ششمین روز از شصت و نهمین دوره فستیوال بین المللی فیلم کن، تحت الشعاع نمایش کار جدید استیون اسپیلبرگ قرار گرفت که یکی از 23 فیلم بخش مسابقه این جشنواره است و آن را در اشاره به افسانه مرموز و فانتزی و قدیمی «Big Foot» یا بهتر بگوییم داستان تازه موسوم به «دوست بزرگ جثه من»، «BFG» نامیده اند.

کارشناسان 34 سال بعد از اکران و توفیق مالی فراوان «ای تی» فیلم محبوب اسپیلبرگ بدشان نمی آید «BFG» را با آن فیلم قیاس کنند چرا که نوعی قصه گویی کودکانه تازه برای فیلمی است که مخاطبان اصلی اش را باید بزرگسالان دانست و به هر حال با موضوعی سر و کار دارد که سال ها در فرهنگ غربی هراس آفرین و در عین حال جذاب برای کودکان و منبع ده ها الهام هنری و اثر نمایشی بوده است.

در عین حال تماشاگران «BFG» در کن پس از تماشای این فیلم در روز ششم معتبرترین جشنواره سینمای جهان تاکید کردند که شگفتی های این فیلم و تاثیرگذاری روانی اش روی بیننده ها به هیچ وجه با «ای تی» برابری نمی کند. اسپیلبرگ برای اقتباسی شایسته از رمان ماندگار روالد دال به انواع تروکاژهای تصویری و فناوری های رایانه ای روی آورده تا به گونه ای غول های فیلم را همپا با انسان های عادی در محیط غریب فیلم جا بیندازد.

در روزی که شین بلک سناریست و کارگردان فیلم «مردان خوب» پس از نمایش این فیلم در کن برای حاضران از دشواری های کار در هالیوود و آسان بودن همکاری با رایان گاسلینگ هنرپیشه اول این فیلم سخن گفت و چینی ها و هنگ کنگی ها شامل جیاژانگ کی قراردادهای تازه ای را برای ساخت و ارائه فیلم های بعدی خود در کن منعقد کردند و رد پای آسیایی ها هویدا تر شد، فیلم «مثل دیوانه ها» نیز کن را غرق در سروری مبهم و جنون وار کرد. این فیلم را پائولو ویرتزی ایتالیایی با بازی والریا برونی تدسکی و میکائلاراما تزونی در نقش های اصلی ساخته و داستان دو زن میانسال است که از یک کلینیک درمان بیماران روانی می گریزند تا در جامعه ای که آنها را به چشم دیوانگان نگاه نمی کند، ذره ای آرامش را تجربه کنند.