داستان «آنتونیو تابوکی» روایتی است از یک داستان. مردی به هند آمده، داستانی می نویسد و با تغییر نام و نشان اش، وابستگانش را از حضور خود بی خبر گذاشته است.

دوستش به هند می آید، او را جست و جو می کند و «شب های هند» ساخته می شود.

آنچه تا فصل های پایانی کتاب می خوانید، روایت مردی است در جست و جوی دوست اش اما در پایان داستان، نویسنده بی ترس از حیرانی خواننده اش، مسیر را تغییر می دهد و راوی دیگری را بر صفحات می نشاند.

تابوکی در «شب های هند» تصاویر را به روشنی می سازد. فرصتش را برای یافتن واژه ها هدر نمی دهد و با ساده ترین عبارات مفهوم ها را به ذهن خواننده می کشاند، بی آنکه کتاب اش به جرگه آثار سطحی و غیرقابل پذیرش راه یابد.

با همان واژه های ساده اثری منسجم می نگارد تا خواننده اش بی کسالت، صفحات را بی وقفه ورق بزند و با پایان گرفتنش چند لحظه ای تامل کند.

کتاب تابوکی که چند سال است در ایران ترجمه شده، به چاپ دوم رسیده است و در این روزها در میان خوانندگان آثار نشر چشمه، مخاطبان بسیاری یافته است.