امروز سه‌شنبه ۱۲ تیر ۱۴۰۳، شماره ۱۰۸۹۹
صفحه آخر
۸

علی باقری در مراسم گرامی داشت روز ملی مبارزه با سلاح های شیمیایی: نسل کشی در غزه ادامه دارد

مراسم گرامی داشت روز ملی مبارزه با سلاح های شیمیایی و سالگرد حمله شیمیایی به شهر سردشت با حضور جمعی از مسئولان وزارت امور خارجه برگزار شد. علی باقری، سرپرست وزارت خارجه در این نشست ضمن گرامی داشت یاد شهدای خدمت، اظهار داشت: این جلسه را در حالی برای بزرگداشت روز ملی مبارزه با سلاح های شیمیایی برگزار می کنیم که شاهد تداوم ماه ها نسل کشی در غزه هستیم. این موضوع نیازمند اقدام قاطع و فوری از سوی جامعه جهانی برای توقف آن است. باقری افزود: در نتیجه تهدیدات مقامات رژیم صهیونیستی به استفاده از سلاح های اتمی مطالبه عمومی برای کاهش استفاده از سلاح های هسته ای افزایش یافته است. وی گفت: 37 سال پیش در 7 تیر 66 بمب افکن های صدام با سلاح های شیمیایی به نقاط شهر سردشت حمله کردند و موجب شهادت بیش از 100 نفر از زنان و کودکان و مجروح شدن بیش از 8 هزار نفر از ساکنان این شهر شدند.به گزارش مهر، سرپرست وزارت خارجه تصریح کرد: کشورهای غربی نه تنها با تجهیز صدام به سلاح های شیمیایی در میدان حمایت کردند بلکه در عرصه دیپلماسی به پشتیبانی از دیکتاتور بغداد پرداختند. سرپرست وزارت خارجه با اشاره به بمباران شیمیایی توسط رژیم صدام در دوران جنگ تحمیلی اظهار کرد: در اثر این حملات 10 هزار نفر ایرانی شهید و بیش از 107 هزار نفر شامل غیرنظامیان از جمله زنان و کودکان مصدوم شدند. وی ادامه داد: اتباع و شرکت ها و دولت های غربی به ویژه از کشورهای آلمان، هلند، انگلیس، فرانسه و آمریکا اصلی ترین نقش را در تجهیز رژیم دیکتاتور صدام و تامین مالی و انتقال فناوری و مواد پیش ساز شیمیایی و تجهیزات مشارکت داشته و این رژیم را قادر ساختند در طول هشت سال جنگ تحمیلی بارها و به صورت گسترده از سلاح شیمیایی علیه نظامیان و غیرنظامی ایرانی استفاده کند. باقری گفت: مماشات آمریکا و چند کشور غربی دیگر که خود را نماینده خودخوانده جامعه بین المللی می دانند در مقابل رژیم صدام یکی از عوامل تداوم این شیوه ضد انسانی رژیم صدام بود.سرپرست وزارت خارجه عنوان کرد: همان کشورها امروز اجازه نمی دهند داروهای مورد نیاز مجروحان شیمیایی به ایران برسد و از این منظر آنها پروژه غیرانسانی صدام را تکمیل می کنند.وی گفت: سلاح های کشتار جمعی در زمره اصلی ترین تهدیدات علیه صلح و امنیت بین المللی است، سیاست ایران که برگرفته از احکام متعالی دین اسلام است بر منع کامل و امحای همه سلاح های کشتار جمعی در جهان استوار است.باقری گفت: ایران نه تنها به سمت این سلاح ها نرفته بلکه از مدافعان امحای این سلاح ها در جهان بوده و هست.وی یادآور شد: ایران از پیشگامان امضای کنوانسیون منع سلاح های شیمیایی بوده است.سرپرست وزارت خارجه افزود: ایران در چهار دهه گذشته از هیچ تلاشی برای ارائه خدمات پزشکی و درمانی به قربانیان سلاح های شیمیایی فروگذار نکرده ولی آنچه مشکلات آنها را دوچندان می کند اعمال تحریم هاست که مانع از دسترسی آنها به تجهیزات و داروهای مورد نیاز آنها می شود.

متن کامل این سخنرانی به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم

به سفرا دیپلمات ها و روسای دفاتر سازمان های بین المللی مقیم و تمامی حضار محترم خوش آمد

می گویم.مایلم سخنانم را با ادای احترام به شهید آیت الله رئیسی و شهید دکتر امیرعبداللهیان، رئیس جمهور و وزیر امور خارجه فقید آغاز کنم و از حضار محترم تقاضا نمایم تا برای ادای احترام به جایگاه این شهدا و شهدای بمباران شیمیایی سردشت بایستیم و یک دقیقه سکوت و قرائت فاتحه داشته باشیم.ما این جلسه را در حالی برای بزرگداشت روز ملی مبارزه با سلاح های شیمیایی برگزار می کنیم که واقعیت تلخ و تهدید فوری ای که با آن مواجهیم، تداوم نه ماهه نسل کشی رژیم اشغالگر در غزه است که آثار و پیامدهای آن همانند به کارگیری سلاح های کشتار جمعی است. این موضوعی دارای اولویت است که نیازمند اقدامی قاطع و فوری از سوی جامعه جهانی برای توقف آن است. امروز مردم مظلوم فلسطین و غزه قربانی نسل کشی رژیم اشغالگر هستند و تعلل و مماشات جامعه بین المللی و به ویژه غربی با رژیم صهیونیستی این رژیم را در ادامه کشتار زنان و کودکان جری تر کرده است. در نتیجه تهدید آشکار مقامات رسمی رژیم صهیونیستی به کاربرد سلاح هسته ای و نیز استفاده عملی گسترده این رژیم از عوامل سمی فسفر سفید علیه مردم مظلوم غزه، مطالبه عمومی برای مقابله موثر با تهدیدات سلاح های کشتار جمعی افزایش یافته است. همان کشورهایی که کاملا از صدام برای تولید و استفاده از سلاح شیمیایی علیه ایران، از جمله زنان و کودکان مظلوم شهر سردشت حمایت کردند، امروز حامی تمام عیار و شریک مستقیم نسل کشی جنایات جنگی و جنایت علیه بشریت رژیم اسرائیل در غزه هستند.

حضار محترم؛

سی و هفت سال پیش در 7 تیر 1366، بمب افکن های رژیم صدام با سلاح های شیمیایی به نقاط پر جمعیت مناطق مسکونی شهر سردشت و روستاهای اطراف آن حمله کردند و موجب شهادت بیش از 100 نفر از کودکان زنان و مردان و مجروح شدن بیش از هشت هزار نفر از ساکنان این شهر شدند.جنایت هولناک بمباران شیمیایی سردشت اگرچه اولین حمله با سلاح های شیمیایی نبود، بی تردید تکان دهنده ترین جنایت رژیم صدام در استفاده از این سلاح های غیرانسانی بود. از آغازین روزهای تجاوز نظامی صدام تا پایان جنگ تحمیلی هشت ساله نیروهای صدام بیش از پانصد بار از سلاح شیمیایی علیه نظامیان و غیر نظامیان ایرانی در پنج استان نوار مرزی غرب ایران استفاده کردند. در این حملات غیرانسانی طیف وسیعی از انواع عوامل سمی شیمیایی (از جمله خردل، اعصاب و عوامل خفه کننده) علیه نظامیان و غیر نظامیان ایران به کار گرفته شد که برخی از آنها مانند عامل اعصاب برای اولین بار در تاریخ بشر در صحنه نبرد مورد استفاده قرار می گرفت.در اثر این حملات 10 هزار نفر ایرانی شهید و بیش از یک صد و هفت هزار نفر شامل غیر نظامیان از جمله زنان و کودکان مصدوم شدند. بنا بر اسناد سازمان های جاسوسی غربی و گزارش های سازوکارهای تحقیق سازمان ملل درباره برنامه سلاح های کشتار جمعی عراق، اتباع، شرکت ها و دولت های غربی به ویژه، آلمان هلند، انگلیس، فرانسه و آمریکا، اصلی ترین نقش را در تجهیز برنامه شیمیایی رژیم صدام و در سرتاسر حلقه های زنجیره آن از تامین مالی و انتقال فناوری تا تامین مواد پیش ساز شیمیایی و تجهیزات مشارکت موثر داشته و رژیم صدام را قادر ساختند تا در طول هشت سال جنگ تحمیلی بارها و به صورتی گسترده از سلاح شیمیایی علیه نظامیان و غیر نظامیان ایرانی استفاده کند در دادگاهی که در آن فان آنرات هلندی به محاکمه کشیده شده تنها بخشی از این جنایات به تصویر کشیده شدند.مماشات آمریکا و چند کشور غربی دیگر که همواره خود را نماینده خودخوانده جامعه بین المللی می دانند، در برابر جنایات صدام یکی از عوامل اصلی تداوم آن بود. کشورهای غربی نه تنها با تجهیز صدام دیکتاتور به سلاح های شیمیایی در میدان از رژیم صدام، در اعمال جنایت جنگی حمایت کردند، بلکه در عرصه دیپلماسی با همه توان به دفاع و پشتیبانی از دیکتاتور بغداد پرداختند تا جایی که حتی اجازه ندادند به دلیل استفاده مکرر از سلاح شیمیایی علیه شهروندان و سربازان ایران و نیز به کارگیری این سلاح کشتار جمعی علیه شهروندان عراقی، شورای امنیت سازمان ملل حتی یک قطعنامه علیه رژیم بعث عراق صادر کند.علیرغم گزارش های تیم های بازرسی سازمان ملل در سال های 1984، 1986 و 1987 مبنی بر تایید کاربرد سلاح شیمیایی از سوی عراق علیه ایران، شورای امنیت که بر اساس منشور ملل متحد مسئولیت اولیه حفظ صلح و امنیت بین المللی را به عهده دارد، به دلیل سیاست و منافع کشورهای غربی مبنی بر منفعل نگهداشتن این نهاد از هر گونه اقدام موثر و بازدارنده برای ممانعت از استمرار استفاده عراق از سلاح شیمیایی علیه ایران عاجز ماند. یکی از نتایج دیگر این رویکرد غیر مسئولانه، رقم خوردن فاجعه حلبچه و بمباران شیمیایی شهروندان کرد عراقی از سوی رژیم صدام بود.حمله به سردشت فقط ناشی از دیکتاتوری و جنایت پیشگی شخصی به نام صدام نبود، بلکه این حمله مشخصا پس از آن صورت گرفت که واشنگتن حتی تلاش بسیاری از اعضای شورای امنیت برای صدور یک بیانیه ساده (و نه قطعنامه) در محکومیت استفاده از سلاح های شیمیایی از سوی رژیم بعث عراق را با مخالفت خود ناکام گذاشت.تاسف بار آن است که همان کشورهای غربی که با تجهیز صدام به سلاح شیمیایی به جنگ انسان و انسانیت رفتند، با فلج کردن سازوکارهای بین المللی اجازه ندادند در طول 8 سال تجاوز رژیم بعث عراق علیه ملت ایران حتی یک قطعنامه از سوی شورای امنیت سازمان ملل علیه دیکتاتور بغداد صادر شود. همان کشورها امروز اجازه نمی دهند که داروهای مورد نیاز به مجروحان شیمیایی ایران برسد و از این منظر پروژه غیرانسانی صدام را تکمیل می کنند.

مقامات و حضار محترم؛

سلاح های کشتار جمعی در زمره اصلی ترین تهدیدها علیه موجودیت بشر، صلح و امنیت بین المللی هستند. از این رو سیاست اصولی و مستمر جمهوری اسلامی ایران که برگرفته از احکام، ارزش ها و اخلاق متعالی دین مبین اسلام و الزامات عقلانی می باشد، بر منع کامل و امحای فوری و بدون قید و شرط کلیه سلاح های کشتار جمعی در جهان استوار است. بر اساس همین سیاست اصولی، جمهوری اسلامی ایران نه تنها هرگز به سمت این سلاح های غیر انسانی نرفته، بلکه همواره از مدافعان اصلی امحای کامل سلاح های کشتار جمعی در جهان بوده است. در همین راستا دولت جمهوری اسلامی ایران مفتخر است که از پیشگامان فرآیند مذاکره و تصویب کنوانسیون منع سلاح های شیمیایی بود و همواره نیز یکی از موثرترین و فعال ترین کشورهای جهان در تلاش برای اجرای تحقق تمامی اهداف و مقاصد آن کنوانسیون و ایجاد جهان عاری از سلاح های شیمیایی بوده و هست.

خانم ها و آقایان؛

طی چهار دهه گذشته، دولت جمهوری اسلامی ایران از هیچ تلاشی برای ارائه خدمات پزشکی و درمانی به قربانیان سلاح های شیمیایی جهت کاهش رنج های آنان فروگذار نکرده است. اما آنچه سختی تحمل عوارض طولانی مدت و آلام جانبازان شیمیایی ایران را دو چندان می کنند، اعمال تحریم های یک جانبه غیر انسانی توسط کشورهای غربی بویژه آمریکا علیه ملت ایران است که از جمله مانع از دسترسی جانبازان شیمیایی به دارو و تجهیزات پزشکی مورد نیاز می گردد. در حقیقت اعمال این تحریم ها به مثابه پاشیدن نمک بر زخم هایی است که خود همین کشورهای غربی با کمک به برنامه سلاح شیمیایی رژیم صدام، عامل اصلی آن بوده اند. در زمان دفاع مقدس، جانبازان شیمیایی، قربانی سلاح های شیمیایی تامین شده توسط کشورهای غربی شدند، امروزه نیز قربانی تحریم های غیر انسانی این کشورها هستند.یکی از اصلی ترین عوامل بازدارنده در برابر تکرار فاجعه کاربرد سلاح شیمیایی، سپردن آمران، عاملان، مباشران و معاونان کاربرد این سلاح های غیرانسانی به دست عدالت و جبران خسارت های معنوی و مادی مترتب بر آن است. دولت جمهوری اسلامی ایران در راستای عمل به مسئولیت و وظیفه قانونی خود برای استیفای حقوق قربانیان سلاح های شیمیایی مورد استفاده توسط رژیم سابق عراق و نیز به منظور عمل به رسالت اخلاقی و انسانی خود برای نشان دادن شدت قباحت و زشتی استفاده از سلاح های کشتار جمعی، از هیچ تلاشی فروگذار نخواهد کرد. ما همواره گفته ایم که تحقق عدالت مستلزم کشف حقیقت است. بی جهت نیست که در همه مباحث مرتبط با رسیدگی به جنایات و نقض های فاحش حقوق بشر و بشردوستانه «عدالت» و «حقیقت» عنوان دو رکن بنیادین برای تسلی دادن به قربانیان و اطمینان از عدم تکرار جنایات شنیع، برجسته شده اند.بر همین اساس است که جمهوری اسلامی ایران بر مطالبه مشروع، قانونی و اخلاقی خود از همه دولت هایی که مستقیم یا غیر مستقیم در تجهیز رژیم صدام حسین به سلاح های شیمیایی قصور یا تقصیر داشتند پای می فشارد.در برخی از این کشورها از جمله، هلند، در دو دهه اخیر پرونده هایی را علیه اشخاصی که تامین کننده عوامل و تجهیزات شیمیایی برای رژیم سابق عراق بودند، اقامه شد که منجر به صدور حکم نیز گردید. ما این اقدامات - ولو ناچیز - در جهت اجرای عدالت را به فال نیک می گیریم و از مراجع دولتی هلند می خواهیم برای کشف حقیقت و پاسخگو کردن همه اشخاص حقیقی و حقوقی که طی دهه 1980 در تجهیز و توسعه برنامه شیمیایی نظامی عراق فعالیت می کردند همکاری نماید.در برخی کشورها از جمله آلمان، مطالبه به حق جانبازان و قربانیان سلاح های شیمیایی برای کشف حقیقت و اجرای عدالت، همچنان منتظر اقدام و پاسخ در خور از سوی مراجع ذیصلاح آلمانی است مقامات آلمانی خود با اذعان به اینکه برخی شرکت های این کشور در طی دهه 1980 و قبل از آن اقدام به فروش تجهیزات و موارد مورد نیاز برای توسعه و تولید سلاح های شیمیایی در عراق داشته اند، مدعی هستند که طی دهه 1990 در این زمینه پرونده هایی را مفتوح نموده و احکام قضایی لازم را علیه این شرکت ها صادر کرده اند.ما مکررا از دولت آلمان خواسته ایم اسناد و سوابق چنین رسیدگی های قضایی را در اختیار جمهوری اسلامی ایران قرار دهد تا افکار عمومی ایران و خانواده بزرگ جانبازان شیمیایی در جریان حقایق مرتبط با نقش آلمان در تجهیز رژیم سابق عراق به سلاح های شیمیایی قرار گیرند. در این زمینه همچنین رسما از دولت آلمان درخواست کرده ایم ساز و کار حقیقت یاب برای جمع آوری اطلاعات و اسناد مرتبط با نقش اشخاص حقیقی و حقوقی آلمان در تامین و توسعه برنامه سلاح های شیمیایی عراق تاسیس نماید. ما همچنان منتظر پاسخ دولت آلمان به این پیشنهاد منطقی در راستای کشف حقیقت و اجرای عدالت هستیم.در پایان، بار دیگر یاد و خاطره تمامی شهدای جنگ تحمیلی به ویژه شهدای حمله شیمیایی به شهر سردشت را گرامی می دارم، در برابر ایثار آنان و فداکاری جانبازان عزیز، بویژه جانبازان شیمیایی سر تعظیم فرود می آورم و از درگاه خداوند متعال بهبودی همه جانبازان را مسئلت می نمایم.

از توجه شما سپاسگزارم