شکل گیری شخصیت کودکان تا حد زیادی موروثی است و از والدین به ارث می رسد اما تا حدودی هم اکتسابی است و بعد از تولد با الگوبرداری از رفتار اطرافیان مخصوصا پدر و مادر شخصیت آنها شکل می گیرد.

والدین با تشخیص نوع شخصیت کودک می توانند رفتار مناسب تری در برخورد با او پیش بگیرند و با اتخاذ تصمیمات مناسب در تربیت صحیح وی نقش موثری داشته باشند و او را در مسیر درست زندگی اش قرار دهند.

علاوه بر این شناخت دیدگاه ها، نقطه نظرات و بخش های ذهنی کودک بر نحوه برخورد والدین با کودک تاثیر گذاشته و سبب می شود کودک مورد حمایت والدین خود قرار گیرد.

بنابراین احساس آرامش و ایمنی به او دست خواهد داد و در این هنگام به سهولت می تواند استعدادهای خود را شکوفا سازد و پله های ترقی را هر چه سریع تر طی کند.

رفتار برخی کودکان مانند یک برنامه از پیش تعیین شده است، او در ساعت معینی به خوابیدن، غذاخوردن و... نیاز دارد.

برای کودکی با چنین مشخصه ای بهتر است که برنامه های خانواده با عادت های وی هماهنگ شود زیرا او بدین وسیله احساس امنیت و اطمینان خاطر خواهد کرد. این کار برای آسایش کودک و خانواده اش بسیار مهم است.

هنگامی که کودک رشد کند می تواند برنامه زمان بندی خود را تغییر دهد و با برنامه خانواده هماهنگ شود.

شیر دادن و خواباندن وی و توجه به روش های آرامش بخش او، ایمنی خاطر او را فراهم خواهد کرد.

پزشکان والدین را به خواباندن کودک در ساعت معین و تکمیل مدت زمان خواب مورد نیازشان توصیه می کنند، زیرا هنگامی که برنامه خواب کودک نامنظم باشد رشد جسمی او به خوبی صورت نمی گیرد، علاوه بر این او بدخو و عصبی می شود.

کودکان منظم یک ساعت قوی درونی دارند که تمام عملکردهای روزانه آنها را تنظیم می کند.

تغییر در برنامه های روزانه این گونه کودکان آرامش آنها را از بین خواهد برد و هرگاه کودک در زمان معین تغذیه نشود و نخوابد غمگین و افسرده خواهد شد