Journal of Kerman University of Medical Sciences
Volume:15 Issue: 4, 2008

آلودگی مادر با سیتومگالوویروس و پاروویروس B19 میتواند با مرگ داخل رحمی جنین همراه باشد. هدف از این مطالعه مقایسه فراوانی عفونت های سیتومگالوویروس و پاروویروس B19 در جفت در حاملگی با مرگ داخل رحمی و حاملگی نرمال است.
این مطالعه به صورت مورد - شاهدی در مراجعه کنندگان به زایشگاه بیمارستان افضلی پورکرمان در سال 1385 انجام شد. افراد مورد مطالعه در دو گروه 70 نفری مورد (مرگ داخل رحمی جنین با سن حاملگی بالای 20 هفته) و شاهد (حاملگی ترم) قرار گرفته و بررسی نمونه ای از جفت از نظر DNA ویروس های سیتومگالوویروس و پاروویروس B19 با روش PCR انجام شد. هم زمان بررسی سرولوژی مادر از نظر آنتی بادهای دو ویروس با روش ایمنوآسی آنزیمی انجام شد.
DNA سیتومگالوویروس در نمونه جفتی 3/44 درصد (31 نفر) گروه مورد و 7/5 درصد (4 نفر) گروه شاهد مشاهده شد (0001/0=P، 3/32-2/4 CI95 درصد، 6/11 OR). آنتی بادی های IgG سیتومگالوویروس در 6/98 درصد از زنان دو گروه یافت شد. در گروه مورد در 3/44 درصد (31 نفر) و در گروه شاهد در 7/5 درصد (4 نفر) آنتی بادهای IgM مثبت بود (0001/0=P، 95/39-3/4 CI95 درصد، 11/13OR). DNA پاروویروس B19 در 10 درصد (7 نفر) گروه مورد و4/1 درصد (1 نفر) گروه شاهد مشاهده گردید. (06/0=P، 64-92/0 C I95 درصد، 7/7 OR). در گروه مورد 2/37 درصد (26 نفر) و در گروه شاهد 1/22درصد (16 نفر) دارای آنتی بادی های IgG بوده و 10 درصد (7 نفر) گروه مورد و 9/2 درصد (2 نفر) از گروه شاهد دارای آنتی بادی های IgM بودند (16/0=P، 9/18-76/0 CI95درصد، 16/0OR).
این مطالعه نشان داد عفونت سیتومگالوویروس ممکن است با افزایش خطر مرگ داخل رحمی جنین همراه باشد. بررسی جفت از نظر DNA ویروس و سرولوژی مادر از نظر آنتی بادی های IgM را می توان برای بررسی تشخیصی علت مرگ داخل رحمی جنین استفاده کرد. عفونت با پاروویروس B19 با افزایش خطر مرگ جنین همراه نبود.

ترکیب غیر طبیعی ترشحات راه های هوایی در بیماران فیبروز سیستیک (CF)، به کلونیزاسیون مزمن پاتوژن ها از جمله Pseudomonas aeruginosa در این مکان،کمک مؤثری می کند. مورفوتایپ موکوئیدی P.aeruginosa از تولید مقدار زیادی اگزوپلی ساکارید که اطراف سلول را در بر می گیرد، ناشی می شود که غالبا از آن به عنوان آلژینات یاد می شود. این ساختار علاوه بر اختلال در پاکسازی ارگانیسم از ریه بیماران، باعث مخفی ماندن باکتری از فرایند فاگوسیتوز نیز می شود. آلژینات ضد فاگوسیتوز است و کشندگی اپتیمال این باکتری بواسطه فاگوسیتوز، به آنتی بادی های اپسونیک نیاز دارد. از طرفی اثرات ایمونومدولاتوری سیر طی مطالعات مختلفی از جمله اثر سیر بر تقویت فعالیت فاگوسیتوز به اثبات رسیده است. لذا در این مطالعه، تاثیر آلژینات و پروتئین ایمونومدولاتور سیر بر تولید آنتی بادی های اپسونیک ضد اگزوپلی- ساکارید P.aeruginosa مورد بررسی قرار گرفت.
برای استخراج آلژینات، از کشت72 ساعته سویه موکوئیدی 8821M P.aeruginosa استفاده شد. سپس آلژینات تحت تاثیر آنزیم های 1 A، DNase RNase و Proteinase K قرار گرفت و در نهایت توسط کروماتوگرافی ژل فیلتراسیون با سفاکریل S400 تخلیص گردید. موش های ماده BALB/c حدود 6 تا 8 هفته در گروه های 5 تایی، طی روزهای 0، 7 و 14 تحت تزریق مقدار مشخصی سیر، آلژینات و ترکیب توام سیر - آلژینات و در عین حال، فراکشن ایمونومدولاتور سیر (R10) و ترکیب آلژینات- R10 قرار گرفتند. سپس سرم آنها برای سنجش فعالیت کشندگی اپسونوفاگوسیتیک جدا شد.
آلژینات تخلیص شده از P.aeruginosa حاوی μg/ml 6/34 یورونیک اسید و μg/ml 45/1پروتئین، μg/ml 5/0 DNA و μg/ml 08/0 LPS بود. نتایج حاصل نشان دهنده فعالیت کشندگی اپسونوفاگوسیتیک سرم بعد از ایمن سازی موش با فراکشن ایمونومدولاتوری سیر به میزان 69% و آلژینات به میزان 67 % و نیز مخلوط این دو به میزان 82% بود که افزایش معنی داری را در مقایسه با گروه کنترل نشان می دهد.
نتایج حاصل حاکی از آن است که فراکشن ایمونومدولاتوری سیر نسبت به عصاره سیر که مخلوطی از ترکیبات و فراکشن های متفاوت می باشد، قادر خواهد بود در همراهی با آلژینات خالص شده از سویه موکوئیدی P.aeruginosa، ایمنی زایی را علیه کلونیزاسیون این باکتری در مدل حیوانی (موش BALB/c)، با القای آنتی بادی های کشنده اپسونیک افزایش دهد.

لیشمانیوز پوستی یکی از معضلات بهداشتی جهان به ویژه در کشورهای گرمسیری و نیمه گرمسیری به شمار می رود. علی رغم پیشرفت های شگرف در علوم مختلف در سال های اخیر سؤال های فراوانی در مورد این بیماری مطرح شده که هنوز پاسخی برای آن وجود ندارد. هدف از این تحقیق بررسی اپیدمیولوژی لیشمانیوز پوستی و ارتباط آن با گروه های خونی در شهر بم می باشد.
از بین 3000 نفر بیمار مراجعه کننده به مرکز کنترل لیشمانیوز پوستی، 240 نفر که پس از معاینه پزشک برای اولین بار به عنوان مشکوک به آزمایشگاه ارجاع داده شده بودند به صورت تصادفی انتخاب و پس از تایید تشخیص آزمایشگاهی گروه خونی و RH آنها تعیین و در پرسش نامه ثبت گردید. همچنین 360 نفر از داوطلبین مراجعه کننده به سازمان انتقال خون به صورت تصادفی (ماهیانه سی نفر) انتخاب و با روش مشابه تعیین گروه خونی و RH شدند. اطلاعات ثبت شده در پرسش نامه ها با آمار توصیفی و تحلیلی با استفاده از آزمون کای دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
در 240 بیمار تحت مطالعه بیشترین موارد ابتلا مربوط به سنین جوان و میانسال (50-16 ساله) بود (4/65 درصد). 2/52 درصد از زخم ها روی دست بود و 60 درصد از بیماران تک زخم بودند و هیچ گونه تفاوت معنی داری در دو جنس مشاهده نشد. هم چنین فراوانی گروه های خونی و RH بیماران در مقایسه با 360 نفر گروه شاهد تفاوت معنی داری را نشان نداد. پس از جور کردن 108 نفر به صورت فرد به فرد در دو گروه از نظر سن، جنس و محل زندگی در قالب یک مطالعه مورد و شاهدی نشان داد که افراد با گروه خونی AB قریب به 3/1 برابر بیشتر از سایر گروه های خونی مبتلا شده اند ولی از نظر آماری تفاوت معنی دار نمی باشد.
از آن جایی که مستمرا شاهد پیچیدگی های هرچه بیشتر بیماری لیشمانیوز می باشیم ضرورت دارد که تحقیقات وسیع تری در علوم پایه، بالینی و هم چنین مطالعات اپیدمیولوژی بیشتری در سطح شهرستان بم و مناطق آندمیک توسط محققین علاقه مند انجام شود.

عفونت های حاد تنفسی از بیماری های شایع و مهم ترین علل مرگ ومیر دوران کودکی به شمار می روند. با توجه به همه گیری های وسیعی که هر سال در فصول سرد اتفاق می افتد و نامعلوم بودن میکروارگانیسم مسؤول این عفونت ها به خصوص انواع ویروسی، در نواحی و شرایط مختلف، این مطالعه با هدف بررسی ملکولی علت برونشیولیت از نظر ویروس های آدنوویروس، پاراانفلوانزا وویروس سینسیشیال تنفسی به روش Multiplex PCR انجام شد.
در این مطالعه 168 کودک زیر 2 سال با تشخیص بالینی بیماری برونشیولیت بررسی شدند. بعد از اقدامات بالینی و درمانی از هر بیمار نمونه ای از ترشحات ته حلق یا نازوفارنکس به وسیله سواب گرفته و درون محیط ترانسپورت (VTM) قرار داده شد و DNA و RNA ویروسی پس از استخراج تحت آزمایش Multiplex PCR قرار گرفتند.
نتایج نشان داد که از 168 نمونه مورد بررسی 33 مورد (6/19%) از بیماران آلوده به ویروس پاراآنفلوآنزا، 18 مورد (7/10%) مبتلا به ویروس آدنوویروس و 63 مورد (5/37%) مبتلا به ویروس سینسیشیال تنفسی بودند و بقیه از نظر این سه ویروس منفی بودند که احتمالا ویروس های دیگر و یا مایکوپلاسما عاملین بیماری بوده که در این بررسی مشخص نشده اند. بین نتایج حاصل از آزمایش هایی مثل تعداد گلبول های سفید خون (WBC)، سرعت رسوب گلبول های قرمز (ESR)، پرهوایی قفسه سینه در رادیوگرافی، آبریزش از بینی، تب، سرفه، توکشیدگی عضلات قفسه سینه، صداهای خشن ریوی، صداهای ویز مانند، سن، جنس و وضعیت حال عمومی با نتایج حاصل از سه عامل ویروسی مسبب بیماری ارتباط معنی داری مشاهده نشد.
عامل برونشیولیت های ویروسی در کودکان زیر 2 سال مورد بررسی حاضر به ترتیب ویروس سینسیشیال تنفسی، پاراانفلوانزا و آدنوویروس بودند.

کریپتوسپوریدیوز یکی از مهم ترین بیماری های انگلی قابل انتقال بین انسان و دام است که در پستانداران شایع می باشد و تاکنون گونه های مختلفی از این تک یاخته گزارش شده است. این مطالعه با هدف شناسایی وضعیت اپیدمیولوژی عفونت کریپتوسپوریدیوم در گاوهای شش منطقه شهرستان کرمان با روش های روتین مرفولوژیک و تعیین گونه و ژنوتیپ با روش های مولکولی انجام گرفت.
نمونه مدفوع به طور مستقیم از رکتوم گاوها جمع آوری شد. ااسیست های کریپتوسپوریدیوم با روش تغلیظ فرمالین-اتر جدا و با رنگ آمیزی کاینیون اسید فست اصلاح شده رنگ آمیزی گردید. در تعدادی از ایزوله ها DNA با کیت QIAamp® استخراج و با پروتکل Nested PCR-RFLP بر روی ژن 18S rRNA قطعه حدود 850 بازی تکثیر و با دو آنزیم محدود کنندهSspI و VspI تعیین گونه و ژنوتایپ گردید. حداقل 20 ااسیست از هر ایزوله اندازه گیری شد.
از مجموع 412 راس گاو، 78 مورد (9/18%) آلوده به کریپتوسپوریدیوم بودند. آلودگی بر حسب قوام نمونه رابطه معنی داری نشان داد (026/0=P) به طوری که 8/31% گاوهای اسهالی و 4/17% گاوهای غیراسهالی آلوده بودند. سن با آلودگی ارتباط معنی دار داشت (000/0=P) به طوری که گوساله های شیرخوار زیر دو ماه با شیوع 6/33%، بیشتر از سایر گروه ها آلوده بودند (134/45). در این مطالعه چهار ایزوله C.andersoni و هشت ایزوله C.parvum برای اولین بار در ایران با روش های مولکولی شناسایی شدند.
کریپتوسپوریدیوم در گاوهای مناطق مختلف شهرستان کرمان به ویژه گوساله های اسهالی شایع می باشد. به علاوه علی رغم وجود C.parvum به عنوان گونه غالب همانند سایر کشورها، وجود C.andersoni برای اولین بار در ایران با روش های مولکولی تایید می گردد. با توجه به خسارات اقتصادی ناشی از این آلودگی لزوم بررسی بیشتر از راه مولکولی در شناسایی آلودگی در سایر نقاط استان و ایران احساس می گردد.

برای بررسی ارتفاع مچ دست دو روش مشهور وجود دارد که هر دو در رادیوگرافی روبرو انجام می شوند و به هر کدام اشکالات و معایبی وارد است. در این مطالعه سعی شده است یک معیار جدید در رادیوگرافی نیم رخ تعریف شود.
این مطالعه مقطعی بر روی یکصد رادیوگرافی روبرو و نیم رخ مچ دست که از یک سری مچ دست بدون علامت گرفته شده بودند و سپس 20 رادیوگرافی مربوط به بیماران با بیماری کینباخ انجام شد. پس از تعیین نقاط رفرانس جدید در رادیوگرافی های گروه طبیعی، سعی در تعیین این نسبت در این روش گردید. در مرحله بعد هم خوانی اندکس جدید با اندکس های تعریف شده قبلی برای این نسبت مورد آزمایش قرار گرفت.
میزان عددی اندکس جدید 04/0±35/0 به دست آمد. از طرفی با محاسبه شاخص(Intraclass correlation coefficient) ICC، از نظر اختلاف درون و بین مشاهده گران نسبت جدید از نسبت گروه Natrass بهتر بود، ولی بر نسبت گروه Youm برتری نداشت.
در مجموع هر یک از روش ها دارای معایبی می باشند، ولی به نظر می رسد که روش جدید پیشنهادی دارای نقاط تعریف شده دقیق تری باشد. از اندکس پیشنهادی می توان به عنوان یک جایگزین و یا روش آلترناتیو در اندازه گیری ارتفاع مچ دست استفاده کرد.

برگ حنا از گذشته های دور مصارف تجاری، صنعتی و پزشکی فراوانی داشته است. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی عصاره حنا برزخم سالک انجام شد.
در این بررسی برگ نرم شده حنا تهیه و عصاره گیری با استفاده از الکل 80 درجه و با روش پرکولاسیون انجام شد. عصاره بدست آمده با دستگاه تقطیر در خلا تغلیظ و پس از آن فرآوری در شرایط استریل و در پایه پماد در غلظت های 40، 60، 80 درصد تهیه و تا زمان استفاده در دمای 20- درجه سانتی گراد نگهداری شد. هم زمان 40 سر موش کوچک و سفید آزمایشگاهی نژاد BALB/c با انگل لیشمانیا ماژور عامل سالک روستایی سویه [MRHO/IR/75/ER] آلوده شده و در چهار گروه شاهد و دریافت کننده غلظت های 40، 60، 80 درصد عصاره حنا مجزا شدند. استعمال عصاره حنا بلافاصله پس از ایجاد زخم سالک به طور یک روز در میان آغاز شد. همچنین پایش وزن و قطر زخم سالک در موش های گروه چهارگانه به طور هفتگی انجام و این کار تا مرگ آخرین موش از گروه شاهد ادامه یافت. سپس داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و روش های آنالیز واریانس و آزمون مقایسه های چندگانه، تجزیه و تحلیل شد.
میانگین اندازه وزن موش های دریافت کننده غلظت 40 و 60 درصد حنا با هم اختلاف معنی داری نشان دادند (000/0P=) ولی با میانگین اندازه وزن موش های دریافت کننده غلظت 80 درصد حنا اختلاف معنی داری نشان ندادند (114/0P=). میانگین اندازه وزن موش های گروه شاهد نیز با میانگین وزن موش های دریافت کننده غلظت های متفاوت حنا اختلاف معنی داری نشان نداد. میانگین اندازه قطر زخم موش های دریافت کننده عصاره 40 درصد حنا با میانگین اندازه قطر زخم موش های دریافت کننده های 60 و80 درصد حنا و با گروه شاهد اختلاف معنی داری نشان دادند (000/0P=).
در مجموع استفاده از عصاره حنا سرعت کاهش وزن را کاهش داد ولی خیلی محسوس نبود. این عصاره همچنین گسترش و افزایش میانگین اندازه قطر زخم سالک را به طور محسوسی کاهش داد به طوری که موش های شاهد تلف شده در مقایسه با موش های دریافت کننده عصاره حنا اندازه قطر زخم ها بسیار بزرگ تر بود، گرچه سرانجام همه موش ها تلف شدند.

انجام فعالیت های پژوهشی و توسعه علوم و فناوری، یکی از معیارهای توسعه یافتگی هر کشور محسوب می گردد. در سال های اخیر تاکید بیشتر بر انجام پژوهش تعداد مقاله های علمی منتشر شده در مجلات داخلی و خارجی افزایش یافته است. بر این اساس ارزیابی مجلات علوم پزشکی که محلی برای عرضه برون دادهای پژوهشی می باشند اهمیت پیدا می کند. این مطالعه با هدف بررسی نظرات و میزان رضایت نویسندگان از مجله دانشگاه علوم پزشکی کرمان و مقایسه آن با مجلات داخلی صورت گرفت.

در این مطالعه توصیفی - تحلیلی پرسشنامه ای در سه بخش طراحی و به نویسندگان مسوولی که در سال های 84 و 85 برای مجله دانشگاه علوم پزشکی کرمان مقاله ارسال کرده و مقالات آنها پذیرفته یا در مرحله بررسی و اصلاح بود ارسال و در طی چند مرحله پیگیری شد. پایایی سوالات هر حیطه با استفاده از شاخص آلفای کرونباخ محاسبه و روایی آن با نظر کارشناسان تایید گردید. برای تحلیل داده ها از شاخص های توصیفی و آزمون های Wilcoxon وChi-Squar استفاده شد.

در مجموع 54 پرسشنامه تکمیل شد (2/78%). میانگین سنی شرکت کنندگان در مطالعه 7/43 (62-28) سال و میانگین تعداد مقالات علمی که چاپ کرده اند 3/2±9/18 گزارش شد. از نظر میزان رضایت از مجله، 8/14 درصد رضایتمندی در حد عالی، 7/40 درصد در حد خوب و 4/44 درصد در حد متوسط داشتند. رضایتمندی نویسندگان از مجله دیگری که تجربه چاپ مقاله در آن را داشته اند: 3/14 درصد در حد عالی، 7/35 درصد در سطح خوب، 6/47 درصد رضایتمندی در حد متوسط و 4/2 درصد رضایتمندی ضعیف بود که مقایسه میزان رضایتمندی از مجله کرمان با مجلات دیگر اختلاف معنی داری را نشان نداد. در ارزیابی قسمت های مختلف مجله با مجلات دیگر تنها در بخش سرویس دهی اختلاف معنی دار با مجلات دیگر مشاهده شد.

در مجموع هر چند که مجله دانشگاه علوم پزشکی کرمان در این ارزیابی هم سطح یا در مواردی بهتر از مجلات داخلی دیگر است. اما با توجه به سابقه طولانی این مجله و وجود اساتید و صاحبنظران رشته های گوناگون در دانشگاه علوم پزشکی کرمان پیشنهاد می شود برنامه ریزی و حرکت برای ارتقای مجله و ورود به بانک های اطلاعاتی معتبر انجام شود.

لیکانتروپی باوری هذیانی مبتنی بر تبدیل شخص به گرگ یا جانور دیگری می باشد. در فرم نادری از آن شخص معتقد است که فرد دیگری به حیوان تبدیل شده است. در این مقاله مرد جوانی با شکل غیر معمول این سندرم گزارش شده است. علایم وی بعد از یک بار مصرف قرص اکستازی ایجاد شده که نشان دهنده بروز روان پریشی های نادر و غیر معمول در بیماران مستعد اسکیزوفرنی به دنبال مصرف قرص های اکستازی می باشد. مصرف اکستازی خود می تواند روان پریشی های پارانوئیدی شبیه اسکیزوفرنی بدهد. در بیمار گزارش شده به نظر می رسد که مصرف قرص های اکستازی درآشکارسازی آسیب پذیری زمینه ای بیمار به اسکیزوفرنی نقش داشته است.

اشریشیاکلی انتروهموراژیک O157: H7یکی از مهم ترین عوامل ایجاد اسهال خونی می باشد. این باکتری با تولید وروتوکسین یا شیگاتوکسین (Stx) قادر به ایجاد اسهال خونی یا کولیت هموراژیک (HC: Hemorrhagic Colitis) بوده و در موارد حاد منجر به ایجاد سندروم اورمیک همولیتیک (HUS: Hemolytic Uremic Syndrome) یا پورپورآی ترومبوسیتوپنیک ترومبوتیک (TTP: Thrombotic Thrombocytopenic Purpurea) می شود. آلودگی با اشریشیاکلی O157 H7 معمولا در اثر مصرف فرآورده های دامی به ویژه گوشت هایی که خوب پخته نشده اند، مشاهده می شود. مهم ترین منبع غذایی این باکتری گوشت گاو بوده و مصرف گوشت چرخ کرده که به طور کامل پخته نشده است، به ویژه در کودکان کمتر از 10 سال، شایع ترین علت عفونت غذایی با این باکتری می باشد. دو ویژگی بیوشیمیایی مهم جهت تشخیص اشریشیاکلی O157: H7 عدم تخمیر سوربیتول و نبود آنزیم گلوکورونیداز می باشد. به منظور پیشگیری از عفونت با این باکتری باید مواد غذایی به طور کامل پخته شوند تا حدی که دمای مرکزی آنها به حداقل °C 3/68 برسد.
انتظار می رود پس از مطالعه این مقاله خواننده بتواند:-منابع و نحوه بیماری زایی اشریشیاکلیO157:H7 را شرح دهد.
-علایم بیماری با اشریشیاکلیO157:H7، شیوع و نحوه انتقال آن را توصیف نماید.
-از روش های پیشگیری وکنترل عفونت با اشریشیاکلیO157:H7 آگاه باشد.

سرطان دهان یکی از شایع ترین سرطان ها در جهان و یکی از 10 علت شایع مرگ و میر محسوب می گردد. مطالعات اپیدمیولوژیک نشان می دهد که شیوع سرطان دهان در قسمت های مختلف جهان متفاوت است و فراوانی آن از زیر 1/0 درصد تا بالای 40 درصد متغیر می باشد. متاسفانه اکثریت سرطان های دهان در مراحل پیشرفته و پس از بروز علائم مربوطه تشخیص داده می شوند. کارسینومای دهان در مقایسه با دیگر نئوپلاسم های بدخیم در محل های دیگر بدن، پیش آگهی ضعیف تری داردو میزان زنده ماندن در افراد مبتلا به آن در ارتباط با تشخیص در مراحل اولیه، سن پایین تر و تغییر در عادات زندگی می باشد. این مقاله که برای دندانپزشکان و پزشکان عمومی نوشته شده به مرور اپیدمیولوژی، تظاهرات بالینی، اتیولوژی و روش های تشخیصی و درمانی سرطان دهان می پردازد.
انتظار می رود پس از مطالعه این مقاله خواننده بتواند:1-اشکال بالینی شایع تر سرطان دهان را بشناسند.
2-مهم ترین عوامل ایجاد سرطان دهان را نام ببرند.
3-با اصول تشخیص این سرطان آشنا گردند.
4-درمان های رایج برای این سرطان را نام ببرند.