باوجود همه تمجیدها از سنت در تقابل با امر مدرن، ما مردمانی بی سنت ایم. سنت ها در خاک این سرزمین پا نمی گیرند و صرف نظر از ساختار بازدارنده شکل گیری آنها، آنجا هم که یک سنت شکل می گیرد، آمیخته به انواع روانشناسی های شخصی پیگیری نمی شود. اوضاع کنونی نشر ایران، از جمله، گواه این ادعاست. بازار آشفته ای که امروز به عنوان فضای نشر کتاب های فلسفی و نظری می شناسیم فاقد هرگونه سنت فکری و فرهنگی است. کتاب های متنوعی که ترجمه می شوند بی آنکه خواننده ای داشته باشند، بی آنکه ایده هایشان بسط یابد، بی آنکه فراتر از چاپ «منتشر» شوند و مخاطبانی را، هرچند بالقوه، درگیر کنند. مترجمانی که ترجمه می کنند، بی هیچ