سال 1390، مجلس قانونی را تصویب کرد که براساس آن جز در مناطق حفاظت شده، در بقیه مناطق کشور استخراج و استحصال معادن از بررسی های محیط زیستی معاف شدند و اکنون سازمان محیط زیست درصدد کمک گرفتن از بندهای قانون حفاظت از خاک برای سامان دادن به نتایج این قانون مخرب است. به گزارش ایرنا، ایران کشوری دارای قابلیت ها و منابع طبیعی متنوع، آب و هوا و اقلیم گوناگون است که قابلیت بهره گیری از آنها در هر منطقه، با توجه به شرایط آن منطقه متفاوت است، ایران با توجه به شرایط خاص زمین شناسی و به دلیل داشتن منابع غنی از ذخایر هیدروکربنی همراه با سایر انواع معادن در بین کشورهای منطقه از مزیت ویژه ای برای سرمایه گذاری برخوردار است به طوری که حتی برخی کارشناسان دنیا، ایران را به عنوان کشوری معدنی می دانند تا نفتخیز، از این رو نقش برنامه های توسعه ای و حفاظتی در راستای بهره برداری صحیح از این منابع بسیار حایز اهمیت است. بر اساس اکتشافات معدنی انجام شده در کشور، ایران هفت درصد ذخایر معادن جهان را در اختیار دارد که می تواند منبع اشتغال و درآمد بالایی باشد، اما باید در مقابل به تخریب هایی که از این راه نصیب طبیعت می شود نیز توجه شود، معادن با آنکه به عنوان منبعی مهم و حیاتی تلقی می شوند اما بخش مهمی از اکوسیستم و محیط زیست بی نظیر مناطق مختلف را به نابودی می کشانند، یعنی ضمن از بین بردن پوشش های گیاهی باعث کوچ یا انقراض برخی حیوانات و موجودات نیز می شود به عبارت دیگر استفاده از منابع طبیعی بدون تخریب، امری غیرممکن است. از این رو پروژه های معدنی باید با ملاحظات زیست محیطی همراه باشند به این معنا که در استخراج فرآورده های معدنی، باید به استانداردهای زیست محیطی توجه کرد و بر این اساس هر معدنی قبل از فعالیت باید گزارش ارزیابی زیست محیطی را از سازمان حفاظت محیط زیست دریافت کند تا کمترین آسیب به محیط زیست آن منطقه وارد شود.