هوا نیمه ابری است و باران تقریبا بند آمده. از مترو شوش که رد بشوی، کمی بالاتر درست آن طرف خیابان، خیابان علیزاده پیداست. ماشین پشت چراغ ایستاده و پلیس برگ جریمه اش را در هوا تکان می دهد. شیشه را پایین می کشم و از پلیس راهنمایی می پرسم که در جریان ماجرای صبح خیابان هرندی هست یا نه. اما در جواب اینکه کار چه کسی بود، ترجیح می دهد سوت سفیدش را در دهان بگذارد و صدای تیز سوتش در میان همهمه ماشین های سنگینی که خودشان را به بنگاه های حمل ونقل می رسانند گم شود. از یک خیابان فرعی وارد می شویم تا به پشت پارک حقانی برسیم. مرد میوه فروشی جلوی یک قهوه خانه ایستاده و دستمال به روی پرتقال های خوش رنگش می کشد.