معمولادر نوشتن این ستون تنبلی می کنم و دوستان صفحه آخر هم یادآوری می کنند. گاهی هم خودشان سوژه یی پیشنهاد می دهند، مثل امروز که ایمان پاک نهاد گفت: آگهی نداشتیم و برای یک صفحه مطلب آماده کردیم ولی الان (ساعت 5 عصر) یک چهارم آگهی خوردیم. می پرسم پس می خواهی من ننویسم. گفت: نه منظورم اینه که زودتر آگهی را بدن. گفتم: باشه من همین درخواست را به پایین (بالا) منتقل می کنم، در روزنامه ما مدیریت طبقه پایین می نشیند و به همین خاطر ما در پیدا کردن چهار جهت اصلی مشکل داریم. چند دقیقه بعد ایمان آمد روی چت و گفت از چه فیلترشکنی استفاده می کنی، دیده بود که من وارد سایتی شده ام. به او نگفتم که قبلامشخصاتم را داده ام به وزارت ارشاد و بعد از اینکه اطمینان حاصل کردند معاند نیستم، یک VPN مخصوص برایم باز کرده اند. برایش توضیح دادم این فیلترشکن شبیه آن چیزی است که پوریا عالمی به دنبال اسمش در کاناپه امروز می گشت، یک نوع پوشش حفاظتی است که از کار های پرخطر پیش گیری می کند. برای ما خبرنگاران رفتن به سایت های خبری هم مثل برخی کارهای پرخطر است که نیاز به پوشش حفاظتی مخصوصی به نام فیلترشکن دارد.