به نام خدای رزاق و مهربان و با سلام خدمت شما معلم عزیزتر از جانم و همچنین شاگردهای همکلاسی ام که بسیار بچه های خوبی هم می باشند.ما در این انشای گهربار می خواهیم مقادیرهای زیادی درباره احتکار برای شما توضیح بدهیم و اسب قلم را بر کاغذ بتازانیم. به نظر ما احتکار خیلی چیز ناپسندانه ای! است و اصلا خوب نیست آدم مثل آن همکلاسی مان که اسمشان را نمی برم، باشد. او همه خوراکی هایش را نگه می دارد برای زنگ تفریح آخر و از خوراکی هایش به هیچ کس نمی دهد ذلیل شده.اگر هم بخواهیم از لحاظ علمی هم احتکار را بررسی کنیم. به نظر ما احتکار تشکیل شده از دو کلمه «اح» و «تکار» که تکار همون توی کار است. ما داداش کوچکمان هر بار کار شماره دو انجام می دهد مادرمان را صدا می کند و می گوید «اح»کردم و این احتکار هم ما فکر می کنیم یک چیزهایی شبیه همان «اح» کردن باشد. یعنی اح کردن توی کار. حالا منظور از کار چیست آن را هم برایتان توضیح می دهیم. منظور از کار هم در کلمه احتکار همین اجناسی می باشد که مورد احتکار قرار می گیرد. مثال همین پوشک هایی که در چند روز پیش نوشتیم که در مورد پوشک یک راهکارهایی داده بودیم وقتی همان پوشک ها را یک نفرهایی که پولدار هستند می خرند و عنبار! می کنند ما به اصطلاح می گوییم «اح توی کار»کردند.یعنی با این کارشان در کار خرید و فروش پوشک بچه خرابکاری نموده اند. یک سری آدم های نامردی هم هستند که حتی از استکبارجهانی هم نامردتر هستند و مثلا یک موادهایی مثل دارو و چیزهای ضروری تر را هم احتکار می کنند. من به مسئولان محترم کاملا عاجزانه تقاضامند می کنم! هر چه سریع تر با «اح» کنندگان توی کار برخورد قطعی و قانونی بکنند و گوششان را بمالانند و آنها را به سزای اعمال ننگین شان برسانند. باشد که دیگر کسی جرات نکند «اح تکار»کند. این بود انشای من در مورد احتکار.