اما در شهادت خودم باید بگویم که این یک هدیه ایست الهی به شما و رحمتی بر من. امیدوارم که در برخورد با شهادت من کلمه الحمدلله بر زبانتان جاری شود و خداوند را با رضایتی کامل شکر کنید و راضی به رضایت خداوند باشید و یقین به وجود مقدسش را در خود تقویت و حفظ کنید تا مصیبت دوری فرزندتان در وجودتان قابل تحمل باشد. اما پدر و مادر عزیزم! خداوند را شکر کنید و شکر می کنم که یکی از بزرگترین نعمت ها و رحمت هایش را شامل حال فرزندتان کرده است نعمتی است که در این دنیا درکش را هیچکس نمی تواند بکند. مطمئنم که اگر خداوند حجابهای مابین انسان ها و آخرت را بردارد و جای شهدا را نشان بدهد. انسان خواهد دید که کسانی طالب شهادت می شوند که باور نمی شود کرد. پدر و مادرهایی که شهید داده اند حاضرند که خود و فرزندان خود را بدون استثناء قربانی در راه اطاعت خداوند بکنند.

بسیجی شهید «موسی شعبانی»، فرزند «عنایت»، سال 1342 در همدان متولد شد و در 1367.5.3 در جزیره ام الرصاص به شهادت رسید.

بنیاد شهید و ایثارگران منطقه 6 تهران