آخرین کاندیدایی که به میزگرد فرهنگی آمد، مسعود پزشکیان بود. محمد فاضلی، جامعه شناس و سیدمحمد بهشتی، رئیس اسبق سازمان میراث فرهنگی، به عنوان مشاور، پزشکیان را همراهی کردند اما در پایان نشست پزشکیان ماند و بهشتی؛ میزگردی که با تنش به پایان رسید، تنشی که بر اثر جانبداری کارشناس صداوسیما در مواجهه با پزشکیان و فاضلی رخ داد. شهاب اسفندیاری، کارشناس نزدیک به جریان رادیکال اصولگرایان، بدون در نظر گرفتن حق بی طرفی در مقام کارشناسی، مانع صحبت فاضلی در دفاع از خود شد و تنشی رخ داد که در نهایت مسعود پزشکیان نشان داد می تواند با آرامش و اخلاق مداری اش پیروز میدان های پرتنش باشد. جدا از واکنش انتقادبرانگیز فاضلی که متاسفانه با عصبانیت همراه بود، نادیده گرفتن حق دفاع او در برابر کارشناسی که همیشه تریبون در اختیار داشته است، با نقد همراه بود. شب گذشته بعد از اتمام این میزگرد مخاطبان بسیاری به عصبانیت فاضلی نقد داشتند اما این نکته نیز بارها مطرح شد که عصبانیت او نتیجه رفتاری است که در سه سال گذشته در حق استادان اعمال شد و صدای آنان نیز به جایی نرسید.در ابتدای نشست، پزشکیان با بیان اینکه با مردم نباید برخورد خشن کرد و باید باگذشت و مهربانانه با آنها برخورد کرد، گفت: شهروند درجه یک و دو نباید داشته باشیم. همه مردم برای حاکمیت فرصت هستند نه تهدید. او در ادامه افزود: ما در کشور شهروند درجه یک، دو و سه داریم. اگر براساس عدالت عمل کنیم، جامعه با عشق پشت سر مدیران و حاکمان خواهد ایستاد. اینکه عده ای آن طور راحت زندگی کنند و عده ای به نان شب محتاج باشند. این نامزد انتخابات ریاست جمهوری با تاکید بر اینکه حق نداریم به مردم زور بگوییم، گفت: اینکه با مردم برخورد خشن شود و به مردم با زور یک اعتقاد و باور تزریق شود، دستور پیغمبر است؟ تبعیض است که تنفر در جامعه درست می کند؛ باید تبعیض را از بین برد. انصاف را در قبال مردم رعایت نمی کنیم. بعد از اظهارات پزشکیان و مشاورانش، حسین انتظامی، یکی از کارشناسان این میزگرد فرهنگی، پنج سوال از پزشکیان پرسید.

پزشکیان در پاسخ گفت: «با هر اخراجی مخالفم، بعد اول انقلاب مسئول گزینش شدم، در دانشگاه یک کارمند و استاد را اخراج نکردم، من چه کاره ام؟ اگر جرم کرده دادگاه حکم بدهد اما من چه کاره ام که اگر با کسی مسئله شخصی دارم او را اخراج کنم، اینها تسویه حساب های شخصی می کنند و تابع هوای نفس می شوند. چون تابع هوای نفس هستند رقیب را از میدان به در می کنند، چهار تا حرف هم می سازند، اگر کسی جرمی مرتکب شده باید در دادگاه ثابت شود اما در کمیته های انضباطی پرونده سازی می کنند. من اگر قدرتی داشتم نه تنها استاد، بلکه هیچ دانشجویی را به خاطر اندیشیدن اخراج نمی کردم. اجازه جابه جایی و پرونده دارشدن دانشجو را نمی دادم. دانشجو که دیوانه نیست، ممکن است سوالش خوشایند ما نباشد اما باید با او حرف بزنیم، صدایش کنیم و قانعش کنیم، سوال را از ذهن انسان که نمی شود پاک کرد. در نتیجه این رویکرد سیاستی است که تا حالا عمل کرده ام تا اینجا که آمده ام حق توبیخ به خودم نداده ام». انتظامی سوال دیگری مبنی بر این پرسید که «پدیده ای رایج شده؛ گردن نگیری. مدیران کاری می کنند یا مصاحبه می کنند و بعد زیرش می زنند، شما هم این خصلت را دارید؟ آیا فرهنگ عذرخواهی و جبران را دارید؟ اگر خطایی انجام شود، عذرخواهی می کنید و گردن می گیرید؟». «رئیس دانشگاه بودم، «وبا» آمد و برخی مردم شهر ما فوت کردند، یکسری در بیمارستان فوت کردند، ما عذرخواهی کردیم و گفتیم مقصر ماییم چون وقتی کسی به بیمارستان می آید نباید بمیرد و اگر مرد یعنی ما رسیدگی نکردیم، از وزارتخانه به من گفتند تکذیب کن، گفتم تکذیب نمی کنم، من نمی توانم تقصیر خودم را گردن کسی بیندازم. مشکل این است که این همه مشکل ایجاد شده هیچ کسی گردن نمی گیرد، هیچ کس مشکلاتی که وجود دارد را گردن نمی گیرد، همه می گویند من نبودم پس کی بود؟ این گرفتاری ها برای مردم، این گرانی، این فقر، این تورم، این رانت، مقصر کیست؟ ما در پزشکی می گوییم عارضه را پیدا کن، هیچ جریانی بدون علت نیست، ممکن است من ندانسته کاری کنم ولی نباید تکرار شود و اگر مقصر هستم و قصوری صورت گرفته، باید از مردم عذرخواهی کنم». پزشکیان در ادامه نشست فرهنگی در پاسخ سوا ل های سایر کارشناسان گفت: در جامعه ای که تمام داده ها را با اینترنت چک می کنند، با ماشین حرکت می کنیم، می گویند از اینجا بپیچ، از آنجا بپیچ، چطور ممکن است آدم ها و پول ها گم شوند؟! در پایان نشست در پی حرف های کارشناس صداوسیما که به فاضلی اتهام زده بود، فاضلی در توضیح نسبت دروغ درباره اخراجش از دانشگاه در صداوسیما واکنش نشان داد که میکروفن فاضلی را قطع کردند. تاکید پزشکیان بر اخلاق و عدالت در این میزگرد می تواند نمادی برای مواجهه با مسائل فرهنگی باشد. او در کلیت گفت وگو حتی معضلات فرهنگی را ناشی از عدم مواجهه درست با پدیده عدالت دانست. آرامش او در انتهای این میزگرد و در برابر رفتار جانبدارانه کارشناس صداوسیما و همچنین عصبانیت فاضلی به نوعی تاییدکننده گفته های او بود که می شود در آرامش و با تکیه بر اخلاق و عدالت در مقابل تنش ها ایستاد.