سال 1982، غول داروسازی آمریکایی جانسون اند جانسون آماده اتمام سالی فوق العاده بود. با آنکه آمریکا به سمت رکود اقتصادی می رفت، سود شرکت نسبت به سال پیش از آن، 16 درصد افزایش یافته بود. گروه صنعتی بزرگی که بیش از 140 شرکت در زیرمجموعه خود داشت و محصولاتش نیز دست کم به همان میزان می رسید، موفقیت خود را بیش از هر چیز، مدیون یک محصول خاص بود: قرص مسکن رایج و بی نیاز از نسخه ای به نام تایلنول. این محصول، پس از چند سال بازاریابی موفق، توانسته بود بیش از یک سوم بازار مسکن ها را به دست آورد و با فروش سالانه بیش از 500میلیون دلاری، نزدیک به 20 درصد از تمام سودآوری جانسون اندجانسون را به خود اختصاص داده بود. مدیران شرکت هیچ مانعی بر سر راه رشد این محصول نمی دیدند و انتظار داشتند سهمشان از بازار طی پنج سال بعد، به 50 درصد افزایش یابد.