اعتماد | زمستان ها که گشت زنی می رفتند، باد زوزه می کشید: برف، خروار خروار راه را بر زندگی می بست: صخره ها بر استخوانت چیره می شدند و گرسنگی تو را به مرز نیستی می کشاند. با این همه اما محیط بان ها با ابتدایی ترین داشته ها، با غذایی ساده و ارزان و با دلی بزرگ، پای همه چیز طبیعت خدا ایستاده بودند: تا آنجا که آخرش هم نفهمیدم اگر این همه ناراضیند پس چرا وقتی از آنها پرسیدم: چه کسی در این دشت و کوه خالی، محافظ شماست گفتند: دعای این حیوان های زبان بسته و بی دفاع،