رادیو «گفتگو» هم تا چهارشنبه همین هفته به جمع ایستگاه های رادیویی ایران اضافه می شود. اگر تعداد زیاد هرچیز، عامل فخرفروشی باشد، لابد ما هم باید سر بالا بگیریم و ببالیم به اینکه اگر روی موج اف ام از چپ به راست و برعکس حرکت کنیم، انواع و اقسام ایستگاه های رادیویی را می شنویم. اما اگر کیفیت مدنظر شما باشد باید پرسید اصلا چه چیزی قرار است از شبکه های جدید پخش شود؟ با چه کیفیتی و با چه رویکردی؟نقد برنامه های این ایستگاه جدید، پیش از شروع به کار آن نه منصفانه و نه عاقلانه است. چیزی هم که از برنامه های این ایستگاه رادیویی جدید اعلام شده بسیار مختصر است. گویا قرار است روزی یک گفت وگوی زنده داشته باشند و برنامه هایی با این عناوین: رسانه و فناوری های نوین، میز تاریخ، سیاست و حقوق و سه برنامه درباره «دین و اندیشه»، «اجتماعی و اقتصادی» و «هنر و برنامه های نمایشی».این همه چیزی است که درباره برنامه های رادیو «گفتگو» می دانیم. به علاوه اینکه برنامه ها از شش بعدازظهر تا دوازده شب روی موج اف ام، ردیف 9/103 مگاهرتز قابل دریافت است.عناوین اعلام شده درباره برنامه های رادیو گفتگو این سئوال را به ذهن می آورد که آیا این برنامه ها قابلیت پخش از ایستگاه های دیگر را ندارند. مثلا برنامه های مربوط به هنر، تاریخ و رسانه ها آیا نمی شود از رادیو فرهنگ پخش شوند؟ یا برنامه های دین و اندیشه برای رادیو معارف مناسب نیست؟گمان می کنم که مسئولان رادیو خبر دارند که برنامه های شبکه های مختلف رادیویی اقبالی نزد مردم ندارند. برای همین هم شبکه جدید راه می اندازند و سعی می کنند مردم را متقاعد کنند که به رادیو گوش کنند. اما راهش این نیست. تقویت شبکه های موجود رادیویی و کمک کردن به بالا رفتن کیفیت آنها مهمتر است تا اینکه مدام شبکه ایجاد کنیم. پولی که خرج شبکه های جدید می شود، شاید بهتر باشد در همان ایستگاه های موجود هزینه شود. از روز روشن تر است که رادیو با حداقل ها می سازد. حالا این باشد تا برنامه های رادیو گفتگو را بشنویم و بیشتر از آن بنویسیم.