اردیبهشت و خرداد برای پایتخت نشین ها طعم توت دارد. توت هایی که بر تک درختان توت خیابان ها و کوچه های این شهر بزرگ، می درخشند و گاه به دلیل رسیدن روی زمین می ریزند و لکه هایی تیره روی آسفالت خیابان و پیاده رو بر جای می گذارند.

درختان پر سایه ای که از آب و هوای خوش گذشته های این پایتخت 200 ساله حکایت می کنند، زمانی که تهران، این شهر پرهیاهو و شلوغ امروزی، باغی بزرگ بود و خانه هایش هم به پیروی از الگوی شهر، خانه باغ بودند، روزهایی که سراسر شهر کوه پایه نشین البرز، توتستان بود و مردمانش به نیت نذر، درخت توت می کاشتند.