پسر جوان که در یک نگاه دلباخته دختری در مراسم عروسی شده بود، نمی دانست پس از ازدواج و فاش شدن بیماری زنش چطور ادامه زندگی دهد.

جشن عروسی یکی از بستگانمان بود، کت و شلوار به تن کرده بودم و در میان آن شلوغی که همه در حال شادی و پایکوبی بودند دختر جوانی که به آرامی در گوشه ای از مجلس روی صندلی نشسته بود مرا به خودش جذب کرد و در همان نگاه اول مهرش به دلم نشست.

مریم دختر آرام و نجیبی بود هرچه سعی کردم به او نزدیک شوم خودش را از من دور کرد و حتی نگاهش را از من می دزدید اما من یک دل نه صد دل عاشق شده بودم و همه فکر و ذهنم درگیر او شده بود.

دختر جوان اجازه شروع صحبت به من را نمی داد تا بتوانم احساساتم را مطرح کنم، دختر ساکت و کم حرفی بود حتی خیلی سخت ارتباط می گرفت. بدین ترتیب از طریق تماس با شماره اش که یکی از بستگانم برایم به دست آورده بود، توانستم او را راضی کنم تا همدیگر را ملاقات کنیم اما به این راحتی ها قبول نمی کرد. بالاخره بعد از چند ماه تلاش توانستم او را راضی کنم تا همدیگر را ببینیم. حدسم درست بود، واقعا ساکت و کم حرف بود حتی خیلی سخت ارتباط می گرفت.

بعد از دو هفته آشنایی با هم عقد کردیم. کم کم رفتارهایش برای من عجیب و غریب شد. بسیار زودرنج و عصبی بود و بدون دلیل خاصی گریه می کرد و بیشتر ساعات شبانه روز کسل و خسته بود. وقتی دلیلش را می پرسیدم چیزی نمی گفت، احساس کردم خودش و خانواده اش چیزی را از من پنهان می کنند.

یک بار ناخواسته کیفش را گشتم، داروهایی دیدم که برای من ناآشنا بود. وقتی در اینترنت جست و جو کردم متوجه شدم این قرص ها برای درمان بیماری افسردگی است. شوکه شدم، تمام دنیا بر سرم خراب شد. نمی دانستم رفتارهایش به خاطر بیماری اش است. چطور مساله به این بزرگی را از من پنهان کرده بودند. مثل اینکه بیماری روان در خانواده آنها ارثی است و یکی از عمه هایش هم دچار این بیماری است. وقتی با دکترش صحبت کردم نسبت به همسرم ناامیدتر شدم ، او گفت مریم بیماری اش مربوط به یک دوره خاص و کوتاه مدت نیست بلکه دچار افسردگی مزمن است و دارای شخصیت افسرده . با حرف هایش غم عالم همه وجودم را فرا گرفت. از اینکه خانواده و اطرافیانش مشکل به این بزرگی را از من پنهان کردند، واقعا عصبانی هستم. آنها با آینده من بازی کردند و مرا فریب دادند. بین دو راهی مانده ام. از طرفی به خاطر صادق نبودن شان نمی توانم آنها را ببخشم و از طرفی احساس می کنم اگر ترکش کنم عذاب وجدان راحتم نمی گذارد. نمی دانم چطور می شود با یک همسر همیشه بیمار زندگی کرد.