برای بشریت هیچ چیز گران تر و مشئوم تر (نامبارک تر) از جدایی دین و دانش نیست. ا ین جدایی، تعادل اجتماع بشری را از بین می برد. هم دنیای قدیم و هم دنیای جدید، گاه دچار بی تعادلی شده و تعادل خود را از دست داده است. زمانی مردم گرایش های دینی خود را جدای از علم جست وجو می کردند. این بیماری عمده دنیای قدیم بود، همچنان که بیماری عمده دنیای جدید این است که عده ای در جست وجوی علم منهای دین هستند. اکثر انحرافات و بدبختی هایی که بشر امروز را تهدید می کند ناشی از این است که علم را جدا از ایمان می خواهد.