تنبوری مقدس است که نوازنده آن هم به درجه ای از خلوص رسیده باشد یعنی با یک اعتقاد و باوری آن را بنوازد. با این سازآکروبات بازی هایی روی صحنه کنسرت ها انجام گرفته است که دیگر نمی توان به آن تنبور مقدس گفت. البته این مساله چه بخواهیم و چه نخواهیم اتفاق می افتد؛ شاید هم جبر زمانه یا دسترسی به فضاهای مجازی واینترنت مسبب این اتفاق باشد

تاریخ چند هزار سال موسیقی ایرانی؛ ساز تنبوررا از کهن ترین ونخستین ساز های زخمه ای معرفی می کند.خشک سیم و خشک چوبی که قدمت آن به چندهزار سال پیش می رسد. البته تنها قدمت این ساز نیست که باعث شهرت تنبور شده است بلکه این ساز از قداست