نشریه پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت
شماره 65 (بهار 1400)

پژوهش حاضر نقش تعدیل گر قراردادهای روان شناختی در ارتباط میان یادگیری سازمانی و اثربخشی تدریس معلمان را بررسی می کند. باتوجه به هدف این پژوهش کاربردی، روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه معلمین شهر کهنوج به تعداد 1500 نفر بود. برای تعیین حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران ، 306 نفر انتخاب شدند که از نمونه گیری به روش تصادفی ساده طبقه ای استفاده شده است. ابزار گردآوری داده ها نیز شامل سه پرسشنامه یادگیری سازمانی نیف(2001) ، پرسشنامه مربوط به اثربخشی تدریس معلمان چو و بولی(2007) و  پرسشنامه  قرارداد روان شناختی مرادی و همکاران(1392) که مورد استفاده قرار گرفته است. همچنین میزان پایایی هر پرسشنامه با استفاده ازآلفای کرونباخ برای پرسشنامه یادگیری سازمانی 92/0، پرسشنامه قرارداد روان شناختی87/0 و برای پرسشنامه اثربخشی92/0 محاسبه شده است . برای تجزیه و تحلیل داده ها ، از از نرم افزارSPSS  برای آمار توصیفی و آزمون فرضیه ها و از نرم افزارAMOS  برای معادلات ساختاری استفاده شده است. نتایج به دست آمده از پژوهش نشان داد که با توجه به نقش تعدیل گر متغیر قرارداد های روان شناختی، بین یادگیری سازمانی با اثربخشی تدریس معلمان رابطه معناداری وجود دارد. اما سایر یافته های این تحقیق حاکی از آن بود که بین چشم انداز استراتژیک، یادگیری جمعی ، تفکر سیستمی و توسعه شایستگی ها با اثربخشی تدریس معلمان ابتدایی شهر کهنوج رابطه معناداری وجود ندارد. به مدیران سازمانها ، بهمنظور توسعه عملکرد سازمان  پیشنهاد میشود، فرصتهای یادگیری بیشتری برای کارکنان فراهم آورند تا انگیزه و اعتمادبهنفس و میزان استقلال برای هدایت کارشان افزایش یابد.

هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر هوش معنوی بر درگیری شغلی با میانجی گری ذهنیت فلسفی کارکنان آموزش و پرورش ناحیه دو شهر خرم آباد در سال 1400-1399 بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری مورد مطالعه شامل کارکنان آموزش و پرورش ناحیه 2 شهر خرم آباد بود. از میان جامعه آماری تعداد 165 نفر از کارکنان مرد (103) و زن (62) آموزش و پرورش بر اساس جدول مورگان به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه استاندارد درگیری شغلی کانونگو(1982)، ذهنیت فلسفی کمیلی اصل(1381) و پرسشنامه استاندارد هوش معنوی کینگ (2008) استفاده شد. داده های پژوهش توسط نرم افزار SPSS21 و LISREL 8.54 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت، جهت تحلیل داده ها از آزمون معادلات ساختاری به روش تحلیل مسیر استفاد شد.

یافته های پژوهش نشان داد، هوش معنوی بر ذهنیت فلسفی کارکنان تاثیر مستقیم و معناداری دارد. بین ذهنیت فلسفی بر درگیری شغلی کارکنان تاثیر مستقیم و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج پژوهش حاکی از تاثیر غیر مستقیم معنادار هوش معنوی بر درگیری شغلی کارکنان با میانجی گیری ذهنیت فلسفی بود. با توجه به نتایج مطالعه و ارتباط درگیری شغلی با هوش معنوی و ذهنیت فلسفی کارکنان و با توجه به اکتسابی بودن هوش معنوی و ذهنیت فلسفی پیشنهاد می گردد که مدیران سازمان موانع کسب هوش معنوی و ذهنیت فلسفی را شناسایی و از بین برداشته و شرایط را برای رشد آنها فراهم کنند و با برگزاری کلاس های آموزشی مرتبط در این زمینه و با آموزش راه های عملی تقویت هوش معنوی و ذهنیت فلسفی، به قابلیت های کارکنان افزوده و در جهت ارتقای درگیری شغلی و عملکرد آنان گام بردارند.

هدف از این پژوهش بررسی رابطه ویژگی های شخصیتی، سبک های تنظیم هیجان و باورهای دینی با میزان اضطراب ویروس کرونا در افراد 40-25 سال شهر تهران بود. روش پژوهش حاضر زمینه یابی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را تمامی افراد 40-25 سال شهر تهران در سال 99 تشکیل دادند. از بین جامعه آماری 420 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت اینترنتی به پرسشنامه های پژوهش پاسخ دادند. به منظور جمع آوری داده های پژوهش از پرسشنامه پنج عاملی شخصیتی نیو، راهبردهای تنظیم هیجان گارنفسکی، پرسشنامه عمل به باورهای دینی (معبد) و مقیاس اضطراب بیماری کرونا (علیپور، 98) استفاده شد. داده های پژوهش با استفاده رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

نتایج حاکی از رابطه منفی ویژگی های شخصیتی (برون گرایی، انعطاف پذیری، توافق پذیری و مسیولیت پذیری)، سبک های سازگارانه تنظیم هیجان و باورهای دینی با اضطراب ویروس کرونا بود. همچنین نتایج نشان داد که بین عامل روان رنجوری و سبک های ناسازگارانه تنظیم هیجان با میزان اضطراب ویروس کرونا رابطه مثبت معناداری وجود دارد (P<0/05).

با توجه به یافته های حاصل از این پژوهش می توان گفت: بین ویژگی های شخصیتی (به جزء روان رنجوری)، سبک سازگارانه تنظیم هیجان و داشتن باورهای دینی با کاهش اضطراب حاصل از ویروس کرونا رابطه منفی معناداری وجود دارد.

هدف اساسی این تحقیق بررسی اثربخشی آموزشهای کوتاه مدیران و کارکنان سازمانهای دولتی یکی از استانهای غربی کشور بود. تحقیق حاضر یک تحقیق توصیفی به شمار می رود. تعداد  384 نفر از مدیران و کارکنان سازمانهای دولتی بعنوان نمونه آماری و با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب انتخاب گردیدند و دو فرم پرسشنامه محقق ساخته اثربخشی آموزش های کوتاه مدت ویژه مدیران و کارکنان را تکمیل نمودند. داده های گردآوری شده با استفاده از آزمون t دو گروهی وابسته و با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان می دهد که عملکرد و مولفه های مربوط به شغل مدیران و کارکنان سازمانهای دولتی پس از آموزش از عملکرد آنان قبل از طی دوره آموزشی بالاتر بود و نشان دهنده آن است که آموزش کوتاه مدت مدیران و کارکنان در مراکز آموزشی در افزایش عملکرد کلی آنان و همچنین خرده مقیاسهای مربوط به آن اثربخش بوده است.

هدف تحقیق حاضر طراحی الگویی برای ارتقای کیفیت آموزش مجازی در دانشگاه لرستان بود. برای این منظور از روش تحقیق کیفی با رویکرد تیوری زمینه ای استفاده شد و از این طریق کدهای باز، محوری و انتخابی، عوامل موثر بر ارتقای آموزش مجازی شناسایی شدند. جامعه آماری؛ شامل مدیران حوزه فناوری و آموزش، روسا و معاونین آموزشی دانشکده ها در دانشگاه لرستان هستند که مستقیم و یا غیر مستقیم راهبری سامانه آموزش مجازی را بر عهده داشته اند. با توجه به ماهیت پژوهش های کیفی و روش تیوری زمینه ای، حجم نمونه پژوهش با توجه به اشباع نظری بالغ بر دوازده نفر بود که با استفاده از روش هدفمند انتخاب گردیدند. نتایج نشان داد که مهمترین ابعاد برای افزایش کیفیت آموزش مجازی عبارت بودند از بعد زیر ساخت با مولفه های سخت افزار، نرم افزار و تجهیزات؛ بعد بهسازی با مولفه های آموزش اساتید، آموزش دانشجویان و مهارت؛ بعد تدریس و یادگیری با مولفه های روش تدریس، مدیریت کلاس، ارتباط و فعالیت یادگیری؛ بعد محتوای آموزشی با مولفه های تولید محتوا، کیفیت محتوای آموزشی و نحوه ارایه محتوای آموزشی؛ بعد مدیریت با مولفه های برنامه ریزی، نظارت و کنترل و نظم و انضباط؛ بعد فرهنگسازی با مولفه های فرهنگسازی درون دانشگاهی و فرهنگسازی برون دانشگاهی و بعد ارزشیابی با مولفه های شیوه ارزشیابی و مدیریت ارزشیابی.