بدون شک استرس رانندگی با خودروهای سبک و سنگین در خیابان ها و بزرگراه های پرترافیک و ترس از دیر رسیدن به صحنه عملیات، آتش نشان ها را از نظر روحی و روانی تحت تاثیر قرار می دهد. از طرفی حفظ جان خود و دیگران در حوادث اطفای حریق و امداد و نجات یکی از مهم ترین وظایف پراسترس هر آتش نشانی است، زیرا در این حرفه این احتمال وجود دارد که اولین اشتباه هر آتش نشان، آخرین اشتباه او باشد و کوچک ترین سهل انگاری منجر به آسیب دیدن خود و دیگر همکارانش شود.

براساس آمار 85 درصد تلفات ناشی از حریق در اثر استنشاق دود و گازهای کشنده است. در بسیاری از موارد تجهیزات آنها کافی و پیشرفته نیست و سلامت فرد را تامین نمی کند؛ به طوری که بارها شاهد مسمومیت، بیهوشی یا حتی مرگ آتش نشان ها با انواع گازهای کشنده مثل کلر، اکسیدهای نیتروژن و منواکسیدکربن در حوادث مختلف بوده ایم؛ حادثه دلخراشی که همین چند وقت پیش برای یکی از آتش نشان های فداکار پایتخت افتاد.

سوختگی از جمله خطراتی است که آتش نشان ها را تهدید می کند. البته شدت اثر و عوارض ناشی از حرارت حریق بر پوست و سیستم تنفسی بستگی به میزان درجه حرارت محیط و مدت زمان مواجهه با آن دارد، اما آمارها نشان می دهد بیش از 50 درصد سوختگی ها در حرفه آتش نشانی جزیی نیست و با درمان های سرپایی بهبود پیدا نمی کند.

متاسفانه احتمال این که آتش نشان ها در هر ماموریتی دچار صدمات فیزیکی مثل شکستگی دست و پا، آسیب های بینایی، شکستگی کمر، قطع نخاع و حتی مرگ شوند، بسیار زیاد است. انتقال تجهیزات سنگین یا حمل آنها از سوی آتش نشان ها می تواند باعث بروز مشکلات فیزیکی برای آنها شود.