اگر واقعیت ها را همه قبول کنند فکر می کنم امسال لیگ متفاوتی را داشته باشیم. VAR آمده و داوری ها را آنالیز می کند و این نوید خوبی است که فضای مجازی و رسانه هایی که دنبال منافع خودشان هستند دیگر نمی توانند فرافکنی کنند یا اختلافاتی را به وجود بیاورند. مثل دربی که آن آقای پولکی رسوا شد. همه می گفتند داوری مشکل دارد و آخرش هم دیدیم چه شد و چطور آن اتفاق را رقم زد. اگر مثل داورهای کشورهای دیگر داورهای ما وجدان داشته باشند، مشکلی نخواهیم داشت البته ما داورهای با وجدان هم در ایران داریم که می توانیم امیدوار باشیم لیگ بهتری را نسبت به دوره های قبلی لیگ مشاهده کنیم.

من از سال 70 که بازی می کردم، می گفتند می خواهند خصوصی سازی کنند، اما به خاطر منافع بعضی از آقایان که همیشه منافع آنها در پرسپولیس و استقلال است این تیم ها واگذار نشدند. اما یک واقعیت را بگویم که این دو تیم در تمام شهرها طرفداران خودشان را دارند. مثلا پرسپولیس با ذوب آهن در اصفهان بازی کند طرفداران پرسپولیس بیشتر هستند این یک واقعیت است که نمی شود آن را کتمان کرد در شیراز و هر جا بازی کند همین است. ضمن اینکه از تهران هم تماشاگر می رود. با این حال بازی در آزادی هم برای پرسپولیس و استقلال خوب است و در طرف مقابل آن جو برای رقیبان این دو تیم سنگین است. هنوز خیلی از بازیکنان آرزو دارند این استادیوم را از نزدیک ببینند چه برسد که در آنجا بازی کنند و این تاثیرگذار است. در گذشته هم تیم های شهرستانی به تهران می آمدند 20 دقیقه بازی شروع نشده 3 گل عقب می افتادند، چون تا آن وقت استادیوم آزادی را از نزدیک ندیده بودند! خب با این اتفاقات در فوتبال با احساسات طرفداران بازی می شود که می گویند خصوصی سازی کردیم! واقعا جای تاسف است که هنوز نتوانستیم یک استادیوم در سطح آزادی بسازیم که در شان مردم ما باشد و پرسپولیس و استقلال در آنجا بازی کنند.

هر ساله این مشکل را داریم! متاسفانه عدم ثبات در مدیریت و مشکلات مالی همیشه به پرسپولیس ضرر زده. درویش هنوز نمی دانست می ماند یا رفتنی است و در همان شروع لیگ 20 روز محروم شد.الان ببینید مربی را آوردند، مربی هم بازیکن می خواهد و جذب بازیکن هم شرایط خاص خودش را دارد. پرسپولیس سی، چهل درصد ترکیبش را از دست داده و این موضوع برای این تیم و آقای گاریدو خیلی سخت است. هماهنگ کردن این بچه ها و شرایط تمرینی و بازی کردن تمام اینها سخت است. در هفته های اول مشخص می شود وضعیت چطور است ضمن اینکه این تیم هنوز دفاع چپ کلاسیک ندارد و باز هم برگشتیم به خانه اول و وحید امیری را آوردیم آنجا بازی کند. امیری چند پسته است و بازیکن خوبی محسوب می شود، اما اگر آسیب ببیند چی؟ پرسپولیس باید در سه جام بجنگد آیا با این شرایط می شود؟

خوبی استقلال این است که شاکله اصلی تیم را حفظ کردند و آن آرامش نسبی را دارند. استقلال نسبت به سال قبل خیلی بهتر عمل کرده و نکونام توانسته تغییراتی روی نیمکت ایجاد کند و آرامش به این تیم برگشته است. امسال، سال استقلال است، چون برخلاف پرسپولیس هیاهو و مشکلات کمتری داشتند. رویه پارسال در پرسپولیس را امسال در پیش گرفتند.

سپاهان و تراکتور واقعا هزینه زیادی کردند و مدعی هستند و فولاد و گل گهر هم خوب شده اند. اما تا شروع لیگ نمی شود قضاوت کرد و هنوز نمی شود گفت کدام تیم مدعی است.

اولا باید دید کارشناسان چه کسانی بودند و چه خط و خطوطی دادند! اصلا کارشناس ها لیاقت نظر دادن داشتند؟ اینکه چه کسی به اینها رای داده هم مهم است!

نه ! اگر خوب بود که باید الان بازیکن تیم ملی می شد یا اگر حسینی بهترین دروازه بان لیگ است الان باید در تیم ملی بود.این یعنی خط دادن تا او را راضی نگه دارند که از تیم ملی خط خورده! البته بازیکنان بزرگی بودند که شایستگی حضور در تیم ملی را داشتند، اما این انتخاب ها بودار است! پرسپولیس که قهرمان شد طبیعی است، چون قهرمان لیگ است، اما ملوان که تیم اخلاق شده باید ببینیم چه کسانی رای دادند. اصلا روی چه حساب و کتابی؟ اینها را بیایند توضیح دهند.