اسناد بالادستی زیادی همچون، سند چشم انداز 20ساله، الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت نگارش یافته اند؛ بسیاری از این اسناد، به دلیل توقف در «کلیات»، «سنجش ناپذیر بودن» با نقدهای جدی ازجمله «عدم ارتباط با واقعیت میدان» مواجهند، مصداق کامل این ناکارآمدی در سندنویسی برای تحول، سند تحول بنیادین آموزش و پرورش است که تقریبا هیچ پیشرفتی در عرصه عمل نداشته و حوزه آموزش و پرورش کشور به جای تحول دچار بحران شده است. معتقدیم کمرنگ بودن تحقق بخشی از اهداف انقلاب اسلامی در عرصه عمل را باید در دو عامل جست وجو کرد؛ «اول فقدان طرح کلان و دوم نبود نظامات حکمرانی قابل اجرا» است. حجم بالای مسائل بی پاسخ در حوزه هایی مانند پول و بانک، مسکن، سلامت، فضای مجازی، زنان و خانواده و نظام تعلیم و تربیت و علی الخصوص بحثی زیربنایی مانند عدالت و پیشرفت، گواه ضعف در این دو عرصه است.

فارغ از بحث تحول ساختار، پیرامون برخی سازوکارها و مسائل مربوط به نهادها سوالاتی در ذهن فرزندان انقلابی تان شکل گرفته که در اینجا به دو مورد از آن می پردازیم: آیا به نظر شما الزامی به وجود نهادی برای نظارت بر حسن اجرای قانون اساسی وجود دارد؟ آیا ورود شورای نگهبان به عرصه تشخیص مصالح سیاسی متناسب با شان ساختاری- قانونی این نهاد مقدس است؟ رهبر انقلاب! برخی مسوولان باید بدانند با راضی نگه داشتن همه نمی توان دست به اقدامات اساسی زد. متاسفانه بدعت نامبارکی را شاهد بوده ایم که برخی تصمیم می گیرند و برای توجیه تصمیم خود از حضرتعالی و نظام مایه می گذارند