در سال های پیش از پیروزی انقلاب، تنها شخصیتی که از جشن های دو هزار و پانصد ساله حمایت نکرد، دکتر محمدعلی اسلامی ندوشن بود. پس از انقلاب، به یاد دارم وقتی در سال 1376، سیدمحمد خاتمی در انتخابات ریاست جمهوری به پیروزی رسید، یادداشتی خطاب به او نوشت و حمایتش کرد. روزنامه کیهان اما ایشان را مورد هجمه و حمله قرار داد، اما ایشان به سبب شخصیت وارسته ای که داشت بسیار ناراحت شد. کیهان از انتشار جوابیه ایشان امتناع کرد اما اطلاعات مفتخر به انتشار آن مطلب شد.دکتر اسلامی ندوشن، شخصیت رقیق القلبی بود و در آن سال ها و تا پایان عمر، در اوج محبوبیت.شخصیتی ارجمند، فرهیخته و بسیار مورد احترام که ایران را نه مرزهای جغرافیایی فعلی که یک ارزش و تمدن می دانست و گستره آن را خیلی گسترده تر از مرزهای ایران کنونی و در قالب زبان و ادب و تاریخ و فرهنگ و هنر چند هزار ساله این سرزمین می دید و معتقد بود باید در ترویج آن همت گماشت.  افتخاری بود برای بنده که در این سال ها، مقالات استاد را در روزنامه اطلاعات منتشر کردم. مردی که فقدانش برای مردم ایران و فرهنگ سرزمین مان بسیار دردناک است.