برنامه ریزی ابداعی برگزارکنندگان جشنواره فجر در تفکیک فیلم های دو بخش بین المللی و ملی، حاصل انتقادهایی به نارسایی های دوره های گذشته است. اشتیاق عمومی به اظهارنظرهای پیشگویانه، با اعلام برنامه جدید آغاز شد اما در این مورد، پیشگویی راه به جایی نمی برد و با یادآوری تجربه های پیشین که همه حکایت از پیش بینی ناپذیری افکار عمومی و واکنش های مردم ما است، به این نتیجه می رساندمان که شتاب نکنیم و اگر چند روز صبر کنیم، بدون تلاش برای پیشگویی، که حالادیگر بی فایده است، بهتر است منتظر بمانیم و شیوه آزمون و خطا را پیش بگیریم. دیده و گفته می شد که فیلم های خارجی جشنواره در سایه فیلم های ایرانی می ماند و برنامه ریزان جشنواره، چاره را در این تفکیک دیدند.