هرگونه درکی از خلق یک مقصد، مستلزم قرار دادن تکوین بازنمود آن مقصد در بافت مصرف و تولید مکان ها و به طور اخص، شامل شیوه ای است که به وسیله آن مکان ها درون سیستم قرار گرفته اند که نه تنها امکان مبادله اقتصادی را فراهم می کند، بلکه کالایی سازی فرهنگ و میراث را نیز به عنوان وسیله ای برای تسهیل انباشت سرمایه درون سیستم ممکن می سازد. چنین مسائلی برای گردشگری میراث اهمیت دارند، زیرا مفهوم سازی های میراث هم در درون یک فرهنگ و هم از بیرون آن، تحت تاثیر توقعات بازار بیرونی و ادراک افراد از آنچه میراث یک مکان یا اجتماع خاص را می سازد، شکل می گیرد.