دگرگونی به ما شوک وارد می کند، این شوک نظم ذهنی ما را در هم می ریزد. گاه فکر می کنیم که این درهم ریختگی جهان است که آن را تجربه می کنیم، اما پس از گذشت مدت زمانی، وقتی به تجربه از سر رفته نگاه می کنیم، آن را دارای منطقی ثابت و منسجم می بینیم. در واقع نه آن درهم ریختگی، امری استثنا در جهان تجربه بوده و نه این منطق بر جهان پیش روی حکم می کند، بلکه این زیست-جهان ماست که برای مان در هم می ریزد و منظم می شود.

اغلب با این هدف می خواهیم دگرگونی را در زیست-جهان خود بفهمیم که بتوانیم آن را پیش بینی کنیم و برایش برنامه بریزیم، اما متاسفانه در این کار ناکام می مانیم. چرا؟ شاید به این خاطر که جهان