مصرف طولانی مدت آنتی هیستامین و داروهای خواب آور ابتلابه بیماری آلزایمر در دوران سالمندی و کهنسالی را تشدید می کند. مطالعات محققان امریکایی نشان می دهد بسیاری از افراد با کوچکترین واکنش یا حساسیت از سوی بدن مانند عطسه یا سرفه و بی خوابی به مصرف آنتی هیستامین یا داروهای خواب آور می پردازند در صورتی که مطالعه های محققان امریکایی از ارتباط طولانی مدت مصرف داروهای خواب آور و آنتی هیستامین با ابتلابه بیماری آلزایمر در دوران سالمندی و کهنسالی خبر داده اند.

در این مطالعه، در حدود 3434 سالمند امریکایی بالای 65 سال که سابقه فراموشی یا آلزایمر در آنها دیده نشده بود، مورد بررسی قرار گرفتند. این گروه به مدت هفت سال مورد مطالعه قرار گرفتند و در این بازه زمانی، در حدود 800 نفر به بیماری دمانس (زوال عقل و آلزایمر) مبتلاشدند. نتایج مطالعه نشان داد، افرادی که در حدود سه سال داروهای خواب آور یا آنتی هیستامین مصرف کرده بودند، بیشتر در خطر ابتلابه آلزایمر قرار داشتند. اما چگونگی وقوع چنین عارضه ای را می توان در ماده ای به نام «آنتی کولینرژیک» دانست که در داروهای نام برده شده، یافت می شود. آنتی کولینرژیک دارای عوارضی مانند ضعف حافظه، کاهش تمرکز، یادگیری و... است. محققان در پایان توصیه می کنند چنین داروهایی نباید به صورت خودسرانه مصرف شده و باید با تجویز پزشک و در دوزهای پایین استفاده شود.

نوزادان در حالت چرت زدن و خواب کوتاه بهتر می توانند دانش جدید را بیاموزند. تحقیقات جدید نشان داد که مغز بچه شیرخوار آنچه را یاد گرفته است بازپردازش می کند و دانش جدیدی را حتی در خواب ایجاد می کند. محققان دانشگاه «توبینگن و موسسه ماکس پلانک» از شهرستان «لاپیزیگ» در آلمان می گویند نوزادان 9 تا 16 ماهه نام های اشیا را زمانی که آنها چرت کوتاه دارند، بهتر به یاد می آورند. دانشمندان در این مطالعه ها اشاره کرده اند مغز نوزادانی که در خواب به سر می برند تجربه های جدید را به دانش تبدیل می کند. زمانی که نوزادان از خواب بیدار می شوند، می توانند نام های یادگرفته شده را به اشیای جدید منتقل کنند. محققان بر این باورند که نوزادان در زمان خواب آموخته های جدید را با آنچه در حافظه دارند با هم می آمیزند.