بالقوه این پارامتر در جریان اسپینی را نشان می دهد. نمودار جریان اسپینی بر حسب ولتاژ، نواحی شبه اهمیک و مقاومت دیفرانسیلی منفی وابسته به اسپین در سیستم را مشخص می کند.

    نتیجه‏ گیری

    در مطالعه حاضر ما یک مدل نظری برای کنترل جریان اسپین در DNA براساس اتصال بین اعوجاج های مکانیکی و درجه آزادی اسپین ارایه داده ایم. با توجه به معادلات تکاملی سیستم در حضور تنش و جریان اسپینی بدست آمده ما سعی کرده ایم دستگاه پیزواسپینترونیک مبتنی بر DNA را رسم کنیم.

    کلیدواژگان: اثر پیزواسپینترونیک، اثر اسپینترونیک، اثر پیزوالکتریک، تابش لیزر، سیستم های زیستی
  • ریحانه تمیمی، محدثه خداداد، سعید حسامی تکلو، شاهرخ شجاعی، مهدی اسکندریان، زینب پیرآور، سهیلا زمانلوی بنیسی* صفحات 38-60

    با پیشرفت روز افزون روش های درمانی مبتنی بر سلول های بنیادی و تکنولوژی های کاربردی مختلف مانند لیزر درمانی کم توان ، به عنوان یک تکنیک ایمن با پتانسیل درمانی فوق العاده ، استفاده از این روش دریچه جدیدی در زمینه مهندسی بافت و پزشکی بازساختی ،گشوده است.سیگنالینک سلولی ناشی از تابش لیزر کم توان می تواند موجب افزایش تکثیر و القاء تمایز سلول های بنیادی شده و در نتیجه در سلول درمانی و مهندسی بافت ، کاربرد و جایگاه ویژه ای داشته باشد. در این مقاله با مطالعه آخرین تحقیقات انجام شده در زمینه لیزر درمانی کم توان، به بررسی مکانیسم اثر تابش لیزر در سطح مولکولی و سلولی پرداخته و تاثیر بر تکثیر، تمایز و مهاجرت سلولی را در مطالعات مختلف مورد ارزیابی قرار داده ایم. نتایج حاکی از تاثیر مثبت و وابسته به دوز لیزر بر تکثیر و مهاجرت انواع مختلف سلول های بنیادی و القاء تمایز این سلول ها به رده های سلولی مختلف مانند استیوبلاست، استیوکلاست ، تنوسیت، نورون ، سلول های اپی تلیال و... در اغلب مطالعات است. در نتیجه استفاده از لیزر درمانی کم توان، به عنوان یکی از مولفه های سیگنالینگ سلولی و همچنین یک روش درمانی ایمن و کارامد در زمینه مهندسی بافت و پزشکی بازساختی، توصیه می شود .

    کلیدواژگان: هندسی بافت، لیزر درمانی کم توان، فوتوبیومدولاسیون، سیگنالینک سلولی، سلول های بنیادی
|