چه آن زمان که ایرانیان باستان، آواهای مذهبی خود را با نوای ساز درمی آمیختند، چه هنگامی که رودکی اشعارش را در حین نواختن چنگ می خواند و چه امروز که مخاطبان بیشتر به موسیقی همراه با کلام گرایش دارند، شعر و موسیقی همنشین هم بوده اند. همین تاریخ مشترک است که دیروز، هوشنگ کامکار و احمدرضا احمدی را در یک نشست خبری کنار هم نشانده بود تا از چگونگی تهیه و انتشار آلبوم موسیقی «دور تا نزدیک» بگویند؛ مجموعه ای که در آن نمونه هایی از شعر فارسی از خاقانی گرفته تا شاعران نوپرداز امروز با صدای احمدی خوانده و با موسیقی کامکار همراه می شود.

به گزارش خبرنگار ما، هوشنگ کامکار با اشاره به این که می خواسته سیر تحول شعر فارسی را به زبان موسیقی روایت کند، درباره چگونگی انتخاب اشعار این مجموعه توضیح داد: آلبوم با شعر ایوان مدائن خاقانی شروع می شود و از آنجا که قصیده ای پندآموز است، سعی کردم بافت ارکستر نیز ساده باشد.

وی افزود: بعد از خاقانی به سراغ حافظ رفتم تا شعری از او را با نوای سازها همراهی و زیبایی واژه ها را بر بال نت موسیقی به مخاطب منتقل کنم. سرپرست گروه کامکارها ادامه داد: از بین شاعران نوپرداز هم، آثاری از نیما و احمدرضا احمدی را انتخاب کردم تا رنگین کمان شعر فارسی تا امروز در این آلبوم امتداد پیدا کند.

این آهنگساز درباره نگارش موسیقی برای قالب ها و سبک های گوناگون شعر فارسی گفت: در این مجموعه هرچه از خاقانی به امروز نزدیک تر می شویم، بافت و ارکستراسیون موسیقی مدرن تر می شود، چرا که کار شاعران متاخرتر زنده تر و جدیدتر است.

بعد از کامکار، نوبت به احمدرضا احمدی رسید که چند سال قبل در آلبوم گلستانه با این آهنگساز همکاری کرده بود. این شاعر معاصر درباره اشعار گنجانده شده در این مجموعه گفت: در تمام شعرهای این آلبوم، درد عنصر اصلی است، چرا که اگر شاعری بی درد باشد، شعر او بی روح و بی مزه می شود.