آیا تا به حال به این موضوع فکر کرده اید که چرا گرایش ها و ترجیحات اجتماعی و سیاسی مردم این اندازه با هم متفاوت است؟ چه چیز باعث می شود یک فرد اندیشه ای خشک و غیرقابل تغییر پیدا کند و هیچ شاهد و بحث و استدلالی، خللی در سد استوار باورهایش ایجاد نکند و در برابر، اشخاصی هم وجود داشته باشند که «شک کردن» و غواصی در دریای باورهای متضاد، جزء اساسی شخصیت شان باشد؟ بله! محیط زندگی، آزادی دسترسی به اطلاعات و اخبار، منافع شخصی، خانواده و حتی تصادف موثر هستند. اما پرواضح است که در مواردی با وجود یکسان بودن همه این متغیرها، تمایلات سیاسی مختلفی در اشخاص مشابه می بینیم. بنابراین روشن است که در وجود آدمی و شبکه سلول های مغزی اش باید به صورت پیش فرض، چیزی وجود داشته باشد که بر منش سیاسی و فکری اش تاثیر بگذارد.