از زمانی که سه آذر اهورایی، شهید شریعت رضوی، مصطفی بزرگ نیا و احمد قندچی با تیراندازی در دانشکده فنی توسط سربازان به رگبار بسته شدند، سال ها می گذرد. اما 16آذر 1332 به نقطه عطفی در جنبش دانشجوی ایران تبدیل می شود که این روز به این نام به حرمت این سه قطره خون در تاریخ ماندگار شد. به باورم سخنان دکتر شریعتی در مورد این سه شهید گویا ترین جملاتی بوده است که تاکنون مطرح شده است. شریعتی درباره این سه شهید می نویسد: «این سه یار دبستانی که هنوز مدرسه را ترک نگفته اند و هنوز از تحصیل شان فراغت نیافته اند، نخواستند همچون دیگران کوپن نانی بگیرند و از پشت میز دانشگاه به پشت پاچال بازار بروند و سر در آخور