حزب «اجتماع ملی» مارین لوپن روز یکشنبه در دور اول رای گیری برای مجلس ملی فرانسه به «پیروزی خیره کننده ای» دست یافت. این حزب و متحدانش حدود 33درصد از آرا را به دست آوردند که بسیار جلوتر از حزب میانه رو «رنسانس» رئیس جمهور امانوئل مکرون و متحدانش بود.

حزب «اجتماع ملی» مارین لوپن روز یکشنبه در دور اول رای گیری برای مجلس ملی فرانسه به «پیروزی خردکننده ای» دست یافت و برای اولین بار برند ملی گرایانه و ضدمهاجرتی تابوگونه خود را به آستانه قدرت رساند. نتایج رسمی منتشرشده توسط وزارت کشور فرانسه نشان داد که این حزب و متحدانش حدود 33درصد از آرا را به دست آوردند که بسیار جلوتر از حزب میانه روی «رنسانس» رئیس جمهور امانوئل مکرون و متحدانش بود که حدود 20درصد را به خود اختصاص دادند تا در جایگاه سوم قرار بگیرند. «راجر کوهن» رئیس دفتر پاریس روزنامه نیویورک تایمز، در گزارش 1ژوئیه خود نوشت، ائتلافی از احزاب چپ زیر نام «جبهه مردمی جدید» حدود 28درصد آرا را به دست آوردند. این ائتلاف که شامل طیفی از سوسیالیست های میانه رو گرفته تا چپ افراطی فرانسه است با عنوان «تسلیم ناپذیر» و با حمایت قوی از سوی جوانان تقویت شد.

میزان مشارکت در دور اول انتخابات پارلمانی گذشته در سال2022 حدود 47.5درصد بود؛ درحالی که در این دور میزان مشارکت 67درصد بود و این نشان دهنده اهمیتی است که رای دهندگان برای انتخابات زودهنگام قائل شدند. برای بسیاری به نظر می رسید که آینده فرانسه با حزب راست افراطی که مدت هاست به دلیل افزایش دیدگاه های افراطی اش برای مناصب عالی غیرقابل انتخاب تلقی می شود، در خطر است. بیش از هفتاد نامزد به طور مستقیم روز یکشنبه انتخاب شدند؛ اما در بیشتر موارد، انتخابات با دور دوم در 7ژوئیه بین دو یا سه حزب پیشرو در هر حوزه انتخابیه تکمیل می شود. نتایج دور اول رای گیری معمولا پیش بینی قابل اعتمادی از تعداد کرسی های پارلمانی که هر حزب به دست می آورد، ارائه نمی کند. اما اکنون به نظر می رسد که «اجتماع ملی» به راحتی بزرگ ترین نیرو در مجلس ملی باشد، مجلس سفلای پارلمان که بیشتر قدرت در آن مستقر است.

برای مکرون که اکنون در هفتمین سال ریاست جمهوری خود به سر می برد، نتیجه رای گیری (پس از اینکه او چنین قمار کرد که پیروزی «اجتماع ملی» در انتخابات اخیر پارلمان اروپا تکرار نخواهد شد) یک شکست شدید بود. هیچ اجباری برای وارد کردن فرانسه به آشوب تابستانی با رای گیری عجولانه وجود نداشت؛ اما مکرون متقاعد شده بود که این وظیفه دموکراتیک او است که احساسات فرانسوی را در رای گیری ملی محک بزند. دور اول رای گیری نشان داد که محتمل ترین نتایج اکنون یا اکثریت مطلق برای «اجتماع ملی» است یا یک مجلس ملی چموش و عنان گسیخته. در سناریوی دوم، دو بلوک بزرگ «راست» و «چپ» در مقابل مکرون وجود خواهند داشت و حزب میانه روی او که بسیار افول یافته، بین افراطی ها در یک عجز نسبی له می شود. اگر «اجتماع ملی» اکثریت مطلق را به دست آورد، انتظار می رود که مقام نخست وزیری را به دست گیرد و اعضای کابینه را معرفی و اختیارات مکرون را محدود کند؛ اگرچه او همچنان به عنوان رئیس جمهور باقی خواهد ماند.

پیش بینی ها از چندین موسسه رای گیری حاکی از آن بود که «اجتماع ملی» در دور دوم انتخابات مجلس ملی دارای 577کرسی، بین 240 تا 310کرسی را به دست خواهد آورد. «جبهه مردمی جدید» بین 150 تا 200کرسی و حزب «رنسانس» مکرون و متحدانش بین 70 تا 120کرسی. طیف ها گسترده هستند؛ زیرا ممکن است در هفته پیش از دور دوم چیزهای زیادی تغییر کند. برای یک اکثریت مطلق، یک حزب به 289کرسی نیاز دارد. مکرون - که حزب و متحدانش از آخرین رای گیری پارلمان در سال2022 حدود 250کرسی را در اختیار دارند- در تلاش برای دستیابی به اهداف خود به دلیل نداشتن اکثریت مطلق و ناتوانی در تشکیل ائتلاف های باثبات ناامیدشده است. اکنون، با کاهش احتمالی صندلی هایش، وضعیت برای او بسیار بدتر به نظر می رسد. در بیانیه ای که بلافاصله پس از انتشار پیش بینی ها منتشر شد، مکرون گفت که «در مواجهه با اجتماع ملی، زمان یک اتحاد بزرگ و آشکارا دموکراتیک و جمهوری خواه برای دور دوم فرا رسیده است.» مشخص نیست که آیا در لحظه ای که «اجتماع ملی» بادبان خود را به حرکت درآورد، این امر ممکن است یا خیر؟ هم رهبران چپ و هم رهبران حزب مکرون گفتند که از نامزدهای خود می خواهند که از برخی رقابت های انتخاباتی -در جاهایی که در دور اول در جایگاه سوم قرار گرفتند- کنار بکشند. هدف اجتناب از تقسیم آرا و پیوستن به تلاش ها برای جلوگیری از کسب اکثریت مطلق از سوی راست افراطی است.

«رافائل گلوکسمان» که سوسیالیست های چپ میانه را در انتخابات اروپا رهبری کرد، گفت: «ما باید متحد شویم، باید به دموکراسی خود رای دهیم، باید فرانسه را از غرق شدن نجات دهیم.» حزب مکرون در بیانیه ای اعلام کرد: «ما نمی توانیم کلید کشور را به راست افراطی بدهیم. همه چیز در برنامه، ارزش ها و تاریخشان، آنها را به تهدیدی غیرقابل قبول تبدیل می کند که ما باید با آن مبارزه کنیم.» مارین لوپن، رهبر «اجتماع ملی» یکشنبه شب اعلام کرد که فرانسه «بدون ابهام» رای داده «و صفحه هفت سال قدرت فرساینده را ورق زده است». لوپن از حامیان خود خواست تا اطمینان حاصل کنند که حامی اش یعنی «جوردن باردلا» 28ساله نخست وزیر بعدی خواهد شد. «گابریل آتال» 34ساله که زمانی محبوب مکرون و اکنون به طور قطع پس از 6ماه نخست وزیر مستعفی خواهد بود، گفت: «اگر می خواهیم به سرنوشت فرانسه عمل کنیم، وظیفه اخلاقی ماست که از وقوع بدترین ها جلوگیری کنیم.» وی خاطرنشان کرد که مجلس ملی هرگز در تاریخ خود این خطر را نداشت که تحت سلطه جناح راست افراطی قرار گیرد.

تصمیم مکرون برای برگزاری انتخابات در حال حاضر، تنها چند هفته قبل از المپیک پاریس، بسیاری از مردم فرانسه، از جمله آتال را شگفت زده کرد. این تصمیم نشان دهنده سبکی از حکومت «از بالا به پایین» بود که رئیس جمهور را منزوی تر کرده است. مکرون متقاعد شد که انحلال مجلس ملی و برگزاری انتخابات تا اکتبر اجتناب ناپذیر خواهد بود؛ زیرا کسری بودجه پیشنهادی اش با مخالفت های برطرف نکردنی مواجه خواهد شد. یکی از مقامات نزدیک به مکرون که در راستای پروتکل سیاسی فرانسه خواست نامش فاش نشود، گفت: «بهتر بود که انتخابات همین حالا برگزار شود. طبق نظرسنجی ما تا اکتبر، اکثریت مطلق برای اجتماع ملی اجتناب ناپذیر بود.» البته «اجتماع ملی» ممکن است با اکثریت مطلق کار خود را پایان دهد.

در آستانه انتخابات، مکرون سعی کرد با استناد به هر شبح تهدیدکننده، از جمله یک «جنگ داخلی» احتمالی، مردم را از رای دادن به آنچه «افراطی ها» می خواند، هشدار دهد: «اجتماع ملی» با نگاهش به مهاجران به عنوان طبقه دوم و چپ افراطی فرانسه با عنوان «تسلیم ناپذیر» با طغیان های یهودستیزانه اش. او به بازنشستگان گفت که آنها بی پول خواهند ماند. او گفت که «اجتماع ملی» نشان دهنده «ترک همه چیزهایی است که جذابیت کشور ما را تشکیل می دهد و سرمایه گذاران را حفظ می کند.» او گفت که چپ ها بر سرزندگی اقتصاد فرانسه مالیات قرار می دهند و نیروگاه های هسته ای را که حدود 70درصد برق کشور را تامین می کنند، تعطیل خواهند کرد. مکرون گفت: «افراطی ها در حال فقیر کردن فرانسه هستند.»

اما این درخواست ها به گوش های ناشنوا برخورد کرد؛ زیرا به رغم همه دستاوردهای مکرون، از جمله کاهش بیکاری، ارتباط خود را با مردمی که «اجتماع ملی» برایشان جذابیت داشت، از دست داده بود. این افراد در سراسر کشور گفتند که احساس می کنند رئیس جمهور با آنها صحبت می کند و او مبارزات آنها را درک نمی کند. آن مردم به دنبال راهی برای ابراز خشم خود، به حزبی پیوستند که می گفت مهاجران -به رغم نیاز فرانسه به آنها- مشکل هستند. آنها حزبی -اجتماع ملی- را انتخاب کردند که رهبرانش به مدارس نخبگان (سیانس پو) نرفتند. ظهور «اجتماع ملی» آهسته و پیوسته و غیرقابل اجتناب بوده است. این حزب اندکی بیش از نیم قرن پیش به عنوان «جبهه ملی» توسط پدر مارین لوپن، یعنی ژان ماری لوپن و پی یر بوسکه، که یکی از اعضای یک بخش فرانسوی Waffen-SS در طول جنگ جهانی دوم بود، تاسیس شد، برای چندین دهه با یک سد آهنین در برابر ورود خود به دولت روبه رو بود. این ریشه در شرم فرانسوی ها داشت. دولت «سازشکار» ویشی در جنگ جهانی دوم بیش از 72هزار یهودی را به قتل رساند و فرانسه مصمم بود که دیگر هرگز با یک دولت ناسیونالیست راست افراطی «بر نخورد». مارین لوپن در سال2015 پدرش را پس از اصرار وی مبنی بر اینکه اتاق های گاز نازی ها «جزئیات تاریخ» است، از حزب اخراج کرد. مارین لوپن نام حزب را تغییر داد و باردلای «خوش صحبت» و «ژولیده» را به عنوان دستیار خود پذیرفت. لوپن همچنین برخی از افراطی ترین مواضع خود از جمله تلاش برای خروج از اتحادیه اروپا را کنار گذاشت.

این رویکرد کارساز بود، حتی اگر برخی اصول (از جمله ناسیونالیسم بدبین به یورو و عزم وی برای تضمین ممنوعیت زنان مسلمان از پوشیدن روسری در اماکن عمومی) بدون تغییر باقی بماند. همچنین آنچه بدون تغییر باقی ماند آمادگی او برای تبعیض بین ساکنان خارجی و شهروندان فرانسوی و اصرار بر این بود که سطح جرم و جنایت و سایر بیماری های کشور ناشی از تعداد زیاد مهاجران است؛ ادعایی که برخی مطالعات آن را به چالش کشیده است. مکرون که دوره او محدود است و باید در سال2027 قدرت را ترک کند، به نظر می رسد سه سال سختی پیش رو داشته باشد. تا زمانی که دور دوم رای گیری تمام نشود، مشخص نیست که شرایط چقدر دشوار است. اینکه مکرون چگونه با حزبی حکمرانی کند که نماینده تمام آن چیزی است که وی در طول دوران سیاسی خود در برابر آن مقاومت کرده و ابراز تاسف کرده است. اگر «اجتماع ملی» پست نخست وزیری را به دست آورد، در موقعیتی قرار خواهد گرفت که بسیاری از دستور کارهای داخلی را تعیین کند.

مکرون قول داده است که در هیچ شرایطی استعفا نکند و رئیس جمهور در جمهوری پنجم به طور کلی کنترل گسترده ای بر سیاست خارجی و نظامی اعمال کرده است. اما «اجتماع ملی» نشان داده است که می خواهد قدرت مکرون را محدود کند. شکی نیست که این حزب در صورت کسب اکثریت مطلق تلاش خود را در همین زمینه خواهد کرد. با برگزاری انتخابات زودهنگام، مکرون ریسک بزرگی را متحمل شد. او مدت کوتاهی پس از تصمیم خود اعلام کرد: «نه به شکست. آری به بیداری، آری به یک جهش رو به جلو برای جمهوری!» اما با نزدیک شدن به دور دوم انتخابات، جمهوری زخمی به نظر می رسد و اختلافاتش در حال عیان شدن است.