هرچه به خرداد ماه نزدیک تر می شویم، انتخابات داغ تر می شود و توجه مردم به شعارها و برنامه های انتخاباتی کاندیداها بیشتر می شود.

اما مشکلی که در اینجا به تدریج خود را ظاهر خواهد کرد، این است که اکثر کاندیداها برنامه های کلی مشابهی را عرضه می کنند. در عرصه اقتصاد همه آنها از لزوم صیانت از بخش خصوصی سخن می گویند و در عرصه سیاست خارجی همه از لزوم پایداری در برابر فشارها در موضوع انرژی هسته ای. در عرصه اجتماعی کسی نیست که صیانت از کرامت و عزت انسان ها و حقوق شهروندی را منکر شود و یادآوری نکند. در سیاست داخلی همه خود را کمابیش موافق فعالیت آزاد مطبوعات و احزاب اعلام می کنند. گویی همه به ایده آل های انسانی فکر کرده و این ایده آل ها را به عنوان برنامه ها و شعارها و مطلوبات خود اعلام می کنند.